دبیر علمی و عضو هیئت علمی گروه مهندسی کامپیوتردانشگاه مازندران دوشنبه، ۳ دی ماه در برگزاری این نشست تخصصی اظهار کرد: امروزه هوش مصنوعی یک مفهوم صرفاً دانشگاهی و تحقیقاتی نیست، بلکه به مجموعه تکنولوژی‌هایی اشاره می‌کند که در جنبه‌های مختلف زندگی انسان‌ها نقش‌های مهم و تعیین‌کننده بازی می‌کند و به سختی می‌توان جنبه‌هایی از زندگی انسان امروز را یافت که هوش مصنوعی به آن راه پیدا نکرده باشد.

همایون افرابندپی،  با بیان اینکه بانکداری، کشاورزی، صنعت، حمل و نقل، آموزش، سرگرمی و حتی فنون جنگ تنها بخشی از جنبه‌های زندگی انسان است، امروز با بهره‌برداری از هوش مصنوعی دچار دگرگونی گسترده شده‌اند، افزود: نکته قابل توجه اینکه این دگرگونی‌ها مختص یک فرهنگ و یا جغرافیای خاص نبوده بلکه تقریباً تمامی انسان‌های کره زمین با فرهنگ‌های مختلف و در جغرافیای مختلف از این تکنولوژی تأثرپذیر می‌شوند.

وی تصریح کرد: در این میان تعداد محدودی از کشورها به‌عنوان تولیدکنندگان تکنولوژی‌های هوش مصنوعی شناخته شده و تعداد بسیار زیادی از کشورهای جهان نیز مصرف‌کنندگان این تکنولوژی‌ها هستند و ایران نیز اگرچه پیشرفت‌های گسترده‌ای در کاربردهای نظامی و برخی کاربردهای صنعتی هوش مصنوعی، داشته همچنان به‌عنوان تولیدکننده این تکنولوژی شناخته نمی‌شود.

عضو هیئت علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه مازندران با بیان اینکه ناگفته پیداست هوش مصنوعی وارداتی، اثرات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی وسیعی در کشورمان ایران به عنوان یک کشور مصرف‌کننده ایجاد می‌کند، یادآور شد: سؤال مهم این است که آیا ما باید از اثرات منفی این تکنولوژی بترسیم و از همه‌گیر شدن آن در کشور جلوگیری کنیم و یا با در نظر گرفتن اثرات مثبت آن، این تکنولوژی را با آغوش باز و بدون محدودیت پذیرا باشیم.

این استاد دانشگاه گفت: به نظر می‌رسد پاسخگویی به این سؤال نیازمند بحث و بررسی دقیق جنبه‌های مختلف هوش مصنوعی و اثرات آن توسط متخصصان حوزه‌های مختلف است تا به این صورت بتوان راهکارهای مناسب جهت به حداقل رساندن اثرات منفی این تکنولوژی را شناسایی کرد. این موضوع در کشورهای مختلف جهان اعم از پیشرفته در حال پیشرفت و یا جهان سوم در حال پیگیری است 

افرابندپی ادامه داد: سال‌هاست که متخصصان علوم کامپیوتر به همراه متخصصان آموزش و نیز روانشناسان در حال بررسی اثرات استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتال و هوش مصنوعی توسط دانش‌آموزان مدارس هستند. چندی پیش وزیر آموزش و پرورش سوئد با مطالعات انجام شده در این حوزه به حمایت از قانونی پرداخت که استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتال و بررسی هوش مصنوعی را در مدارس محدود می‌کند.

عضو هیئت علمی گروه جامدات دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل نیز، درباره «جمهوری عددی»، (آنچه از حکمرانی گونه بشر به ماشین سپرده می‌شود)، گفت: با رد نظریه هیئت بطلمیوسی و پیشنهاد نظریه داروین، حال نوبت به خروج داوطلبانه گونه بشر از مرکزیت گزینش حاکمان است. به عبارتی تا به حال به دور از آنکه چه روشی برای انتخاب حاکمان در نظر گرفته می‌شده، چه ریش‌سفیدسالاری، قدرت‌سالاری، دودمان‌سالاری، اندیشه‌سالاری، گروهک‌سالاری چه مردم‌سالاری، آنچه به‌عنوان انتخاب‌کننده دیوان‌سالاران یا همان بازوهای اجرایی تمدن به‌کار گرفته می‌شده، یک انسان یا دسته‌ای از انسان‌ها بوده‌اند.

آرمان مردانی تصریح کرد: از آنجایی که بشر گونه‌ای متشکل از چهار نیروی متوازن درونی تصمیم‌ساز، شامل منطق، تخیل، تقلید و غریزه است، نمی‌توان تضمین کرد که نفرات انتخاب‌کننده و ردکننده دیوان‌سالاران، منطق خود را فدای تقلید، تخیل و غریزه نکنند. در نتیجه نیازمند آن هستیم تا ابزارهای بشری را ترکیب و به ابزاری جهت تشخیص فرد شایسته دست یابیم. به این منظور گونه انسان باید نوع رأی‌گیری خود را تغییر دهد.

مردانی با بیان اینکه ابزار، هر آن چه از تخیل و دست ساخت است، برای هدفی است. حکومت نیز یک ابزار بشری برای برآوردن نیازهای گونه انسان در زندگی بهتر جمعی است، اظهار کرد: ابن‌خلدون هدف این ابزار بشری را عدالت می‌داند، روسو آن را مجموعه قراردادهای اجتماعی، و کنفوسیوس آن را سلسله مراتبی از منصفانه می‌داند.

مهران رضائی، دبیر کارگروه استانی هوش مصنوعی و مطالعات میان‌رشته‌ای جهاددانشگاهی مازندران نیز در ادامه درباره مسئله حقیقت، هوش مصنوعی و رسالت فلاسفه، دوران حکومت هوش مصنوعی و لزوم احیای رسالت تاریخی فلاسفه در صیانت از حقیقت مطالبی ارائه کرد.

 وی افزود: ظهور هوش مصنوعی با تحولات و نتایج مثبت و منفی فراوان، که به مرور زمان، این موارد توسعه و گسترش زیادی خواهد داشت. یکی از مهمترین تبعات گسترش هوش مصنوعی، افزایش تعداد اخبار جعلی خواهد بود که توسط افراد و مجموعه‌های مختلف اعم از اهل سیاست، اقتصاد، فرهنگ و... رقم خواهد خورد. 

عضو هیئت علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه مازندران اظهار کرد: هوش مصنوعی با امکانات فراوان و ویژه‌ای که در اختیار این مجموعه‌ها قرار می‌دهد، زمینه را برای ترویج اخبار جعلی که در سطح بالایی از انسجام و سازگاری با یکدیگر هستند را فراهم می‌کند؛ به‌دلیل همین انسجام در تولید اخبار فیک و جعلی، میزان باورپذیری عمومی و تأثیر مردم از آن زیاد خواهد بود و حقیقت را هدف خواهد گرفت. اینجاست که ضروری است فلاسفه در استمرار رسالت تاریخی خود، درباره صیانت از حقیقت، دارای حساسیت شده و وارد میدان شوند. 

مهدی نبوی نیک، عضو هیئت علمی گروه بیومکانیک و رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی دانشگاه مازندران نیز با عنوان «بررسی تطبیقی عملکرد مغز انسان و هوش مصنوعی» به سخنرانی پرداخت.

وی در این سخنرانی به بررسی تطبیقی و مقایسه‌ای مغز انسان و هوش مصنوعی پرداخت و افزود: این سؤال همیشه در ذهن انسان‌های قرن ۲۱ بوده که آیا انسان باهوش‌تر است یا ماشین، به‌صورت تاریخی هویداست که نظریه ماشین‌گرایی در قرن ۱۸ به تداوم و تقویت این ابهام کمک کرده است. تلاش این کارگاه پاسخ به این سؤال است که چه تفاوت‌هایی میان هوش مصنوعی به‌عنوان ابزار هوشمند مبتنی بر ماشین و انسان به‌عنوان یگانه مخلوق خداوند در هستی که بار گران امانت هستی و بندگی خداوند را به دوش می‌کشد در چه حدودی و کیفیتی است.

نبوی نیک با اشاره به تعاریف هوش مصنوعی به بررسی پیشینه هوش مصنوعی و معرفی اجمالی مغز انسان پرداخت. در این بخش، مطالب یافته‌های تحقیقات در مورد متغیرهای کلیدی شناختی در مغز انسان و به طور تطبیقی در هوش مصنوعی ارائه شد نورون‌ها به‌عنوان ساختار بنیادی مغز انسان و پرسپترون‌ها به‌عنوان اجزای بنیادی هوش مصنوعی مقایسه‌ای اجمالی انجام شد سپس به‌عنوان بخش اصلی سخنرانی از چند منظر مقایسه‌ای میان هوش مصنوعی و مغز انسان انجام شد و در پایان، بحث نتیجه‌گیری بر مبنای یافته‌های ارائه شده در این زمینه ارائه شد. 

انتهای پیام