به گزارش ایسنا، خبرها درباره جدایی پپ از سیتی مدت‌هاست به گوش می‌رسند و به نظر می‌رسد او راه یورگن کلوپ را در پیش خواهد گرفت. شش ماه پیش خودش شروع‌کننده این خبرها بود؛ همان زمان که اشاره کرد ممکن است در پایان قراردادش در تابستان ۲۰۲۵ منچسترسیتی را ترک کند. البته سران منچسترسیتی سعی خواهند کرد او را به ادامه‌دادن کارش متقاعد کنند ولی کار بسیار سختی خواهد بود چون در پایان فصل، چیکی بگریستین، دوست خوب گواردیولا و مردی که این تیم موفق با او ساخته شده است، ورزشگاه اتحاد را ترک خواهد کرد.

چیکی کیست؟

چیکی و پپ در دو چیز اشتراک دارند. بارسلونا و احترام عمیق به یوهان کرایف. بگریستین سال ۱۹۸۸، ۲۳ ساله بود که از رئال سوسیداد به بارسلونا نقل مکان کرد. گواردیولا که شش سال از او کوچک‌تر بود، تازه وارد دنیای فوتبال شده بود. بگریستین به دوست واقعی پپ جوان تبدیل شد. هر دو در تیم رویایی دهه ۱۹۹۰ ستاره بارسلونا شدند. مربی آن تیم افسانه‌ای یوهان کرایف بود که DNA بارسلونا را توسعه داد و تأثیر زیادی روی سبک مربیگری و ایده‌های گواردیولا داشت. سال ۲۰۰۳ خوان لاپورتا رئیس بارسا شد و کرایف به او پیشنهاد کرد که چیکی بگریستین را که آن زمان به عنوان مفسر تلویزیونی کار می‌کرد به عنوان مدیر ورزشی کاتالان‌ها انتخاب کند.

بگریستین دو بار بارسلونا را ساخت

بگریستین سال ۲۰۰۵ با سیل انتقادها روبه‌رو شد. باشگاه تنها دو خرید در پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی انجام داد: مارک فان‌بومل و سانتیاگو اِزکِرو که هر دو به صورت رایگان به نوکمپ آمدند. بارسا در همان پنجره نقل‌وانتقالات نتوانست تیری آنری، ستاره آرسنال، را جذب کند، با این حال در پایان فصل قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. چیکی گفت: «کار من خریدن بازیکن و خرج‌کردن پول نیست. من برای خرید بازیکن حقوق نمی‌گیرم. ما نمی‌خواهیم فقط بازیکن بخریم.»

او با آنکه منابع تقریبا نامحدودی را در اختیار داشت، برای خرید هر بازیکن هدفی خاص را دنبال می‌کرد. بازیکنان آمدند و رفتند اما همه چیز به سوی هدف اصلی یعنی کسب قهرمانی پیش می‌رفت.

فرانک رایکارد که به پیشنهاد بگریستین هدایت بارسلونا را بر عهده گرفت، پنج سال را در این باشگاه گذراند. فصل آخر مرد هلندی با ناکامی همراه بود و این تیم در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف شد و در لیگ هم نتوانست به موفقیت برسد. همانطور که می‌دانیم پپ گواردیولا جایگزین مربی هلندی شد. اتفاقا بگریستین بود که نقش اصلی را در انتخاب‌شدن پپ داشت. ابتدا چیکی او را به عنوان مربی تیم جوانان بارسا منصوب کرد و سپس سال ۲۰۰۸ هیات‌مدیره باشگاه را متقاعد کرد که این مربی جوان سرمربی تیم اصلی شود.

گواردیولا درباره انتخابش به عنوان سرمربی بارسلونا گفت. «چیکی در این کار نقشی کلیدی داشت. زمانی که شاید فقط سه درصد از مردم در بارسلون به من اعتقاد داشتند، این او بود که اصرار داشت من سرمربی بارسا بشوم. بدون او ممکن نبود سرمربی بارسلونا بشوم.»

لویی لاینز که آن زمان مدیر فنی بود، در کتابش به نام پشت درهای بسته جزئیات زیادی را درباره آن دوره فاش کرد: بگریستین به‌صراحت اعلام کرد که گواردیولا باید سرمربی جدید شود و رونالدینیو باید برود و نقش رهبری را به لیونل مسی بسپارد.

بگریستین آن تابستان ۹۰ میلیون یورو برای خریدن بازیکنان جدید هزینه کرد. او به خاطر اینکه دکو و رونالدینیو را فروخت مورد انتقاد قرار گرفت و متهم شد که در سطح باشگاه نیست. البته برخی از نقل‌وانتقالات به نتیجه نرسید (می‌توان زلاتان را مثال زد) اما جام‌های بارسلونا در آن دوره، به‌تنهایی شایستگی چیکی بگریستین را تایید می‌کنند.   

کار بزرگ در انگلیس

لیگ برتر اوایل دهه ۲۰۱۰ دنیایی دیگرگونه بود. بگریستین سال ۲۰۱۰ پس از تغییر رییس باشگاه، بارسلونا را ترک کرد. او چند سال در تیمی نبود و سپس به عنوان مدیر ورزشی منچسترسیتی مشغول به کار شد. بگریستین فورا گواردیولا را به عنوان مربی می‌خواست اما همان طور که می‌دانیم این خواست خیلی دیرتر اتفاق افتاد. آن زمان هدایت همشهری‌ها با مانوئل پلگرینی بود.

بگریستین در سیتی دوباره با انتقادهایی روبه‌رو شد. نمادین‌ترین نام‌های آن دوران باشگاه، سرخیو آگوئرو، یحیی توره و داوید سیلوا قبل از انتصاب بگریستین در سیتی بودند. اولین خریدهای بزرگ او الکوئیم مانگالا، استفان یووتیچ و ویلفرد بونی بودند. آنها بازیکنان خوبی بودند اما به‌وضوح در سطح سه بازیکن یادشده نبودند.

گواردیولا سال ۲۰۱۳ هدایت بایرن مونیخ را بر عهده گرفت و چیکی به سوریانو گفت: «نگران نباش! ما فرصت دیگری خواهیم داشت. دیر یا زود دوباره تلاش خواهیم کرد.» و این همان چیزی بود که اتفاق افتاد؛ اگرچه دو سال و نیم بعد.

گواردیولا پس از انتخابش گفت: «اگر چیکی در چلسی بود، من هم احتمالا در چلسی بودم.» حتی پیگرینی می‌دانست که بگریستین تمام تلاشش را برای جذب پپ انجام می‌دهد. در آخرین فصل حضور مربی شیلیایی، کوین دی بروینه و رحیم استرلینگ به تیم ملحق شدند که خریدهایی برای گواردیولا بودند. از زمان آمدن پپ، نقل و انتقالات سیتی سال به سال بهتر شد. لروآ سانه، برناردو سیلوا، ادرسون، کایل واکر، گابریل ژسوس و آیمریک لاپورته گوشه‌ای از خریدهای موفق سیتی در سال‌های اولیه حضور گواردیولا در این تیم بودند.

بگریستین قصد داشت زودتر از فوتبال خداحافظی کند

بر اساس برنامه شخصی، بگریستین قرار بود در ۵۵سالگی از فوتبال خداحافظی کند اما او از کار با گواردیولا و در سیتی آنقدر لذت برد که این هدف را تا ۶۰سالگی تمدید کرد. چیکی چند ماه پیش ۶۰ ساله شد و حالا مشخص شده است که در پایان فصل جاری باشگاه را ترک خواهد کرد. تنها چیزی که بگریستین احتمالا بابت آن پشیمان خواهد شد این است که هرگز نتوانست لیونل مسی را برای سیتی به خدمت بگیرد. این بازیکن آرژانتینی پس از جدایی از بارسلونا و همچنین پس از پایان قراردادش با پاری‌سن‌ژرمن خیلی به پیوستن به سیتی نزدیک بود. با این همه چیکی می‌تواند به کاری که انجام داده است، افتخار کند چون تقریباً هر بازیکنی که در پنج سال گذشته به منچسترسیتی پیوست، اثرش را در تیم به‌خوبی به جا گذاشت.

گواردیولا هم می‌رود؟

سوال اصلی این است که سرنوشت پپ گواردیولا چه خواهد شد؟ قرارداد او با منچسترسیتی تابستان آینده به پایان می‌رسد و هیچ نشانه‌ای مبنی بر تمدید وجود ندارد.

سه عامل رفتن گواردیولا در تابستان

اول: چیکی بگریستین، دوستش و کسی که گواردیولا را وارد دنیای مربیگری کرد، باشگاه را ترک خواهد کرد. زوج پپ و بگریستین بود که پیروزی‌ها و موفقیت‌های زیادی را برای منچسترسیتی به ارمغان آورد. پپ اکنون چگونه می‌تواند بدون یکی از مهم‌ترین افراد زندگی‌اش کار کند؟

دوم: گواردیولا همه چیز را در سیتی برده است. دیگر چه؟ گویی تنها کاری که باید انجام شود شکستن رکوردهای باشگاهی و اروپایی است. ممکن است باشگاه علاقه‌مند باشد اما ممکن است خود گواردیولا علاقه‌مند به این کار نباشد.

سوم: شاید بحث‌برانگیزترین عامل، جدایی یورگن کلوپ از لیورپول باشد. پس از اینکه سرمربی آلمانی جدایی‌اش را اعلام کرد، پپ به‌شدت ناراحت به نظر می‌رسید. پس از اعلام یورگن بود که او شروع به زدن حرف‌های مبهمی کرد و گفت شاید فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ آخرین فصلش در منچسترسیتی باشد. انگار گواردیولا فکر می‌کرد که با این تیم به همه چیز رسیده است. در واقع نمی‌توان به این نکته توجه نداشت که تقابل پپ و کلوپ، تقابل اصلی لیگ برتر در سال‌های اخیر بوده است. آنها بازی برابر یکدیگر را جالب می‌دانستند و بارها به ستایش از هم پرداختند. پپ البته در جام‌ها از کلوپ پیشی گرفت اما این آلمانی تنها مربی‌ای بود که دست کم در درازمدت توانست با پپ مقابله کند.

انتهای پیام