مینای دندان از آسیبهای زمان مصون نیست و به تازگی گروهی از محققان، چگونگی شکلگیری مینای دندان با افزایش سن را بررسی کردهاند و هدف نهایی آنان، ابداع روشهایی برای حفظ استحکام و قدرت دندانها بود.
با افزایش سن، دندانها حاوی فلوراید بیشتری هستند
این تحقیق ساختار اتمی نمونههای مینای دندان گرفتهشده از دندانهای یک فرد ۲۲ ساله و یک فرد ۵۶ ساله را مورد بررسی قرار داد. جالب اینجاست که دندانهای فرد مسنتر دارای سطوح یون فلوراید بیشتری بود، عنصری که اغلب به آب آشامیدنی و خمیردندانها بهعنوان یک اقدام محافظتی برای مینای دندان اضافه میشود.
با افزایش سن، دندانها شکنندهتر میشوند، به خصوص در نزدیکی سطح بیرونی، جایی که ترکها شروع میشوند. تعدادی از عوامل موجب این مورد میشوند و یکی از آنها ترکیب محتوای معدنی است. مینای دندان عمدتا از مواد معدنی تشکیل شده است که در ساختارهای میکروسکوپی ۱۰هزار بار کوچکتر از عرض یک موی انسان هستند که مطالعه این مورد را به چالش تبدیل کرده است. نتایج تحقیقات قبلی در مقیاس بزرگتر و حدود یک دهم اندازه موی انسان انجام شد و تشخیص توزیع نسبی مواد معدنی و بخشهای آلی در ساختار کریستالی مینا را غیرممکن کرد.
نمونههای دندان مسنتر سطح فلوراید را بهطور عمده در نواحی پوسته افزایش داده است و از طریق خمیر دندان و آب آشامیدنی در معرض فلوراید قرار گرفته و هیچ کس نتوانسته است آن را در دندان واقعی در این مقیاس ردیابی کند.
چگونه مینای دندان در طول زمان تغییر میکند
مینای دندان، اگرچه انعطافپذیر است، اما با افزایش سن دچار تغییرات ظریف اما تاثیرگذار میشود. ترکیب معدنی در مینای قدیمیتر فشردهتر اما شکنندهتر است و در طول سالها، چرخههای معدنزدایی و معدنیسازی مجدد، تحت تاثیر رژیم غذایی و قرار گرفتن در معرض فلوراید، منجر به تغییرات ساختاری میشوند.
جالب توجه است، این فرآیندها در درجه اول بیرونیترین پوسته نانوبلورهای مینای دندان را تحت تأثیر قرار میدهند، جایی که افزایش سطح فلوراید در دندانهای مسنتر مشهودتر بود. این لایه بیرونی، در حالی که در برابر حملات اسیدی قویتر است، به دلیل ماهیت سفت و سختی که دارد بیشتر مستعد ترک میشود. چنین تغییراتی تعادل ظریف بین تقویت مینای دندان و حفظ انعطافپذیری آن را برجسته میکند که درمانهای دندانپزشکی آینده به دنبال آن هستند. بر اساس دادههای دندانپزشکی، فلوراید و محصولات حاوی فلوراید در جلوگیری از پوسیدگی دندان موثر هستند.
این تحقیق نکته کلیدی با افزایش سن را برجسته و این مورد را آشکار میکند که دندانهای ما در طول زمان ممکن است شکنندهتر شوند و نیاز به جویدن با دقت بیشتری داشته باشیم. سالخوردگی فرآیندی است که امروزه رشد بسیار بالایی دارد. با افزایش سن تغییرات بیولوژیک و فیزیولوژیک در ارگانهای مختلف بدن ایجاد میشود. تغییر در شرایط اجتماعی و اقتصادی، بیماریهای سیستمیک و ناتوانی و تغییرات در وضعیت دهان و دندان، همگی میتوانند بر کیفیت زندگی افراد تاثیر بگذارند.
نتایج مقاله «سالمندی و پیامدهای آن در دهان» نشان داد، تغییرات دهانی سالمندان هماهنگ با وضعیت سیستمیک افراد یا بهصورت جداگانه بروز میکند. این تغییرات در بافت سخت و بافت نرم ایجاد میشود. با توجه به اینکه رشد جمعیت سالخورده در دنیا و ایران افزایشی است تدابیر لازم جهت مقابله با مشکلات دهان و دندان برای این دسته افراد باید در نظر گرفته شود و مهمترین آنها ویزیتهای دورهای در کاهش خطر برخی بیماریهاست.
انتهای پیام
نظرات