سید ولی اله حسینی در آیین نواختن زنگ بیهقی در مدرسه ابوالفضل بیهقی سبزوار گفت: بیهقی یکی از ادبا و مورخان نامی قرون نخستین اسلامی بوده که با تلاشهای خود نقش مهمی در احیای زبان فارسی ایفا کرد.
وی افزود: ابوالفضل بیهقی با نگارش کتاب تاریخ بیهقی خدمتی ماندگار به زبان فارسی کرد که باید با بازمعرفی این مفاخر در راستای فرهنگسازی برای نسل جدید تلاش کرد.
رئیس آموزش و پرورش سبزوار اظهار کرد: نواختن زنگ بیهقی همزمان با روز بزرگداشت وی در مدارس اقدامی با هدف تقویت و پیوند نسل جوان با زبان، فرهنگ و هویت ملی ایران اسلامی است.
مهیار علوی مقدّم دبیر همایش بینالمللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی نیز گفت: چهاردهمین همایش بینالمللی بزرگداشت ابوالفضل بیهقی و مطالعات میانرشتهای نثر فارسی با حضور شماری از پژوهشگران کشورهای منطقه به همت دانشگاه حکیم سبزواری در حال برگزاری است.
وی افزود: در کنار برپایی ۹ کارگاه توسط پژوهشگران برجسته کشوری، رونمایی از کتابهای از تار و پود نثر فارسی (مجموعه مقالههای همایش)، از بلندای نثر فارسی (مجموعه چکیده مقالههای همایش) و شهر در سایه اساطیر (نوشته دکتر علی صادقی منش) و اهدای لوح تقدیر به برگزیده جایزه بلاغی-زیباشناسی زنده یاد دکتر سید محمد علوی مقدّم از دیگر برنامههای این همایش است.
وی اظهار کرد: در این همایش، پژوهشگرانی از کشورهای عراق، افغانستان، تاجیکستان، هندوستان، ازبکستان، ارمنستان و کانادا، به صورت حضوری و مجازی دیدگاههای خود را درباره ابوالفضل بیهقی مطرح میکنند.
ابوالفضل بیهقی، تاریخنگار قرن پنجم هجری قمری و نگارنده کتاب «تاریخ بیهقی » از مورخان دوره غزنوی است که سال ۳۸۵ قمری در قریه حارثآباد بیهق (سبزوار) متولد شد.
وی بعد از کسب فضایل به دیوان رسایل محمودی راه یافت و در خدمت «خواجه بونصر مشکان» به کار پرداخت و در خدمت سلاطین غزنوی به سر برد.
بسیاری از مورخان بر این عقیدهاند که تاریخ بیهقی، دورهٔ حکومت غزنویان را در برمیگیرد اما از متن کتاب مشخص میشود که بیهقی بازگویی وقایع را از سال ۴۰۹ آغاز کرده و تا کمی پیش از مرگش حدود سال ۴۷۰ ادامه داده است.
تاریخ بیهقی هرچند روایتی درونی از حکومت غزنویان است با این حال بهتر از هر کتاب دیگری اشتباهات و اشکالات حکومت آنان را نشان میدهد و افزون بر این، اطلاعات بسیار ارزشمندی در مورد چند و چون زندگی در آن روزگار و ارزشها و اعتقادات آنان در اختیار میگذارد.
بیهقی در زمان عزالدوله عبدالرشید در سال ۴۴۰ قمری نیز چندی صاحب دیوان بود اما به تهمت حاسدان گرفتار، معزول و محبوس شد و بعد از رهایی از زندان باقی عمر را در انزوا به سر برد و در سال ۴۷۰ هجری قمری درگذشت.
انتهای پیام
نظرات