به گزارش ایسنا، همانطور که هر کسی که تا به حال موش را در حال حرکت در مسیرهای پر پیچ و خم دیده است می‌داند، این حیوانات اغلب در مطالعات برای درک نحوه عملکرد مغز مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در سال جاری، مطالعات روی جوندگان نشان داد که چگونه فعال کردن سلول‌های مغزی خاص نه تنها فرآیند پیری را کُند می‌کند، بلکه عمر آنها را نیز افزایش می‌دهد.

مطالعه دیگری در سال ۲۰۲۴ نشان داد که چگونه مغزها سه نسخه از هر حافظه را ذخیره می‌کنند. و یک مطالعه در سال گذشته نشان داد که چگونه یک تغییر در مغز باعث شد موش‌ها کمتر بخوابند اما احساس بیداری کنند طوری که گویی مدت بیشتری استراحت کرده‌اند.

به نقل از نیواطلس، مطالعات بر روی موش‌ها نیز در تلاش برای کشف علل بیماری آلزایمر حیاتی بوده است. برای مثال، همان محققان دانشگاه کورنل که این عینک‌های جدید را اختراع کردند، پیش از این کاهش جریان خون در مغز موش‌های مبتلا به این عارضه را نشان داده‌اند.

کریس شافر(Chris Schaffer)، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: از این منظر بسیار هیجان‌انگیز بود که شاید کاری باشد که بتوان در بیماری آلزایمر انجام داد که برخی از عملکردهای شناختی بازیابی شود. گام‌های بعدی کشف چگونگی بهبود جریان خون در بهبود عملکرد نورون‌ها در مغز است. اما برای انجام آن آزمایش‌ها، در مقایسه با آنچه قبلا در جهان وجود داشت، به قابلیت‌های جدیدی نیاز داشتیم.

نیاز به این قابلیت‌های اضافی منجر به ایجاد دستگاهی شد که محققان آن را MouseGoggles  نامید.

در حالی که دانشمندان پیش از این سعی کرده‌اند از تصاویر ویدیویی برای ترسیم واکنش‌های درون مغز موش‌ها استفاده کنند، نور و صدای تولید شده توسط روش‌های متعارف می‌تواند در واقع آزمایش انجام شده را مختل کند یا اصلا تاثیر قابل‌توجهی بر روی موشها نداشته باشد. تصور این بود که راه‌اندازی واقعیت مجازی ممکن است تاثیر متفاوتی داشته باشد.

برای ساخت MouseGoggles، محققان به نمایشگرهای ساعت‌های هوشمند روی آوردند.

متیو آیزاکسون(Matthew Isaacson)، یکی از نویسندگان این مطالعه، که پیش از این سیستم‌های نمایشی برای مگس‌های میوه ساخته بود، می‌گوید: اندازه مناسب نمایشگر برای هدست واقعیت مجازی موش از قبل در ساعت‌های هوشمند وجود داشت. ما خوش شانس بودیم که نیازی به ساخت یا طراحی چیزی از ابتدا نداشتیم و به راحتی می‌توانستیم تمام قطعات ارزان قیمت مورد نیاز خود را تهیه کنیم.

برخلاف هدست‌های واقعیت مجازی انسانی، MouseGoggles آزادی حرکت را برای جوندگان فراهم نمی‌کند. در عوض، موشها به آن بسته می‌شوند و در حین پوشیدن آن روی تردمیل راه می‌روند. این گروه می‌گوید، بخشی از گام‌های بعدی آنها ساخت عینک‌های متحرکی خواهد بود که می‌توانند روی سر جوندگان بزرگ‌تر قرار بگیرند.

در آزمایش‌ها، موش‌ها به کلیپ‌های واقعیت مجازی که در آن یک شی تیره به سمت آنها حرکت می‌کرد، واکنش چشمگیری نشان دادند.

ایزاکسون می‌گوید: زمانی که ما این نوع آزمایش را در شرایط واقعیت مجازی معمولی با نمایشگرهای بزرگ امتحان کردیم، موش‌ها اصلا واکنشی نشان ندادند.

اما تقریبا همه موش‌ها، اولین باری که آن صحنه را با عینک می‌دیدند، از جا می‌پریدند. به نظر می‌رسید آنها واقعا فکر می‌کردند که مورد حمله یک شکارچی قرار گرفته‌اند.

در آزمایش‌های دیگر از ردیابی فلورسنت در مغز برای اطمینان از تحریک صحیح آن توسط عینک استفاده شد.

در واقع، محققان قادر به مشاهده فعالیت در قشر بینایی اولیه بودند، که تایید می‌کرد که عینک به درستی تصاویر واضحی را به شبکیه چشم جوندگان منتقل می‌کند. آنها همچنین فعالیتی را در هیپوکامپ مشاهده کردند که نشان داد موش‌ها به درستی از محیط مجازی خود نقشه‌برداری می‌کردند.

علاوه بر ایجاد نسخه‌های سبک‌تر و قابل جابه‌جایی از MouseGoggles، این گروه می‌گوید ایجاد سیستمی که بیش از حس بصری را تحریک می‌کند، ممکن است جالب باشد.

انتهای پیام