به گزارش ایسنا، هنوز هم باورش سخت است. دو شگفتی بزرگ در تاریخ کشتی در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی رقم خورد. رولان گاردنر، الکساندر کارلین را شکست داد و براندون اسلی برابر بوایسار سایتییف پیروز شد.
کارلین از سال ۱۹۸۷ شکست نخورده بود و حدود ۹۰۰ برد متوالی داشت و چند سال قبل از بازی ها در مسابقات جهانی گاردنر را شکست داده بود. سایتییف نیز از سال ۱۹۹۴ شکست نخورده بود و فنیترین کشتیگیر زمان خود بود؛ پدیدهای منحصر به فرد با حرکات دستوپای بینظیر که در دوران اوج قرار داشت.
تصور اینکه کسی جلوی قدرت کارلین را بگیرد و با تکنیک سایتییف کنار بیاید سخت بود، اما آمریکایی ها موفق به انجام آن شدند و هر دو کشتیگیر بزرگ را شکست دادند و قهرمان المپیک شدند.
اگر پیروزی گاردنر را بخواهیم به شانس یا قانون احمقانه کلینچ ربط دهیم که درست قبل از بازی های المپیک معرفی شد، باید اعتراف کرد اسلی با تکنیک و قدرت غیرقابل انکار، سایتییف را کاملا بی حرف و حدیث شکست داد.
موفقیت اسلی هنوز غیرقابل تصور به نظر می رسد، زیرا قبل از المپیک سیدنی هیچ کس در جهان او را نمیشناخت و هرگز در یک تورنمنت بزرگ قهرمان نشده بود. شش ماه قبل از سیدنی، او در وزن ۷۶ کیلوگرم کشتیگیر شماره ۷ آمریکا بود و از نظر فنی چندین سال نوری از سایتییف عقب بود!
چگونه براندون توانست بزرگترین شگفتی را در تاریخ کشتی آزاد رقم بزند؟ او در تحلیل قبل از مسابقه چه نقاط ضعفی در سایتییف پیدا کرد؟ از کشتی با او چه چیزی را بیشتر به خاطر دارد و این پیروزی چه تأثیری در تمام زندگی او داشت؟
او پاسخ این سوالات را به کانال یوتیوب "کشتی زندگی من تغییر داد" گفت.
جایگاه اسلی در کشتی آمریکا قبل از المپیک ۲۰۰۰ چگونه بود؟
«من در هیچ تورنمنت مهمی قهرمان نشده بودم . (بالاترین دستاورد من برنز مسابقات جهانی نوجوانان بود). در آوریل ۲۰۰۰، هفتمین نفر در مسابقات قهرمانی ایالات متحده بودم. رتبه هفتم یعنی ۶ کشتیگیر در وزن ۷۶ کیلوگرم بالاتر از من قرار گرفتند.»
رقابتهای انتخابی دو مرحله ای بود. اسلی به فینال انتخابی رسید، جایی که با جو ویلیامز دارنده دو مدال برنز قهرمانی جهان قرار بود روبرو شود. ویلیامز در دیدارهای قبلی چهار بار اسلی را برده بود و هرگز به او نباخته بود. کل مردم آمریکا معتقد بودند ویلیامز راهی المپیک میشود. این اعتقاد به قدری زیاد بود که مک دونالد از او برای تبلیغات در کنار سایر ستارههای المپیک آمریکا فیلمبرداری کرد.
با این حال، اسلی با نتیجه ۵-۳ ویلیامز را شکست داد و به طرز هیجان انگیزی قهرمان کشور شد.
بوویسار سایتییف قبل از المپیک ۲۰۰۰ چه جایگاهی در کشتی جهانی داشت؟
- قهرمان المپیک (آتلانتا-۱۹۹۶).
- از سال ۱۹۹۴ شکست ناپذیر بود.
- سه بار قهرمان جهان (۱۹۹۵، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸. در سال ۱۹۹۹، سایتییف از شرکت در مسابقات قهرمانی جهان خودداری کرد تا به برادرش آدام این فرصت را بدهد. در نتیجه، آدام سایتییف در وزن ۷۶ کیلوگرم قهرمان جهان شد).
- قهرمان سه دوره اروپا.
- فنیترین کشتیگیر آزاد زمان خود.
ورود به سیدنی، قرعه کشی، دیدار با سایتییف
اسلی در ادامه صحبتهایش گفت: «سه هفته قبل از مسابقات به سیدنی رسیدیم، من واقعاً کار سختی در پیش داشتم خیلی تلاش کردم تا سر وزن برسم. در وزن کشی سایتییف را دیدم. او آرام نشسته بود و به بچه هایی که در کنارش بودند نگاه میکرد. به او نگاه کردم، چشم تو چشم شدیم. به نظرم می رسید که او فکر می کرد جو ویلیامز جواز حضور در المپیک را می گیرد و نه من. چون اونطوری نگاهم کرد. ابروهایش را بالا انداخت و انگار متعجب بود.»
«مسابقات به صورت گروهی برگزار میشد و در هر گروه ۳ کشتیگیر قرار داشتند. اگر در گروه شکست بخورید، به طور کامل شانس کسب مدال را از دست دادهاید. مسابقات به سادگی برای شما به پایان رسید. در قرعهکشی من شماره ۲ را کشیدم و نمیتوانستم صبر کنم تا بفهمم چه کسانی در زیرگروه من قرار خواهند گرفت و سپس دیدم با سایتییف روبرو شدهام.»
** پژمان درستکار سرمربی فعلی تیم کشتی آزاد ایران در این وزن در المپیک بود و با برتری برابر حریف مغول و شکست مقابل گنادی لالییف قزاقستانی راه به جایی نبرد و بین بیست کشتیگیر در رده دوازدهم قرار گرفت.
زمان مبارزه؛ چه نقاط ضعفی را در سایتییف دیدید؟
«من مبارزات سایتییف را تماشا کرده بودم و دیدم که هر بار حریفان برای زیر گرفتن اقدام میکنند چطور اسیر تکنیکهای او میشوند. وقتی دیدم سایتییف در حال گرم کردن است، به خودم گفتم این یارو چقدر لاغر است... به مربیام گفتم کشتیگیران در روسیه پروتئین مصرف میکنند؟ اما این مرد همه را شکست میدهد.»
« ما در تونل ایستاده بودیم، سایتییف با مربیاش کنار ما بود. مربیام به من گفت: به این مرد نگاه کن. او لاغر است. تو از نظر بدنی قویتر هستی. سایتییف به ما نگاه میکرد، نمیدانم متوجه میشد چه میگویم یا نه (باخنده). در کل کلمات، کوین جکسون (مربی آمریکا) به من اعتماد به نفس داد.»
«وقتی کشتی شروع شد، نه عصبی شدم نه ترسیدم. از سال ۱۹۹۵ به این لحظه فکر می کردم. کشتی را با ضربه ای به شانه او شروع کردم، دستم را روی سرش گذاشتم، منتظر ماندم تا او به سمت من بیاید یا دستش را دراز کند. تا حد مرگ در این کشتی جنگیدم. ۱۵ ثانیه مانده بود که هر دو میدانستیم که نمیتوانیم ریسک کنیم. بهتر است کشتی را به وقت اضافه ببریم. خوشبختانه توانستم در وقت اضافه به پشت حریف برسم و تنها چیزی که به یاد دارم این است که روی سر مربی پریدم و شروع به خوشحالی کردم.»
به داخل تونل رفتم و در آنجا کوین جکسون را دیدم. رنگ او مثل یک روح پریده بود. به من گفت:
«براندون، من می دانم که در حال حاضر چه احساسی داری اما با دقت به من گوش کن. روسها اعتراض کردند. شاید مجبور شوی دوباره با او کشتی بگیری. من از تو میخواهم که از نظر ذهنی خود را برای کشتی دیگری با او آماده کنی.»
«متوجه شدم که به احتمال زیاد باید دوباره با او کشتی بگیرم و تمام. روسیه قطعا اجازه نخواهد داد که دومین فوق ستارهاش نیز شکست بخورد (در فینال فرنگی کارلین به گاردنر باخته بود). بنابراین خودم را برای این واقعیت آماده کردم که باید دوباره کشتی بگیرم. حدود ۴۵ دقیقه بعد نتایج اعتراض اعلام شد. کوین جکسون به سمت من آمد و گفت: تو پیروز شدی! تو قهرمانی! "خدایا شکرت...»
« آن شب نتوانستم بخوابم. داشتم در اتاق قدم می زدم، میخواستم بروم بیرون هتل و راه بروم و راه بروم. فکر کردم "یا عیسی مسیح... من نمیتوانم این پیروزی را باور کنم. من آن را باور نمیکنم. سایتییف خیلی خوب بود."
اگرچه اسلی شانس اصلی مسابقات را شکست داد اما هیچ کس برای این برد مدالی به او نداد. او فقط در زیرگروه خود پیروز شد و برای گرفتن طلا به پیروزی در سه مبارزه دیگر نیاز داشت.
او در مرحله یک چهارم نهایی گنادی لالیف از قزاقستان (برنده پژمان درستکار) را شکست داد و در نیمه نهایی آدم برکت ترک را کنار زد.
اسلی در فینال با الکساندر لیپولد قهرمان جهان در دسته ۷۴ کیلوگرم از آلمان روبرو شد. لیپولد توانست برنده این کشتی شود ولی به دلیل مثبت بودن تست دوپینگ طلا را از دست داد و اسلی قهرمان المپیک شد.
او در بخش بعدی گفت: «وقتی کشتی را باختم خیلی ناراحت و عصبی بودم. بعد به خودم گفتم تو در دنیا دوم شدهای و نباید اینقدر ناراحت باشی. همه در دهکده منتظر من بودند وبرایم مراسم گرفتند. با این شکست کنار آمده بودم.»
در اکتبر، من در دالاس در خانه مادرم بودم. خواب بودم و ناگهان او مرا از خواب بیدار کرد و گفت:
یکی با من تماس گرفت و گفت که آزمایش دوپینگ لیپولد مثبت شده است و تو قهرمان جدید المپیک هستی." مشخص شد که در آزمایش دوپینگ لیپولد ناندرولون وجود دارد آن هم ۲۰ برابر بیشتر از حد معمول. خواب را فراموش کردم. چی؟ چی...» بعد زنگ زدیم به کمیته المپیک، به آنها گفتم: «می شود دوباره کشتی بگیریم؟»، چون عادت نداریم به ما کشتی گیران چیزی مجانی دهند اما کمیته گفت: گوش کن آقای اسلی، مدال طلا را می خواهی یا نه؟ گفتم بله. کمیته گفت: باشه، برایت میآوریمش!
«یک هفته پس از اعلام دوپینگ، ما یک هواپیما به نیویورک رزرو کردیم و با مادربزرگ، پدرم، مادرم، مربی و دوستان نزدیکم به آنجا پرواز کردیم. مادربزرگ من را با لیموزین به نمایشگاه آوردند. اگر موفقیت نوهاش نبود، هرگز آن لحظات را در زندگیاش تجربه نمیکرد. یک مدال طلا را روی آنتن زنده روی گردن من آویزان کردند. هر کاری کردند تا این مراسم شبیه سیدنی شود. هفت میلیون نفر این مراسم را تماشا کردند، من طلا را به قهرمان دوران کودکیام دیوید شولتز تقدیم کردم.»
در سال ۲۰۱۶، من سایتییف را در داغستان ملاقات کردم، ما یک عکس گرفتیم و مانند دو دوست همدیگر را در آغوش گرفتیم.»
میراث سایتییف
«سایتییف ثابت کرد که بهترین کشتیگیر تمام دوران است. کاری که او در دوران اوج خود انجام داد، چشمگیرترین دستاورد تاریخ کشتی آزاد است. جان اسمیت چهار قهرمانی جهان و دو المپیک را برد، این فوق العاده چشمگیر است، اما سایتییف سه طلای المپیک و چندین قهرمانی جهان را به دست آورد (۶ طلای جهان). یادم هست در سال ۱۹۹۹ در مسابقات جهانی جای خود را به برادرش داد. این ژست زیبایی است. سایتییف بهترین کشتیگیر تاریخ است.»
از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ اسلی در املاک کار میکرد. سپس به عنوان مربی برای تیم جوانان ایالات متحده کار کرد و اکنون مدیر اجرایی مرکز آموزشی پنسیلوانیا است و به کشتیگیران جوان کمک می کند.
فیلم مبارزه سایتییف و اسلی را در ویدیوی زیر مشاهده میکنید:
انتهای پیام
نظرات