به گزارش ایسنا، به نقل از جماران، مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی که سال‌ها در نجف در خدمت امام خمینی (س) بود و از نزدیک با ایشان حشرو نشر داشت، درباره حساسیت امام نسبت به انتقال دقیق سخنانشان اینگونه به نقل خاطره پرداخته‌اند:

‌دوستانی که از حج آمده بودند هر کدام یک نسخه از این جزوه(۱) را همراه‎ ‎‌خود آوردند. امام که‌این نسخه را دید خیلی متاثر شد. چرا که در این ‌‎ ‎‌جزوه یا کتاب کوچک، در رتبه بندی، اهانت‌هایی به یکسری از شخصیت‌های ‌‎ ‎‌علمی و مذهبی شده بود. در آن زمان آیت الله حکیم هم هنوز حیات ‌‎ ‎‌داشتند، اما آنها به دلیل عبارت‌های مفیدی که از قول حضرت امام گفته ‌‎ ‎‌بودند و این عبارت‌ها برای شان مهم و حماسی بود فتوای حضرت امام را‎ ‎‌به عنوان فتوای امام اکبر در ابتدا قرار داده بودند و از ایشان به عنوان‎ ‎‌بزرگترین مرجع دینی نام برده بودند و این مساله شخصیت و موقعیت ‎‌آیت الله حکیم و مراجع دیگر را تحت الشعاع قرار می داد.‌

‌تازه فتوای چند جمله‌ ‌ای امام را که بسیار مشخص و معین بود و‎ ‎‌می‌ ‌بایست به همان شکل نقل شود، آنان در دو صفحه آن را نقل کرده‎ ‎‌بودند.‌

‌امام به من گفتند این مطالب به دلایل زیر باید تکذیب شود:‌

‌اولا؛ این اهانت به آقای حکیم و شخصیت‌های دیگر علمی است و من ‌‎ ‎‌راضی نیستم. این نباید در عراق توزیع شود.‌

‌دوم این که آنها از زبان من چیزهایی را نقل کرده‌ ‌اند که من نگفته‌ ‌ام.‎ ‎‌من به امام عرض کردم این مطالب چیزهایی نیست که شما موافقش‎ ‎‌نباشید. شما موافق این مطالب هستید منتهی آن مواضع را مشخصا بیان‎ ‎‌نکرده‌ ‌اید. ناقل هم سوء نیت نداشته و فرد مورد اطمینانی است. امام ‌‎ ‎‌گفتند: از آقای خوانساری در تهران عادل‌ ‌تر که نداریم. ایشان را به عنوان ‌‎ ‎‌یک شخصیت عادل همه قبول دارند. اگر در جلسه‌ ‌ای من حضور داشته‎ ‎‌باشم، بعد از آن جلسه بیرون بروم، آقای خوانساری بگویند که آقا‎ ‎‌روح‌ ‌الله در آن جلسه گفت «الله تعالی» واحد خداوند یکی است، و من‎ ‎‌در آن جلسه نگفته باشم تکذیب می‌ ‌کنم. و این دلیل بر این نیست که هر ‌‎ ‎‌چیزی که من قبول دارم اگر به من نسبت دادند بگویم که من گفتم و ‌‎ ‎‌درست است.‌

‌این برخورد امام نشانگر تعهد ایشان نسبت به سخنانشان بود. این ‌‎ ‎‌اقدام امام باعث شد که بعد از آن دیگر هیچ کس جرات نکند نسبت به ‌‎ ‎‌نقل سخنان ایشان کوچکترین اعمال سلیقه‌ ‌ای بکند و کوچکترین سوء ‌‎ ‎‌استفاده‌ ‌ای انجام دهد.‌

‌برشی از کتاب گوشه‌ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی؛ ص ۱۶۴-۱۶۵

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام