به گزارش ایسنا، به نقل از روزپلاس، موشه دایان، فرمانده نظامی و وزیر دفاع سابق اسرائیل، جایی گفته است: «اسرائیل باید مثل سگی هار به نظر برسد، خطرناکتر از اینکه کسی جرئت کند مزاحمش شود». دایان حتی از سوی نظامیان اسرائیل، فرماندهی بسیار خشن و تندرو به شمار میرفت که ایدههایش معمولاً خطرناک به نظر میآمد. اما لویی رنه برس، پژوهشگر تشکیلات نظامی اسرائیل، میگوید دایان با ایدۀ «سگ هار» خود، در واقع شیوه همیشگی اسرائیل را در دیوانه نشاندادن خود برملا میکند.
بعد از گذشت یک سال از دور جدید جنگ اسرائیل علیه فلسطینیان، اقدامات جنونبار ارتش رژیم اسرائیل، بیش از همیشه در معرض دید همگانی قرار گرفته است.
جهت یک مقایسه، کافی است بدانیم که میزان مهماتی که در حملات هوایی ارتش اسرائیل، تنها طی ۲۵ روز اول جنگ، بر سر مردم غزه ریخته شده است، معادل بیش از دو بمب اتمی از نوعی است که در هیروشیما منفجر شد. با این تفاوت که این بمبها در مساحتی نزدیک به یکسوم مساحت شهر هیروشیما در لحظۀ انفجار بمب اتمی فرود آمدهاند.
وسعت تخریب در غزه، طبق محاسبات فیلیپ وبر، متخصص آمار و محقق مسائل امنیتی، طی چهار ماه اول حمله، به سطح مرگبارترین بمبارانِ یک شهر در تاریخ، یعنی حملۀ نیروهای متفق به شهر درسدن آلمان در انتهای جنگ جهانی دوم رسید. وبر میگوید آنچه بعد از ماه چهارم در غزه رخ داده است، بیتردید هیچ نمونهای در طول تاریخ ندارد.
حمله به بیمارستانها و قتلعام مصدومان، با خاک یکسانکردن مدرسهها، حمله به مناطق امن، پناهگاهها و چادرهای آوارگان، جاسازی مواد منفجره در بستۀ کمکهای غذایی، استفادۀ مکرر از تسلیحات ممنوعه، کوچاندن اجباری چندبارۀ مردم و جلوگیری از رسیدن دارو و غذا به مردم بخشی از این جنون مرگبار است.
در پردۀ تازهای از این جنایات، اسرائیل در عملیاتی که آن را «نظم جدید» نامیده است، با فروریختن بیش از هشتاد تُن بمب بر سر چند ساختمان مسکونی و با کشتن بیش از سیصد غیرنظامی، اقدام به ترور دبیرکل حزبالله لبنان، سید حسن نصرالله و فرماندهان همراه او کرده است. اسرائیل به همان چیزی تبدیل شده است که موشه دایان توصیه میکرد: سگ هار.
ایلان پاپه، مورخ سرشناس اسرائیلی، اخیراً در مصاحبهای گفته است: «فکر میکنم آنچه شاهد آن هستیم، آغازِ پایان پروژۀ صهیونیسم است. و مورخان خوب میدانند که آغازِ پایان پروژههایی مانند صهیونیسم، خطرناکترین فصل از تاریخ یک خطه است».
انتهای پیام
نظرات