در این دیدار که حسن اکلیلی، سیف‌الله نامداری، خسرو ثقفیان، مهدی شهداد، حیات حشمتی، مصطفی آتشکاری، مهرداد خورسندی و دانیال خردپژوه حضور داشتند. در جریان این دیدار اکبر میرشمس به ذکر خاطراتی از دوران خبرنگاری و بازیگری خویش پرداخت و از هنرمندانی که هنوز چراغ هنر نمایش را در اصفهان روشن نگاه داشته‌اند، تشکر کرد.

استاد حسن اکلیلی نیز بر لزوم تأسیس کانونی برای جهت شناسایی و تجلیل از پیشکسوتان و هنرمندان و همچنین پیگیری مطالبات قانونی آن‌ها تاکید کرد.

اضافه می‌شود استاد اکبر میرشمس در تاریخ ۵ خرداد ۱۳۲۱ در محله تاریخی شهشهان اصفهان متولد شد. پدر و عمویش امام جماعت مسجد صفا بودند و او دوران کودکی و نوجوانی را در همین محله سپری کرد. وی در شانزده‌سالگی، فعالیت‌های اجتماعی خود را به عنوان خبرنگار در مجله «سپاهان»  به مدیریت مهندس حسین معتمدی آغاز کرد. همزمان به عنوان صداپیشه به گروه هنری «تاتر اصفهان» به مدیریت استاد ناصر فرهمند پیوست و دو سال بعد در نمایش‌های «دیوانه» و «پینه‌دوزی موقوف» در کنار این استاد مسلم تاتر به روی صحنه رفت.

میرشمس سپس راهی تهران شد و دیپلم خبرنگاری را از «کانون مدیران و خبرنگاران جراید کشور» و دیپلم کارگردانی و هنرپیشگی را از «دبیرستان هنرهای دراماتیک» دریافت کرد. پس از بازگشت به اصفهان، دفتر سرپرستی روزنامه‌های فرمان و خراسان را راه‌اندازی کرد و در عین حال با نام مخفف (ا. م. شمس) برای روزنامه‌های محلی خبرهای روز، راه نجات و اصفهان مطلب می‌نوشت.

وی در سال ۱۳۴۲ به استخدام «سازمان رهبری جوانان» که ریاست آن را «حسن کلباسی» برعهده داشت درآمد و به عنوان هنرپیشه و کارگردان، چهار نمایش به روی صحنه برد. نخستین نمایشنامه وی «وقتی باید حقیقت را گفت» بود که نویسندگی آن را «محمد رحیم اخوت» برعهده داشت. این نمایشنامه همزمان با افتتاح سالن نمایش دانشکده ادبیات در خیابان شاهزاده ابراهیم و با حضور وزیر وقت فرهنگ و «ناصر خدایار» رییس سازمان رهبری جوانان کشور و سایر مقام‌های شهر و استان اصفهان به روی صحنه رفت.

وی در ادامه، نمایش دیگری به قلم و بازی محمد رحیم اخوت با عنوان «هرگز نمیری ای وطن» به روی صحنه برد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت و مدت‌ها روی صحنه بود. نمایش کمدی «دختر نه دختر» و نمایش درام «ترس» از دیگر آثار اکبر میرشمس است که با هنرمندی افرادی چون غلامرضا محبی، مهدی فخر، حمید موسوی، جواد ایمانی، اکبر ربانی، مجتبی فرحناکیان، جان‌نثاری و شیرعلیان به روی صحنه رفت.

میرشمس دو نمایش دیگر با نام‌های «بیا برویم بیابان» و «آخرالزمان» نیز آماده اکران کرده بود که با تعطیلی سازمان رهبری جوانان و تبدیل آن به «کاخ جوانان»، هرگز به روی صحنه نرفت.

وی از تیرماه ۱۳۴۵ به استخدام «سازمان آب و فاضلاب اصفهان» درآمد و به عنوان مدیر روابط‌عمومی تا سال ۱۳۵۹ در این دفتر فعالیت کرد. سپس به کارخانه لوله‌سازی فاضلاب مشتاق منتقل شد و سرانجام در سال ۱۳۶۷ به افتخار بازنشستگی نائل آمد.

اکبر میرشمس که چند سالی است بر اثر بیماری، بینایی خود را از دست داده؛ این روزها میزبان همکاران، روزنامه‌نگاران و هنرمندان عرصه نمایش است و با واکاوی خاطراتش، نوری بر زوایای پنهان و خاک گرفته تاریخ شهر اصفهان در هشتاد سال گذشته تابانده است.

انتهای پیام