علیرضا مجیدی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به پیشرویهای رژیم صهیونیستی در سوریه، اظهارکرد: باید بین ۲ نکته تفکیک قائل شد؛ یک موضوع بحث حملات هوایی و موشکی رژیم صهیونیستی به پایگاههای نظامی و زیرساختهای سوریه است و دیگری بحث عملیات زمینی و اشغال بخشهایی از سوریه. اسرائیل به صورت زمینی وارد مناطقی مانند حمص نشده و صرفا به دنبال این است که از مرزهای جولان اشغالی پیشروی داشته باشد و در عمق خاک سوریه یک منطقه حائل ایجاد کند، و الا اسرائیل نه به سمت دمشق خواهد آمد نه به سمت حمص. هدف اسرائیل صرفا این است که منطقهای را به عنوان حائل بین بلندیهای جولان و اسرائیل ایجاد کند، زیرا نگران این است که سناریوی اولش که تشکیل دولت همسو در دمشق است، محقق نشود و سوریه به سمت جنگ داخلی برود.
وی افزود: لذا اسرائیل میخواهد یک منطقه حائل ایجاد کند تا جنگ داخلی سوریه باعث تهدید جولان و رژیم صهیونیستی نشود. این منطقه را هم صرفاً به عنوان منطقه حائل نگه میدارد و تعدادی نیروی نیابتی را از بین خود مردم سوریه برای حضور و اداره این منطقه تربیت میکند و اصلا به دنبال این نیست که آن را به قلمروی خودش اضافه کند، زیرا نمیخواهد در قلمروی خودش ترکیب جمعیتی به نفع اعراب تغییر کند. بالاخره ساکنان این منطقه عرب هستند و یهودی نیستند و رژیم صهیونیستی نمیخواهد ترکیب جمعیتی در داخل اسرائیل به ضرر یهودیها و به نفع اعراب تغییر کند.
این تحلیلگر مسائل منطقه ادامه داد: لذا اسرائیل صرفاً به دنبال ایجاد منطقهای حائل برای در امان ماندن از جنگ داخلی سوریه است که نیروهای نیابتی و همپیمانش در آن حکمرانی کنند و حافظ امنیت سرزمینهای اشغالی شوند؛ همانند کاری که ترکیه انجام داد. ترکیه در عملیات سپر فرات و سپس در عملیاتهای شاخه زیتون و چشمه صلح در سالهای ۲۰۱۶، ۲۰۱۸ و اواخر ۲۰۱۹، یک سری مناطق حائل را در شمال سوریه ایجاد کرد و نیروهای نیابتیاش که از خود سوریه بودند، در این مناطق مستقر شدند و حافظ مرزهای این کشورند. اسرائیل نیز تصمیم دارد مشابه این اقدام را در جنوبغربی سوریه انجام دهد.
مجیدی با اشاره به عدم ایستادگی گروههای حاکم بر سوریه در برابر تجاوزات صهیونیستها به این کشور، بیان کرد: اولویت اول برای جولانی، خروج نام تحریرالشام از لیست گروههای تروریستی است و برای این موضوع حاضر است امتیازات زیادی بدهد. لذا قطعاً وارد تقابل با اسرائیل نمیشود و بر همین اساس به مماشات با رژیم صهیونیستی ادامه خواهد داد تا زمانی که تغییرات دیگری در سوریه رخ دهد؛ به طور مثال یک دولت انتقالی تشکیل شود یا جولانی از انحصارطلبی خارج شود. در غیر این صورت، این روند ادامه خواهد داشت.
مجیدی با اشاره به موضعگیری کشورهای عربی و همسایگان سوریه نسبت به حوادث این کشور، عنوان کرد: موضع کشورها نسبت به حملات اسرائیل به سوریه، با یکدیگر متفاوت است. به طور مثال ترکیه با اشغالگری اسرائیل مخالف است و اساسا این را تهدیدی برای خود تلقی میکند. سوریه صحنه رقابت منفی بین ترکیه و رژیم صهیونیستی خواهد شد. اسرائیل از کردها قاطعانه حمایت و حتی آنها را به تجزیه سوریه تشویق میکند و در مقابل ترکیه به شدت از ناحیه کردها احساس خطر میکند و همچنین تمایل دارد تا یک ابزار فشار برای رقابت در مقابل رژیم صهیونیستی برای خود ایجاد کند.
وی با بیان اینکه قطر نیز در این زمینه کاملاً با ترکیه همسو است، ادامه داد: موضع عربستان سعودی نسبت به اشغالگری رژیم صهیونیستی یک موضع دوپهلو است و این وضعیت اگرچه میتواند مسیر عادیسازی بین ریاض و تلآویو را عقب بیندازد، اما از طرف دیگر عربستان اقدام بازدارندهای علیه رژیم انجام نخواهد داد. موضع اردن مبهم است و احتمال همراهی این کشور با رژیم صهیونیستی وجود دارد، زیرا رژیم برای ایجاد منطقه حائل باید با اردن به یک توافقی برسد، چراکه این منطقه مرز سوریه و اردن را تحت تاثیر قرار میدهد.
این تحلیلگر مسائل منطقه با بیان اینکه در مورد امارات نیز باید گفت که این کشور همسو با رژیم صهیونیستی اقدام خواهد کرد، افزود: هم در دمشق و هم در مورد مسئله کردها، شاهد همسویی بین ابوظبی و تلآویو خواهیم بود، اما در مورد اشغال جنوبغرب سوریه احتمالا ابوظبی بدون موضع و بیطرف باشد، هرچند احتمال اندکی نیز وجود دارد که موضعی سلبی بگیرد، اما به احتمال زیاد، چشمهای خود را میبندد و مماشات میکند.
انتهای پیام
نظرات