حامد کیخا در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه ایمنی در کشور ما خلاهای بسیاری دارد؛ گفت: ما همچنین شاهد هستیم که در مواقع بحران هیچ نهادی درباره ایمنی مسئولیت نمی پذیرد چون قوانین الزام آور نیستند؛ بنابرایم معتقدم یک مرجع رسمی و یک قانون مشخص باید در زمینه ایمنی و مدیریت بحران ایجاد شود.

وی افزود: با ایجاد یک مرکز یا نهاد ثابت و رسمی، همچنین یکپارچه کردن قوانین ایمنی می توان سایر نهادها را نیز در زمینه ایمنی الزام به رعایت قانون و ایجاد هماهنگی کرد.

این متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح با اشاره به اقدامات مهم مقاوم سازی ادامه داد: پس از ایجاد یک قانون و واحد مشخص، در ابتدا باید ساختمان های ناایمن شناسایی شوند. سپس برای ایمن سازی و مقاوم سازی، اقداماتی سنجیده شود. همچنین این اقدامات باید الزام آور باشند. سپس می‌توان نظارت و پایش مستمر نیز مدنظر قرار داد.

کیخا گفت: پس از انجام کلیه این اقدامات، باید سامانه ای جامع طراحی شود تا تمامی این اطلاعات این ساختمان ها ثبت شده و مورد مشاهده همگان قرار گیرد.

وی با اشاره به اینکه در قانون نهادهایی ملزم به ارزیابی ایمنی شده اند اما کاری انجام نمی دهند؛ افزود: در قانون مدیریت بحران ماده ۱۴ بند ض جز ۵ مصوب سال ۹۸، وزارت راه و شهرسازی ملزم شده است که ارزیابی ایمنی ساختمان های بلند و مهم را انجام دهد که عملا این اتفاق نمی افتد.

این متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح ادامه داد: باید یک نهاد بالادستی تمام این قوانین و آئین نامه ها را اولا همسو و هماهنگ کرده و نهادها را متوجه این مسئله کند که باید وظایف خود را انجام دهند؛ دوما الزام آوری را فراهم کند.

کیخا با اشاره اینکه ایمنی نیازمند نظارت و پایش مستمر است؛ گفت: در آن نهاد متولی ایمنی باید کارگروهی نیز تشکیل شود که قدرت این را داشته باشد که بر کار تمام نهادها نظارت و شناسنامه ایمنی صادر کند.

وی معتقد است که هر ساختمانی باید یک شناسنامه ایمنی به همراه شناسنامه فنی داشته باشد و در این باره افزود: هر ساختمان جدید که ساخته می شود و یا هر ساختمانی که مورد بررسی ایمنی قرار می گیرد؛ باید شناسنامه ایمنی دریافت کند و برای دریافت آن نیز باید مورد بررسی های دقیق تر ایمنی قرار گیرد.

متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح با تاکید بر اینکه مقاوم سازی ساختمان ها بسیار اهمیت دارد؛ ادامه داد: ساختمان های قدیمی از نظر ایمنی بسیار ضعیف ترند بنابراین باید از منظر هر نوع مخاطره ای مانند سیل، زلزله و حریق و غیره مورد بررسی قرار گرفته و معایب آنها رفع شود.

کیخا گفت: همچنین مسئولین اجرای قانون و نظارت باید توسط قانون و نهاد متولی ایمنی مشخص شوند.

ساختمان های قدیمی باید ارزیابی و مقاوم سازی شوند

۱۷هزار پلاک مسکونی نزدیک گسل های فعال داریم

این مدرس دانشگاه گفت: ما درباره ایمنی قوانین متعددی داریم به عنوان مثال، جز ۵ بند ۱۴ قانون مدیریت بحران مصوب سال ۹۸، وزارت راه و شهرسازی را ملزم به ارزیابی ایمنی ساختمان های مهم و بلند در کلانشهرها در برابر مخاطراتی مانند زلزله، آتش سوزی، فرونشست و فروریزش زمین کرده است.

وی افزود: ما قانون داریم و بر همین راستا دستورالعمل ها و آئین نامه ها را نیز به اندازه‌ای توسعه داده ایم؛ اما باید یک قانون کامل و جامع ایجاد شود تا این قوانین موجود را همسو کند. به عنوان مثال در برخی قوانین شاهد تناقضات هستیم که مثلا در یک قانون ساختمان ۱۲ طبقه را بلند می نامند و در قانون دیگری ساختمان ۷ طبقه را. همچنین این قانون جامع باید برای همه افراد دولتی و غیردولتی نیز الزام آور باشد.

متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح ادامه داد: در زمینه آتش، مبحث ۳ مقررات ملی ساختمان قانون حفاظت در برابر آتش، می گوید ساختمان بالای ۲۳ متر، بلند محسوب می شود اما در قوانین شهرسازی این عدد متفاوت است.مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان حفاظت و نگهداری ساختمان های موجود از لحاظ بهداشت، قابلیت بهره برداری، آرامش ساکنین و عمر مفید در برابر مخاطرات نیز به این مسائل اشاره دارد اما این قوانین برای ساختمان های جدید است.

کیخا گفت:بر اساس قوانین مقابله با آتش، میتوانیم ساختمان ها را به قبل و بعد سال ۹۵ تقسیم کنیم زیرا قوانین از این سال بعد بیشتر به ایمنی پرداختند. همچنین درباره مخاطره زلزله نیز می توان گفت بر اساس مبحث ۲۸۰۰ آیین‌نامه ایمنی ساختمان ها در برابر زلزله ، از سال ۸۴ که این قانون تصویب شد ایمنی ساختمان ها افزایش پیدا کرد.

وی تاکید کرد که تمامی ساختمان هایی که قبل ازتصویب این قوانین ساخته شده اند باید مورد ارزیابی و سپس مقاوم سازی قرار گیرند.

متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح با بیان اینکه ۱۷ هزار پلاک مسکونی نزدیک گسل های فعال داریم ادامه داد: در سراسر شهر تهران گسل های فعال زیادی مانند مشاء وغیره  وجود دارد که بسیاری از ساختمان های جدید و قدیم روی آنها ساخته شده اند. در این نوع تقسیم بندی ها به فاصله ساختمان ها نسبت به گسل ها از ۲تا ۵ کیلومتر اشاره می شود.

کیخا گفت: بر اساس تاریخچه گسل ها، گسل شمال تهران هر ۲۰۰ سال فعالیتی دارد که زلزله سال ۱۸۳۰ آخرین فعالیت آن بود که از آن ۱۹۴ سال گذشته بنابراین بعید نیست در ده سال اخیر زلزله ای در این منطقه رخ دهد.

وی با اشاره به مقاوم سازی و بهسازی ساختمان ها افزود: با توجه به اینکه هر ساختمان چه اهمیتی دارد و چه کاربردی از آن انتظار داریم به عنوان مثال اینکه مسکونی است یا  بیمارستان و ...؛ هدف بهسازی برای آن در نظر می گیریم.

متخصص حوزه مقاوم سازی و بازسازی سازه ها در برابر سوانح با اشاره به اینکه در مجموع از سال ۸۴ به بعد در حوزه ساخت و مقاوم سازی در برابر زلزله اقدامات خوبی صورت گرفته است؛ ادامه داد: در حوزه حریق نیز مبحث ۳ مقررات ملی ویراش ۹۵ به بعد بسیار کامل است اما این قوانین الزام آور نیستند که در این راستا باید تصمیم اتخاذ شود.

کیخا در پاسخ به این پرسش به نظر شما این نهاد متولی ایمنی باید در کدام ارگان شکل بگیرد؛ گفت:من معتقدم این نهاد متولی ایمنی باید در سطح کشوری و ملی باشد و با توجه به شرایط هر منطقه تصمیم گیری و اجرای برنامه داشته باشد بنابراین تشکیل کارگروه های ایمنی در استان ها به نظر بنده مفید خواهد بود زیرا هر استانی ویژگی های خاص خود را دارد و می توان با جزئیات بیشتری تصمیم گیری کرد.

انتهای پیام