به گزارش ایسنا، این روزنامه نوشته است: در آخرین سفر «آموس هوکشتاین» فرستاده آمریکا به لبنان، بسیاری گفتند که او چیز جدیدی نیاورده است. کسانی که «سندهای رسمی» مذاکرات را مشاهده کردند، گفتند که وی پیشنهادی ارائه نکرده، اما سعی کرد ماهیت وضعیت حاکم بر مذاکره‌کننده لبنانی را دریابد.
به گفته آنها، هوکشتاین قرار است در دومین سفر قریب‌الوقوع خود، رسما دیدگاه یا خواسته‌های تل‌آویو را به همراه داشته باشد. برگه این خواسته‌ها که توسط «رون درمر» دستیار بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به کاخ سفید تحویل داده شد و یک روز پس از سفر هوکشتاین توسط الاخبار منتشر شده است، از قبل در جیب هوکشتاین بود.
سند اسرائیلی که طرف آمریکایی تبلیغ می‌کند، مبتنی بر داده‌های میدانی است که در آن ادعا می‌شود «به پیروزی بزرگی بر حزب‌الله دست یافته است» و لبنان در موقعیت تعیین شروط نیست، بلکه باید تبعیت کند. اساس بحث دشمن این است که اگر مذاکره آغاز شود، تا زمانی که لبنان تسلیم نشود، تحت آتش خواهد بود.
الاخبار ادامه داده است: مشکل این رویکرد این نیست که آمریکایی‌ها می‌خواهند فقط خواسته‌های رژیم صهیونیستی را اجرا کنند، بلکه نمی‌خواهند هیچ طرف دیگری دخالت کند، به‌ویژه طرف فرانسوی که سعی کرد چشم‌اندازی برای مذاکرات لبنان آماده کند. «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه درباره این چشم‌انداز با «نجیب میقاتی» نخست وزیر موقت لبنان گفت‌وگو کرده و آن را برای «نبیه بری» رئیس پارلمان فرستاد اما میقاتی به فرانسوی‌ها توصیه کرد که به ایرانی‌ها روی بیاورند، زیرا آنها بر حزب‌الله نفوذ دارند و بدون موافقت این حزب امکان مذاکره جدی وجود نخواهد داشت. ماکرون این طرح را برای طرف ایرانی فرستاد. ایران آمادگی خود را برای کمک ابراز کرد، اما با درخواست از فرانسوی‌ها برای گفت‌وگو با بری و حزب‌الله، پاریس را غافلگیر کرد. این حقیقت برخلاف همه هیاهویی است که میقاتی درباره اظهارات «محمدباقر قالیباف» رئیس مجلس شورای اسلامی ایران به راه انداخته بود. فرانسوی‌ها اغلب گام‌هایی برمی‌دارند، اما به دلیل مخالفت تل‌آویو با هرگونه نقشی از سوی آنها و به این دلیل که دولت کنونی آمریکا از هیچ نقش فرانسوی که از دستورکار آمریکا در لبنان دور باشد، استقبال نمی‌کند، به نقطه اول بازمی‌گردند.
آمریکایی‌ها ناراحتی خود را از کاهش سطح نمایندگی خود در کنفرانس پاریس ابراز کردند و «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه ایالات متحده، مایل بود با میقاتی در لندن و نه در پاریس ملاقات کند، در حالی که هوکشتاین به گوش «دوستان» لبنانی خود مجددا این موضوع را رساند که فرانسه در پرونده لبنان حرفی برای گفتن ندارد و موضوع برای آمریکایی‌ها فقط درباره جنگ با اسرائیل نیست بلکه درباره پرونده انتخابات ریاست جمهوری نیز هست.
به نظر می‌رسد مقاومت بر تغییر سریع مواضع دشمن حساب باز نمی‌کند و به همین دلیل تصمیم گرفته سقف تقابل را بالا برده و وارد مرحله جدیدی از فشار بر تل‌آویو شود. مقاومت این مسئله را با افزایش روند حمله به پایگاه‌های نظامی در نزدیکی شهرک‌ها نشان داد. مقاومت روز گذشته از ساکنان ۲۵ شهرک در عمق ۲۰ کیلومتری خواست تا آنجا را تخلیه کنند چراکه شهرک‌ها به پایگاه‌های ارتش اشغالگر و به هدف مشروع موشک‌های مقاومت تبدیل شده است. انتظار می‌رود که پس از اجتناب مقاومت از نزدیک شدن به مراکز مسکونی، این مسئله شکل جدیدی از حملات در قلب این شهرک‌ها باشد.
یک منبع سیاسی برجسته گفت که هوکشتاین در آخرین سفر خود به بری اطلاع داده بود که دولت آمریکا به طور جدی به بنیامین نتانیاهو فشار می‌آورد تا جنگ را متوقف کند زیرا آمریکا خواهان تشدید تنش نیست و بازگشت وی به بیروت طی چند روز انجام خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود که آمریکا می‌خواهد چند روز قبل از انتخابات آتش بس برقرار شود.
اطلاعات رسمی حاکی از آن است که وزارت امور خارجه لبنان هنوز از تاریخ قریب‌الوقوع این سفر مطلع نشده است، اما آنچه هوکشتاین در بیروت گزارش داده بود این بود که بعد از سفر وی به تل‌آویو در صورت پاسخ مثبت مسئولان اسرائیلی به بیروت نیز سفر خواهد کرد.
در اینجا باب گمانه زنی باز می‌شود: دشمن اسرائیلی به کدام پیشنهاد پاسخ مثبت خواهد داد؟ موضع رسمی لبنان در مورد پایبندی به آتش بس و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ بدون افزایش و کاهش مشخص است، چیزی که اسرائیلی‌ها آن را نمی‌خواهند.
در همین زمینه، محافل سیاسی می‌گویند: سفر هوکشتاین به بیروت و ارتباط او با اسرائیلی‌ها و انتقال او به پاریس که در آنجا با مقامات درباره راه‌های آتش بس در لبنان و راه حل سیاسی و ریاستی بحث و تبادل نظر کرد و سفرهای بلینکن به اراضی اشغالی، عربستان سعودی و قطر و دیدار با میقاتی در لندن صوری نیست، بلکه نشان دهنده چیزی است.
این محافل خاطرنشان کردند مکانیزم اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ می‌تواند تدریجی باشد و این چیزی است که واشنگتن می‌تواند در صورت جدی بودن در مورد آتش بس آن را بپذیرد اما به نظر می‌رسد که نخست وزیر دشمن نظر دیگری دارد. وی به وضوح گفته است: «در توهم است کسی که فکر می‌کند ما جنگ را متوقف خواهیم کرد.»
نتانیاهو در پاسخ به درخواست‌ها برای آتش‌بس، هدف بزرگی را برای عنوان نبرد خود تعیین کرد و آن «آزادسازی لبنان از ایران و حزب‌الله» است. در این زمینه، منابع دیپلماتیک گفتند: «نتانیاهو در مورد مکانیزم اجرای این قطعنامه بسیار سختگیرانه عمل خواهد کرد.»
پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که شروط تل‌آویو فراتر از جزئیات مربوط به کار یونیفل و استقرار ارتش لبنان و محدودیت‌هایی باشد که حتی برای بازسازی در جنوب، به‌ویژه در روستاهای مرزی و طرف‌هایی که این روند را برعهده خواهند گرفت، اعمال می‌شود. این به خاطر ترس از تکرار آنچه پس از سال ۲۰۰۶ رخ داده و احتمال تکرار عملیات ۷ اکتبر از جنوب است و این همان چیزی است که گزینه آتش‌بس را بسیار پیچیده می‌کند.
نتانیاهو بر ادامه جنگ و استفاده از روزهای مانده به انتخابات آمریکا اصرار دارد. صرف نظر از نتایج انتخابات، لبنان با تشدید تنش شدید توسط رژیم صهیونیستی مواجه خواهد شد. زیرا نتانیاهو می‌داند که بقای دولت کنونی آمریکا، این دولت را وادار می‌کند تا نتانیاهو را برای توقف جنگ تحت فشار قرار دهد، زیرا می‌خواهد در ژانویه با یک دستاورد در منطقه وارد کاخ سفید شود و به همین دلیل نتانیاهو مجبور می‌شود با آن همراهی کند و روابطی را که با آمریکایی‌ها تیره شده است، اصلاح و با دولت کنونی مجددا تنظیم کند.
درباره احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، منابع اظهارات ترامپ را یادآور شدند که از نتانیاهو خواسته است تا قبل از ورود وی به کاخ سفید، هر آنچه را که می‌خواهد اجرا کند. در هر دو مورد، نخست وزیر دشمن تصور می‌کند که حدود دو ماه و نیم فرصت دارد تا همه برنامه‌های خود را اجرا کند و بیم آن می‌رود که از این مدت برای انجام حملات قوی تر و شدیدتر در لبنان استفاده کند.
انتهای پیام
نظرات