به گزارش ایسنا، "لی دو هی" سرمربی کره‌ای تیم ملی والیبال زنان ایران از تیر ماه ۱۴۰۳ مسیر جدیدی را در زندگی حرفه‌ای خود شروع کرد و با ترک وطن و خانواده‌اش به ایران آمد تا همراه با زنان والیبالیست ایران به رویای رسیدن به جمع تیم‌های برتر آسیا تحقق ببخشد. به کمپ مختص تیم زنان ایران در مجموعه ورزشی آزادی رفتیم تا از حضور این مربی کره‌ای در ایران، اولین تجربه مربیگری در یک کشور خارجی، آینده زنان والیبال کشورمان، تفاوت‌های فرهنگی ایران و کره و حتی پیاتزا و تیم مردان بپرسیم.
در ادامه مشروح گفت‌وگوی ایسنا با سرمربی کره‌ای تیم ملی والیبال زنان را می‌خوانید:
ویدیوی این گفتگو را از لینک زیر تماشا کنید:
تجربه حضور و سرمربیگری در ایران در این مدت چگونه بوده است؟
بخاطر اینکه اولین تجربه خارجی من است، کمی حس نگرانی و ترس را داشتم اما در این ۶ ماه زمان خوش و شادی را با بازیکنان سپری می‌کنم و لذت می‌برم.
در حال حاضر با تیم ملی زیر ۲۰ سال ایران در لیگ برتر حضور دارید، سطح لیگ را چگونه دیدید؟
نمی‌شود سطح مسابقات را بالا دانست اما مناسب سطح بازیکنان تیم ما و تجربه خیلی خوبی برای آنهاست. بچه‌ها از این فرصت استفاده می‌کنند و همه منتظریم که پیشرفت‌شان را ببینیم. در کل حس می‌کنم تجربه خوبی برای بازیکنان ما محسوب می‌شود تا در مسابقات جهانی عملکرد بهتری داشته باشند.
چه شد که پیشنهاد سرمربیگری ایران را قبول کردید؟
علت اولم برای حضور در ایران سوال از آقای پارک کی وون بود که پرسید، دوست داری در ایران سرمربیگری کنی یا نه. ایشان هم قبل از من سرمربی تیم مردان ایران بود و وقتی از من پرسید، حس کردم می‌توانم چیز جدیدی را با سرمربیگری تیم ایران تجربه کنم، بخاطر همین قبول کردم.
پس برای آمدن به ایران با آقای پارک مشورت کردید؟
قبل از آمدن به ایران ایشان را ملاقات کردم و مشورت گرفتم. در تعطیلات دو هفته‌ای که به کره برگشتم نیز با هم ملاقات کردیم و غذا خوردیم. ایشان هم سرمربی تیم تایلند است و هر دو موافق بودیم که سرمربیگری تیم خارجی سخت است. به همین دلیل نصیحت‌هایشان را گوش کردم.
تا قبل از صحبت با آقای پارک و ارتباط با فدراسیون ایران، از والیبال ایران شناختی داشتید؟
وقتی سرمربی تیم ملی کره بودم یک بازی با تیم زنان ایران داشتم. حس می‌کنم سطح بازی ایران آن موقع بهتر از الان بود. از طرفی قبل از آمدنم بازی تیم‌های بزرگسالان، زیر ۲۰ و زیر ۱۸ را مشاهده کردم. حس می‌کنم در بخش پایه کمی مشکل جود دارد اما بچه‌ها پتانسیل بالایی دارند که اگر روی پتانسیل و پایه آنها کار کنیم، دوباره می‌توانند در آسیا و جهان عملکرد بهتری داشته باشند.
نقطه ضعف و قوت اصلی والیبال زنان ایران چیست؟
با اینکه ایران جزو تیم‌های آسیایی محسوب می‌شود اما بازیکنانش قد، فیزیک، پرش و قدرت خوبی دارند که این نقطه قوت محسوب می‌شود اما نقطه ضعف این است که با اینکه نخبه‌پروری می‌کنند، پایه و بخشی از تکنیک بچه‌ها مشکل دارد. از وقتی که آمده‌ام تلاش می‌کنم این موارد را درست و بیشتر روی پایه کار کنم تا عملکرد بهتری داشته باشند.
تفاوت والیبال زنان ایران و کره در چیست؟
در ایران بازیکنان و علاقمندان والیبال زیاد هستند به حدی که اگر مربیان کره این تعداد بازیکن را ببینید، حسودی می‌کنند اما مشکل این است که برخی از مربیان ایران نمی‌توانند بچه‌ها را بیشتر از حدی پیشرفت دهند. در ایران بازیکنان و علاقمندان والیبال زیاد هستند به حدی که اگر مربیان کره این تعداد بازیکن را ببینند، حسودی می‌کنند اما مشکل این است که برخی از مربیان ایران نمی‌توانند بچه‌ها را بیشتر از حدی پیشرفت بدهند. در کره‌جنوبی با اینکه تعداد بازیکنان خیلی کمتر است اما از آنجایی که تمرکز زیادی روی همان تعداد دارند، بچه‌ها خیلی سریع‌تر پیشرفت می‌کنند.
تمرین و تلاش ایرانی‌ها به اندازه شرق آسیایی‌ها هست؟
در کره حجم و شدت تمرین خیلی بالاتر از ایران است اما ما در این مدت که حجم تمرین را در ایران بیشتر کرده‌ایم بچه‌ها آسیب زیادی داشتند. بنابراین می‌خواهیم روی توان آنها کار کنیم تا تمرینات سخت و با حجم زیادی که در کره انجام می‌دهیم را در ایران هم اجرا کنیم.
سقف آرزوی شما برای والیبال ایران کجاست؟
در حال حاضر این آرزو را دارم که جزو پنج تیم برتر آسیا شویم و در سال ۲۰۲۶ در رده‌های زیر ۲۰ و زیر ۱۸ سال به سه تیم برتر آسیا برسیم.
در مورد والیبال مردان هم صحبت کنیم. آیا مسابقات مردان ایران را هم تماشا می‌کنید؟
چند بار والیبال مردان را تماشا کرده‌ام و مسابقات جام باشگاه‌های آسیا به یزد رفتم و رقابت‌ها را از نزدیک دیدم. در کل حس می‌کنم سطح بازی تیم‌های مردان ایران خیلی بالا وحتی از کره بالاتر است. اگر به رنکینگ هم نگاه کنیم از آنجایی که ایران تقریبا در خیلی از مسابقات رتبه اول را کسب می‌کند، کره‌ای‌ها به بازی‌های خوب پسران ایران حسودی می‌کنند. اگر دختران هم بیشتر تلاش و روی پایه و تکنیک‌هایشان بیشتر کار کنند، می‌توانند مثل پسران رنکینگ بالاتری داشته باشند.
کدام بازیکن والیبال مردان ایران را بیشتر می‌شناسید؟
بازیکنان دختر زیادی را می‌بینم و باید اسم‌هایشان را حفظ کنم. به همین دلیل به خاطر سپردن اسم دختران هم برایم سخت است و بازیکنان پسر را وقتی می‌بینم، می‌توانم چهره‌شان را به خاطر بیاورم اما حفظ کردن اسم برایم سخت است.
آقای پیاتزا که سرمربی مطرح و شناخته شده‌ای است که به عنوان سرمربی تیم ملی مردان ایران انتخاب شده است، نظر شما در این مورد چیست؟
ملاقات شخصی با ایشان نداشتم و زیاد در جریان کارهایشان نیستم اما تا جایی که شنیده‌ام فرد خیلی معروفی است و از آنجایی که می‌دانم والیبال مردان ایران قبلا خیلی بهتر از الان عمل می‌کرده، حس می‌کنم و امیدوارم با حضور آقای پیاتزا پسران ایران دوباره به اوج خود برگردند.
تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی ایران و کره در چیست؟
شباهت که زیاد داریم؛ احترام به بزرگترها، گذراندن زمان بیشتر با خانواده و عشق و علاقه بین افراد شباهت‌های فرهنگی است اما در کره سن خیلی مهم است و چنین چیزی نداریم که همچون ایران همدیگر را به اسم صدا بزنند.
به کدام شهرهای ایران سفر کرده‌اید و کدام شهر را بیشتر دوست دارید؟
برای دیدن بازیکنان به شهرهای مختلفی مثل همدان، اصفهان و یزد رفتم اما یزد بخاطر اینکه شهر کویری است و در کره کویر و ساختمان‌هایی با این سبک معماری نداریم، خیلی برایم جالب بود. جاهای مختلفی رفته‌ام اما یزد را بیشتر دوست داشتم.
با توجه به تبلیغات منفی رسانه‌های خارجی علیه ایران، برای حضور در ایران نگران نبودید؟
مادرم با هر چالش جدید خیلی موافق است و خیلی مثبت فکر می‌کند، بخاطر همین تشویقم کرد که حتما انجام بدهم. اطرافیانم کمی شوکه شدند اما چون همه تشویقم کردند و گفتند احتمالا تجربه جذابی خواهد شد، تصمیم به آمدن گرفتم.
امیدوارم در این مدت به شما خوش گذشته باشد.
ما با بازیکنان تمرین داریم و پیشرفت می‌کنند که خیلی حس لذت‌بخشی دارم. علاوه بر این حس می‌کنم بازیکنان علاقه زیادی به من نشان می‌دهند که برایم خیلی لذت بخش بوده است. من و بازیکنان با هم پیشرفت می‌کنیم و منتظریم تا ببینیم سال پیش‌رو چگونه خواهد بود.
تصورتان از ایران چقدر با واقعیت منطبق بود؟
قبل از اینکه به ایران بیایم چون اولین سفر تنهایی من به خارج از کشور بود، خیلی نگران بودم و حس ترس داشتم اما در ایرن افراد زیادی با مهربانی با من رفتار می‌کنند و بازیکنان هم هر چه می‌گویم را با آغوش باز می‌پذیرند. به همین دلیل حس نگرانی از بین رفت و وقتی به کره برگشتم به اطرافیانم گفتم ایران خیلی امن است و هیچ مشکل و اضطرابی ندارم. قبل از اینکه بیایم چون اولین سفر تنهایی من به خارج از کشور بود، خیلی نگران بودم و حس ترس داشتم اما از وقتی آمدم افراد زیادی با مهربانی با من رفتار می‌کنند و بازیکنان هم هرچه می‌گویم را با آغوش باز می‌پذیرند. به همین دلیل حس نگرانی از بین رفت و وقتی دو هفته به کره برگشتم به اطرافیانم گفتم ایران خیلی امن است و هیچ مشکل و اضطرابی ندارم. این باعث شد خیال آنها هم راحت‌تر شود و دیگر نگرانی نداشته باشند. بخاطر همین خیلی حس رضایت دارم.
دوست ایرانی هم پیدا کرده‌اید؟
مائده (می‌خندد). (مائده مترجم خانم لی دو هی است. )
دوری از خانواده برایتان سخت نیست؟
از آنجایی که بچه‌های من بزرگسال و هر کدام مشغول زندگی خود هستند، چالشی که برای خودم وجود داشت خیلی مهم‌تر بود تا دوری از خانواده. از طرفی در زمان بازیکنی و مربیگری از خانواده دور بودم و دو پسرم به این دوری عادت داشتند. زیاد نگرانی خاصی در این مورد نداشتم.
غذاهای ایرانی را دوست دارید؟
بیشتر از چیزی که فکر می‌کردم به غذاهای ایرانی عادت کردم چون غذاهای کره‌ای بی‌مزه و تند است اما غذاهای ایرانی شور و ترش است. از طرفی نمی‌توانم غذای تند بخورم و زیاد به غذا خوردن علاقه ندارم. به همین دلیل سریع به غذاهای ایرانی عادت کردم. صبحانه ایرانی را که نان، کره، چای و چیزهای دیگر دارد را خیلی دوست دارم و به غذاهای کره‌ای ترجیح می‌دهم.
حرف پایانی
لطفا در نظر بگیرید که راه ما خیلی طولانی است و بچه‌های ما با روند آرامی پیشرفت می‌کنند. امیدوارم منتظر پیشرفت بچه‌های ما باشید و تشویق‌شان کنید.
انتهای پیام
نظرات