به گزارش ایسنا، فرشتگان سپیدپوشی که عاشقانه در لباس پرستاری خدمت می‌کنند، کسانی که با کمبودها کنار آمده و خدمت را فدای کاستی‌ها نکرده‌اند، آن‌هایی که وعده‌های بسیاری را شنیده اما چیزی ندیده‌اند، خسته‌اند اما خستگی را بر خدمت به بیمار ترجیح می‌دهند.

خوشحالی‌شان زمانی است که بیمار سلامتی را پیدا کرده و مرخص می‌شود، انسان‌هایی که بی‌تفاوتی برایشان معنا پیدا نکرده و مهربانی در وجودشان ریشه کرده، آری پرستاری شغلی است سرشار از عشق، علاقه، ایثار، فداکاری، فرشتگانی که خود و خانواده را وقف کار کرده.

کسانی که به حمایت نیاز دارند، نه وعده‌هایی که محقق نمی‌شود، چرا که این وعده‌ها ممکن است آن‌ها را دلسرد کند، نه اینکه در اوج عشق و علاقه خللی در خدمت به بیمار وارد شود، بلکه ممکن است ترک کار کنند و برای همیشه شغل مقدس پرستاری را کنار بگذارند.

همه سخن یک پرستار که با عشق، علاقه و ایثار و در کمال امید در جای جای این سرزمین این است که حمایت شویم، مبادا روزی برسد که دلسرد و دلزده از شغل خود شویم.

حال به بهانه ۱۷ آبان سالروز میلاد حضرت زینب(س) که به نام روز پرستار نامگذاری شده، گفت و گویی با چند نفر از پرستاران استان انجام شده که با هم می‌خوانیم، امید اینکه مسئولان امر صدای بی‌صدای پرستاران که ایثارگرانه خدمت می‌کنند را بشنوند و خوشحالی نظاره‌گرشان باشد و خستگی از تنشان رخت ببند.

پرستاران با کوله‌باری از مشکلات

رضا ریاحی دارای ۱۷ سال سابقه کاری که به عنوان پرستار نمونه کشوری انتخاب شده است، می‌گوید: سال ۸۵ دوران کارشناسی را تمام کردم، دوران ۱۸ ماهه سربازی را در بیمارستان نیروی انتظامی اهواز گذراندم، سال ۸۷ به صورت شرکتی در بیمارستان فارسان مشغول به کار شدم و سال ۸۸ به استخدام شبکه بهداشت و درمان کوهرنگ درآمدم.

او بیان کرد: حدود ۱۰ سال در منطقه صعب‌العبور و دور افتاده بازفت فعالیت داشتم و اکنون پرستار شبکه بهداشت فارسان هستم.

این پرستار در مورد سختی‌های شغل پرستاری، می‌گوید: باتوجه به شرایط اقتصادی، مهم‌ترین دغدغه پرستاران بحث حقوق و مزایاست، البته به دلیل کمبود نیرو مجبور به اضافه کاری‌ اجباری هستیم که مبلغ آن بسیار ناچیز است، از طرفی قانون بهره‌وری تنها برای عده‌ای از پرستاران شاغل در بیمارستان و پرستارانی که در بخش فوریت‌های پزشکی استخدام هستند اجرا می‌شود و پرستارانی که در مراکز شبانه‌روزی فعالیت دارند این قانون اجرا نمی‌شود که این مساله روی مزایا تاثیرگذار است.

ریاحی گفت: خانوادگی در سیستم بهداشت و درمان پرستار هستیم چند سالی است این مشکلات را درک و لمس کردیم، قطعا لازم است بیشتر مسئولان حمایت کنند و توجه ویژه‌تری داشته باشند.

او از خاطرات تلخ و شیرین پرستاری می‌گوید: شغل ما به گونه‌ای است که تلخ‌ترین حوادث مربوط به فوت بیمار است، تقریبا چند وقت پیش که مشغول کار بودم مردی با خانم و دخترش به درمانگاه مراجعه کردند، پدر خانواده که کارگر بود در باغی مشغول به کار بودند، ظهر دچار زنبور گزیدگی می‌شود که یک ساعت بعد از مراجعه احیا صورت گرفت و متاسفانه موفقیت‌آمیز نبود که منجر به فوت شد، واقعا صحنه ناگواری بود، اما شیرین‌ترین لحظات زمانی است که درد بیمار کم می‌شود و تنها واژه تشکر از ما بهترین لحظات کاری ماست.

او می‌گوید: یکی از معضلات و مشکلات کار پرستاری در درمانگاه‌های مناطق محروم این است که برخی شب‌ها یک نفر آقا شیفت است که بحث امنیت شغلی مطرح است.

این پرستار که علاقه و فداکاری در کار را امری ضروری می‌داند، می‌گوید: بسیاری از همکاران زمانی که وارد این شغل شدند به دلیل سختی کار، نتوانستند شرایط را تحمل کنند و این مساله ضربه به روحشان وارد کرد و حتی کارشان به روانپزشک کشیده شد، یعنی اگر عشق و علاقه در کار نباشد ادامه کار بسیار دشوار است، در حقیقت پرستاری شغلی است که همین‌طور نمی‌توان وارد آن شد اگر نتوانی با سختی‌ها و مشکلات کنار بیایی قطعا سخت است و تاثیرات آن در درازمدت مشخص می‌شود.

ریاحی بیان می‌کند: اگر به عقب برگردم و شرایط شغلی پرستاران تغییر کند قطعا آن را انتخاب می‌کنم، اما اگر شرایط به همین‌گونه پیش رود این شغل را انتخاب نمی‌کنم.

این پرستار می‌گوید: باتوجه به اینکه این قشر با سلامت مردم سر و کار دارند، قطعا اگر از نظر مالی، روحی و روانی تامین نباشد ضرر آن متوجه مردم و جامعه خواهد بود، بنابراین لازم است اولویت اول دولت بحث حقوق و مزایا باشد، البته اجرا نشدن قوانینی که مورد تصویب مجلس بوده از دیگر مشکلات پرستاران است که انتظار می‌رود پیگیری‌ها برای رفع مشکلات صورت گیرد.

به گفته این پرستار، باید همه پرستاران از حقوق و مزایایی که حقشان است بهره‌مند شوند تا نارضایتی‌ها کمتر شود.

او در مورد مهاجرت پرستاران به خارج از کشور، بیان می‌کند: با توجه به مسائل اقتصادی امروز، کشورهای حوزه خلیج فارس و اروپایی با دستمزدهای بالاتر به دنبال جذب پرستار ایرانی هستند، بسیاری از همکاران به دنبال مهاجرت بوده که این مساله به عنوان یک معضل و مشکل بزرگ به شمار می‌رود، زیرا هزینه‌های بسیاری برای تربیت آن‌ها انجام می‌شود، اما شرایط ایجاب می‌کند تا مهاجرت می‌کنند.

قوانین تصویب شده برای پرستاران اجرایی شود

دیگر کارشناس پرستاری با حدود ۹ سال سابقه کار، می‌گوید: حدود سه سالی است که به صورت پیمانی استخدام شبکه بهداشت و درمان شهرستان کوهرنگ شدم.

او بیان می‌کند: در درمانگاه جامع سلامت منطقه بازفت و صمصامی کار می‌کنم،  برای استفاده از سرویس رفت و آمد باید شیفت‌های ۱۰ روزه بایستم، در غیر این صورت باید از ماشین شخصی خود بدون دریافت هزینه، استفاده کنم.

این پرستار منطقه محروم می‌گوید: درمانگاه صمصامی درمانگاهی با جمعیت زیاد است به خصوص فصل تابستان که عشایر منطقه حضور دارند بار کاری ما چند برابر می‌شود، سه پرستار در یک درمانگاه هستیم هر کدام ۱۰ روز شیفت را می‌گذرانیم، تعداد نیرو به اندازه‌ای نیست که تقسیم کار کنیم، تنها یک ماما حضور دارد که می‌تواند کار تزریقات را انجام دهد، بقیه کارها روی دوش ما پرستاران است.

او بیان می‌کند: حتی ۱۰ روزی که شیفت می‌ایستیم باید از هزینه شخصی خود صرف تهیه غذا کنیم، البته سالانه دانشگاه هزینه کمی از آن را تقبل می‌کند، در حقیقت از لحاظ رفاهیات و سرویس رفت و آمد مشکل داریم و درمانگاه از امکانات حداقلی برخوردار است، به طوری‌که ۱۰۰ درصد کمبود نیرو در درمانگاه وجود دارد.

او شیفت‌های سنگین، اعزام‌ بیمار و تردد از مناطق و گردنه‌های سخت گذر همچون گردنه چری با آمبولانس‌های فرسوده از مشکلات پرستار در مناطق محروم به شمار می‌رود، یعنی وجود نیروی انسانی حرف اول را می‌زند به ویژه در بازفت که کمبود نیرو محسوس است.

این پرستار ادامه می‌دهد: در ۱۰ روز شیفت کاری استراحت کافی نداریم، هر اعزام ما بیش از دو ساعت طول می‌کشد تا بیمار را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی که فارسان است برسانیم.

او می‌گوید: اگر به عقب برگردم پرستاری را انتخاب نمی‌کنم، چون در این سیستم ما پرستاران مورد ظلم واقع شدیم، صدای ما به جایی نمی‌رسد و توجهی صورت نمی‌گیرد، اکنون خودم با ۹ سال سابقه کاری به اندازه‌ای فرسودگی شغلی بالاست که دو برابر انرژی را از دست داده‌ام.

این پرستار بیان می‌کند: با عشق و علاقه وارد این شغل می‌شویم، از جان و دل برای بیمار وقت می‌گذاریم، اما حقوق بسیار پایین و امکانات رفاهی صفر است، حتی روز پرستار چیزی به عنوان کادوی نقدی داده نمی‌شود تنها لوح تقدیری می‌بینیم که در ارزیابی عملکرد ما تاثیر دارد.

او در مورد تلخی‌ها و شیرینی‌های شغل پرستاری، می‌گوید: شغل پرستاری شغلی است که تلخ‌ترین‌ها و شیرین‌ترین‌ خاطرات را دارد، تلخ‌ترین حادثه مربوط به دو ماه گذشته بود که مادرم فوت کرد، با ۵۰ سال سن بدون هیچ‌گونه بیماری، در اثر فشار روحی به دنبال فوت مادرش، دقیقا ۲۰ دقیقه بعد ایست قلبی تنفسی کرد و دچار مرگ مغزی شد، تلخ‌ترین حادثه برای من در این شغل از دست دادن مادرم بود که عملیات احیا را انجام دادم و نتوانستم کاری انجام دهم.

این پرستار درمانگاه جامع سلامت بیان می‌کند: شیرین‌ترین خاطره مربوط به دو سال پیش بود که در بیمارستانی شیفت بودم، شب زمستانی برفی در تریاژ بیمارستان نشسته بودم که ماشینی با سرعت داخل بیمارستان شد و راننده با صدای بلند فریاد زد بچه به دنیا آمد، ساعت سه صبح به جز من و نیروی پذیرش کسی نبود، که سریعا همکارم دیگر همکاران را صدا کرد با کمک همکار زایشگاه بند ناف را جدا کردیم و نوزاد را در پتو گذاشتم و تا زایشگاه دویدم، شیرین‌ترین حادثه آن شب، نجات نوزاد تازه متولد شده بود که اگر دیرتر اتفاق می‌افتاد امکان داشت اتفاقات بدتری برای نوزاد بیفتد.

او می‌گوید: انتظاری که دارم این است که قوانین تصویب شده اجرایی شود، مثلا فوق‌العاده خاص که بالای ۱۰ سال به تصویب رسیده اما اجرا نمی‌شود، یا من که در درمانگاه مشغول به کار هستم و با بیمار بستری سر و کار ندارم، گفته می‌شود تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری شامل حال پرستاران درمانگاه نمی‌شود، انتظار دارم تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری برای من که در درمانگاه منطقه محروم مشغول به کار هستم نیز لحاظ شود.

او ادامه می‌دهد: اگر قانون فوق‌العاده خاص اجرا شود قطعا می‌توانیم از لحاظ معیشتی حداقل به مشکلات خود را سر و سامان دهیم، اما بزرگ‌ترین درخواست جامعه پرستاری فوق‌العاده خاص است که کسی به این مساله توجه نمی‌کند، ما آنچه حق‌مان بوده را خواستاریم و فراتر از حق‌مان چیزی درخواست نمی‌کنیم.

با علاقه پرستاری را انتخاب کردم اما...

پرستار خانم ۳۰ ساله دارای ۷ سال سابقه کار پرستاری در منطقه محروم، می‌گوید: پرستاری شغلی دشوار است، حتی شیفت در بهترین مکان هم از نظر روحی و جسمی کار دشواری است،

او بیان می‌کند: در شبکه بهداشت و درمان بازفت و صمصامی مشغول به کار هستم، با وجود اینکه فرزند هفت ساله دارم، به اجبار ۱۰ تا ۱۲ شیفت پشت سر هم را می‌ایستم، یعنی شیفت‌های تک نفره ۲۴ ساعته که حتی در شیفت‌های شلوغ امکان استراحت اندک وجود ندارد.

او از مشکلات می‌گوید: تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری برای ما اجرا نمی‌شود، کارانه ۳۰۰ هزار تومانی دریافت می‌کنیم، اضافه کاری را ۹ ماهی است که پرداخت نکرده‌اند، تعویق در پرداخت اضافه‌کاری‌ها انگیزه کاری را از پرستار می‌گیرد، گرچه اعزام ماموریت برای انتقال بیمار به نزدیک‌ترین مرکز درمانی را داریم مثلا بیماران بدحال را باید به نزدیک‌ترین بیمارستان برسانیم که نزدیک‌ترین بیمارستان فارسان است و فقط دو تا ۲.۵ ساعت زمان صرف رفتن می‌شود که مبلغ ناچیز برای حق ماموریت در نظر گرفته می‌شود.

این پرستار خانم می‌گوید: درست است عشق و علاقه در کار بسیار مهم و ضروری است، من هم با علاقه تمام پرستاری را انتخاب کردم و کاملا از انتخابم پشیمانم، این شغل برای خانم‌های متاهل که خستگی، فرسودگی، استرس و زمان زیاد کاری در برابر دریافتی بسیار ناچیز را داشته اصلا مناسب نیست.

او از تلخ ترین حادثه در شغلش می‌گوید: چهار سال پیش بیمار جوان ۱۸ ساله‌ای بود که همراهش در اتاق نبود، من به سراغ بیمارم رفتم که صدایم زد و درخواست کرد پنجره اتاق را باز کنم در حین برگشت از اتاق خواهش کرد که در لیوانش آب بریزم، به او گفتم که تا همراهت بیاید اگر کار داشتی زنگ پرستار را بزن تا خودم به سراغت بیایم، از اتاق بیرون آمدم شاید ۱۰ دقیقه بیشتر نگذشت که یکی از همکارانم کد احیا را پیج کرد، بله همان جوان دچار ایست قلبی شد و بعد از احیا فوت کرد، اما شیرین‌ترین حادثه این بود که شیفت اورژانس بودم بچه‌ای که جسم خارجی در گلویش گیر کرده بود را به حیاط اورژانس آوردند، رنگش سیاه شده بود و مادر داد می‌زد و گریه می‌کرد که با صدای مادر دم در اورژانس دویدم، از سیاهی بچه متوجه شدم جسمی در گلویش گیر کرده مانور باز کردن راه هوایی را انجام دادم و جسم از گلویش به بیرون پرتاب شد و نفسش برگشت.

او در مورد انتظارات پرستاران از مسئولان، می‌گوید: می‌طلبد که مسئولان به مناطق محروم بیش‌تر توجه کنند، از حق و حقوق ما به طور ویژه دفاع کنند، تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و فوق‌العاده خاص برایمان اجرا شود و مجبور به اضافه کار اجباری با مبلغ ناچیز نباشیم، گرچه لازم است جذب نیرو انجام شود، همچنین حداقل رفاهیات برای نیروی پرستار اختصاص یابد، سرویس رفت و برگشت، حق غذا و زمان استراحت در طول شیفت ۲۴ ساعته برای پرستار در نظر گرفته شود.

این پرستار می‌گوید: اگر علاقه نداشتم شغلم را کنار می‌گذاشتم چون زندگیم را با حقوق ناچیزی که دریافت می‌کنم، صرف شغلم کرده‌ام، حتی اگر انگیزه لازم برای پرستار وجود داشته باشد شاهد مهاجرت و ترک کا  در این قشر نخواهیم بود، در این سال‌ها همکارانی بودند که به دلیل شرایط مراکز دولتی به مراکز خصوصی رفته، زیرا دریافتی‌ها در آن مراکز بهتر است.

ضریب استخدامی پرستاران مناسب نیست

شهریار صالحی، رئیس دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی و رئیس سازمان نظام پرستاری شهرستان شهرکرد در گفت و گو با ایسنا گفت: به طور متوسط سالانه ۱۰۰ نفر دانشجو وارد این دانشگاه می‌شوند که ۷۰ نفر در دانشگاه  علوم‌پزشکی شهرکرد و ۳۰ نفر در بروجن مشغول به تحصیل هستند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر از نیروی مکفی پرستار برخورداریم، افزود: به اندازه کافی نیروی پرستار وجود دارد اما متاسفانه ضریب استخدامی مناسب نیست، یعنی پرستاران ردیف استخدامی ندارند که لازم است ردیف استخدامی آن‌ها ترمیم و شرایط و مولفه‌های ماندگاری نیرو تقویت شود.

صالحی بیان کرد: اضافه کاری ۲۰ هزار تومانی در ساعت که مربوط به سال‌های گذشته است همچنان باقی مانده و امروز پرستار با این مبلغ تمایلی به کار ندارد، در حقیقت جاذبه و انگیزه کاری برای پرستار نیست.

رئیس نظام پرستاری شهرکرد خاطرنشان کرد: طبق استاندارد باید به ازای هر سه تخت یک پرستار داشته باشیم اما شرایط کاری به گونه‌ای است که به ازای هر ۱۰ تا ۱۲ تخت یک پرستار مشغول به فعالیت است، از طرفی در شرایط فعلی نیاز کل استان برای رفع کمبود پرستار حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ پرستار در بخش‌های بیمارستانی و مراکز درمانی مورد نیاز است.

همچنین پیش از این زهرا ایازی، رئیس اداره پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد با اشاره به اینکه حدود ۸۰ درصد جامعه پرستاری استان را زنان و مابقی را مردان تشکیل می دهند، اظهارکرد: در حال حاضر دو هزار و ۱۵۷ نفر کادر پرستاری (در رشته‌های اتاق عمل، هوشبری، پرستار، بهیار و کمک پرستار) در مراکز آموزشی درمانی و بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی استان مشغول به خدمت هستند.

وی افزود: با احتساب شاغلین در واحدهای معاونت بهداشتی و مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی تعداد کادر پرستاری استان به حدود سه هزار نفر می‌رسد که به عنوان بزرگ‌ترین و محوری‌ترین ارکان نظام سلامت برای بهبودی بیماران و تسکین آلام دردمندان، نقش‌آفرینی می‌کنند.

ایازی بیان کرد: در استان به ازای هر تخت، یک پرستار در حال خدمت است که برای رسیدن به استانداردها، جذب نیروی پرستاری ضروری بوده، از این رو تلاش‌های اثربخشی از سوی مسئولان دانشگاه انجام و در حال پیگیری است.

وی پیگیری مطالبات پرستاری، اجرای قانون  تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و برقراری فوق‌العاده خاص، پیگیری جذب کادر پرستاری به صورت استخدام، تمدید طرح و قرارداد ساعتی و تدوین دستورالعمل انتخاب مدیران پرستاری در سطوح مختلف و عدالت محوری را از اقدامات صورت گرفته اخیر عنوان کرد.

همواره پیش از روز پرستار مراسماتی در سطح ملی برگزار  و وعده‌هایی داده می‌شود، اما مهم این است که آن وعده‌ها محقق شود و پرستاران آن را به واقع لمس کنند و شاهد رفع مشکلاتشان یکی پس از دیگری باشیم، امید است دولت چهاردهم بتواند اندکی از مشکلات این قشر که از جان و دل مایه می‌گذارند را بکاهد، به ویژه پرستارانی که در مناطق محروم خدمت می‌کنند به طور خاص‌تر دیده شوند، به امید روزی که پرستاران مجبور به مهاجرت و یا ترک کار نشوند.

انتهای پیام