محمود مهدوی دامغانی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: گزینش مطلب از میان هزاران فضیلت علوی کاری دشوار و نیازمند تخصص ویژه است، لذا تلاش کردم از ۶۰ کتاب برگزیده اهل سنت، بدون مراجعه به منابع شیعه، داوری بزرگان اهل سنت چون بخاری، مسلم نیشابوری، ابومعین اصفهانی و احمدبن حنبل و ... را مورد استفاده قرار دهم و امیدوارم مطالبی که عرض میکنم، حقیقت داشته باشد.
وی افزود: سلام و درود و رحمت خدا بر حضرت سجاد (ع)که با ۲ زیارت ویژه، مقام شامخ علی ابیطالب (ع) را روشن فرمودند. نخست، زیارت امینالله است که در این زیارت حضرت سجاد در شأن امام علی میفرماید «السلام یا امین الله فی ارضه و حجته علی عباده؛ یعنی ای امین خدا در سرزمینش و حجت خدا بر بندگانش». زیارت دیگری که حضرت فرمودهاند، زیارت چهارم است که چنان علی(ع) را وصف فرموده است که تمام بزرگان اهل سنت این ۲ زیارت را آورده و نقل کردهاند.
دامغانی ادامه داد: در کتاب «مستدرک الوسائل» از «مزار قدیم» نقل شده است: «از مولای ما امام باقر (ع) روایت شده که با پدرم به زیارت قبر جدم امیرالمؤمنین(ع) در نجف رفتیم. پدرم نزد قبر مطهر ایستاد و گریست و گفت: السلام علی ابا الائمه. توصیه میکنم مخاطبان به این ۲ زیارت مراجعه فرمایند و عظمت علی (ع) را بشنوند و بخوانند».
وی بیان کرد: شاید نخستین موضوعی که در میان مسلمانان مطرح باشد و نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد، مسئله تولد حضرت در داخل کعبه است؛ من نخواستم از منابع شیعه که با خلوص نقل کردهاند استفاده کنم، لذا از منابع اهل سنت به ویژه از کتاب «مستدرک الصحیحه»، حاکم نیشابوری استفاده کردم که در حدی است حق داوری بر ۱۰۰ هزار حدیث را دارد و به گفته برخی ۱۰ هزار حدیث باید از حفظ باشد و حاکم مقامی بالاتر از حافظ دارد.
این مترجم و پژوهشگر قرآنی عنوان کرد: از قول ایشان نقل میکنم که اخبار تولد حضرت امیر در کعبه آنقدر توسط همگان نقل شده که به هیچ وجه قابل تردید نیست. البته در جزئیات امور اختلافاتی در کتب اهل سنت و شیعه وجود دارد.
وی گفت: در کتابی از اهل سنت آمده است زنانی که در مکه به آیین حنیف ابراهیم بودند، در آخرین ساعات زایمان برای تقرب و استدعا از پیشگاه الهی برای سلامتی فرزند خود، یک طواف گرد کعبه انجام میدادند. در روز سیزدهم رجب رسول خدا در میان باغچه نشسته بود و فاطمه بنت اسد مورد بدرقه همسر خود قرار گرفت تا برای طواف قبل از زایمان به کعبه برود.
مهدوی دامغانی اضافه کرد: در میان راه مشخص شد زمان زایمان نزدیک است، لذا ابوطالب از رسول الله کمک خواست و فریاد زد «برادرزاده به دادم برس که فاطمه بنت اسد حال مناسبی ندارد. پیغمبر برخاستند و ایشان را که مانند مادرش بود که از ۸ سالگی در آغوش خود پرورش داده بود، گرفت و چون حضرت رسول امین مکه استدعا کردند، دیوار کعبه شکاف برداشت و فاطمه بنت اسد وارد شده و در داخل کعبه وضع حمل کرد».
وی بیان کرد: چون وجود نازنین علی(ع) به دنیا آمد، پیامبر کودک یک ساعته را در آغوش کشید و با حضور فاطمه بنت اسد به منزل بازگشتند. گاهگاهی افرادی که در این امور کممحبت هستند، حدیث جعل کردهاند که حکیم بن حزام بن خویلد، برادرزاده جناب خدیجه هم داخل کعبه متولد شده است. در کتابی از اهل سنت نقل شده پیش و پس از علی(ع) هیچ کس در مکه متولد نشد، بلکه خدا این توفیق را به بنده برگزیده خود علی (ع) داد.
مهدوی دامغانی اظهار کرد: نکته اختلافی بین برادران فرق مختلف اسلامی این است که نخستین کسی که به وجود مقدس حضرت ختمی مرتبت گروید، آیا جناب خدیجه بود یا حضرت امیر؟ یا جناب زید بن حارث بودند؟ ۱۱ کتاب معتبر اهل سنت که اهل خرد میدانند که اینها کتابهایی است که شوخی بردار نیست و همه اینها منابع ارزنده هستند.
وی ادامه داد: بر اساس این منابع در واقع ۱۱ بزرگوار این مسئله را نقل کردهاند که نخستین فردی که دعوت حضرت ختمی مرتبت را لبیک فرمود وجود مقدس امیرالمومنین(ع) بود، در کتاب صحیح مسلم و در ۱۵ کتاب دیگر که بیم آن دارم نام بردنشان خستهکننده باشد، این حدیث پیغمبر (ص) نقل شده است «انی تارک فیکم...» در این حدیث پیامبر (ص) فرمودند «۲ چیز گرانبها در میان شما میگذارم که اگر به آنها تمسک کنید، هرگز گمراه نخواهید شد: یکی کتاب خدا و دیگری عترتم (اهل بیتم). این ۲ از هم جدا نمیشوند تا در کنار حوض کوثر به من ملحق شوند».
مترجم و پژوهشگر قرآنی بیان کرد: معاویه در نامهای به علی (ع) نوشت «آیا فراموش کردهای که تو را با اجبار برای بیعت آوردیم؟» به نظر من، اگر حضرت ختمی مرتبت (ص) میفرمود با اهل بیت(ع) من بدرفتاری کنید، از این بدتر نمیشد.
وی افزود: در تاریخ بغداد و برخی منابع دیگر آمده است که روزی حضرت رسول(ص) در اطراف نخلستانها قدم میزدند، علی (ع) به رسول خدا(ص) فرمود« این نخلستان چه شکوفا است. حضرت فرمود: باغهای آماده در بهشت برای تو به مراتب برتر، زیباتر و گزیدهتر از این نخلستان است. آنگاه علی (ع) را در آغوش کشید و گریست. حضرت علت گریه را پرسید، پیامبر (ص) فرمود: به دلیل ستمی که بعد از من به تو میشود».
این مترجم و پژوهشگر قرآنی اضافه کرد: «امیرالمومنین (ع) در این لحظه عرض کرد، آیا دین من محفوظ میماند؟ گفت: همه رنجها را متحمل میشوم اگر دین من محفوظ بماند. پیامبر (ص) فرمود: آری، دین تو محفوظ میماند».
وی با اشاره به سخنان علی (ع) در نهجالبلاغه عنوان کرد: حضرت در این کتاب گرانسنگ میفرماید «بار خدایا، من از اینان ملول گشتهام و اینان از من ملول گشتهاند. من از ایشان دلتنگ و خسته شدهام و ایشان از من دلتنگ و خسته شدهاند. بهتر از ایشان را به من ارزانی دار و بدتر از مرا بر ایشان بگمار».
وی بیان کرد: «طوسی» از افتخارات شیعه در کتاب خود از ۴۱۹ نفر راوی نام برده که در طول زندگی امیرالمومنین (ع) بعد از رحلت پیامبر (ص)، یعنی طی ۲۹ سال که همگی محدثان بزرگ بودند، از بیانات امیرالمومنین (ع) استفاده کردهاند. حال باید پرسید که آیا میتوان خورشید تابان را با ابر مصنوعی از دیدگان پوشید؟
وی ادامهداد: خداوند وقتی میخواهد نور خدا خاموش نشدنی است. در همان دوران متوکل، کتاب «المعیار و الموازنة فی فضائل الإمام أمیرالمؤمنین علی بن أبیطالب (ع)» به زبان عربی، در اثبات برتری امام علی (ع) پس از رحلت پیامبر (ص) بر همگان نوشته شد که به دستور شهید رئیسی در دوران تولیت به ترجمه فارسی درآمده است.
این مترجم و پژوهشگر قرآنی افزود: هیچ کس به اندازه معاویه با علی(ع) دشمنی نکرده است. در زمانی که عقیل، برادر تنی امیرالمومنین (ع)، پس از شهادت برادر بزرگوارش از بیمی که داشت به دیدن معاویه رفت تا مبادا با او با قساوت برخورد کند، همچنین مردی دیگر با نام ضرار نیز از بیم به دیدن معاویه رفت، معاویه به ضرار گفت «علی (ع) را توصیف کن و او به فضایل علی (ع) پرداخت، طوری که معاویه گفت: خدا او را رحمت کند. به راستی که روزگار از آوردن چنین انسانی نازا است».
انتهای پیام
نظرات