علی‌همت محمودنژاد در گفت‌وگو با ایسنا، همزمان با هفته ناشنوایان، اظهار کرد: متاسفانه علی‌رغم اینکه بیش از یک قرن از ورود زبان اشاره به سیستم آموزشی کشور می‌گذرد، هنوز این زبان به طور رسمی به رسمیت شناخته نشده، به گونه‌ای که عدم رسمیت شناختن این زبان مشکلات بسیار زیادی را برای جمعیت ۲۰۰ هزار نفری ناشنوایان در کشور به وجود آورده است. 

وی با بیان اینکه حتی در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها، یک مترجم مخصوص ناشنوایان حضور ندارد، به حقوق مترجمان ناشنوایان اشاره کرد و ادامه داد: هیچ‌گونه دستمزد قانونی برای این افراد تعیین نشده و بانک اطلاعاتی جامعی از مترجمان جهت دسترسی ناشنوایان و استفاده آنها از مترجمان در امور روزمره وجود ندارد.

مدیرعامل انجمن دفاع از حقوق معلولان ایران در همین رابطه با گلایه از سهل‌انگاری مجلس شورای اسلامی در اصلاح قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت افزود: امید است مجلس هرچه سریع‌تر به وعده خود در خصوص اصلاح قانون اقدام کند به گونه‌ای که زبان اشاره به رسمیت شناخته و حقوق و دستمزد مترجمان ناشنوا تعیین شود و همچنین زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به منظور رفع تبعیض ناشی از ناشنوایی ارتقاء یابد.

محمودنژاد در توضیح بیشتر این موضوع تاکید کرد: به دلیل عدم رسمیت شناختن زبان اشاره حتی به اندازه انگشتان یک دست در کشور ناشنوای دارای تحصیلات تکمیلی دکترا وجود ندارد و این درحالیست که بیش از هزاران نفر از میان جامعه افراد دارای معلولیت نابینای و سایر معلولیت‌ها، موفق به کسب دکترا شده‌اند.

وی در ادامه نیز از قوه قضائیه خواست تا با به رسمیت شناختن زبان اشاره و بخشنامه رئیس قوه درخصوص افراد دارای معلولیت نسبت به استخدام قضات یا آموزش آنها به زبان اشاره اقدامات لازم را به عمل آورد.

وی در پایان گفت: در صورتی که زبان اشاره به رسمیت شناخته شود، ارتباط اجتماعی ناشنوایان با جامعه بیشتر و دسترسی آنها به اطلاعات امکان‌پذیر خواهد شد.

انتهای پیام