محمد صدیقیان مدرس ادبیات فارسی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: بخش بزرگی از فرهنگ ایران زمین به زبان و ادبیات پارسی گره خورده است، ما با جدا کردن زبان و ادبیات پارسی از ایران، سهم بسیار چشمگیری از فرهنگ را جدا کرده‌ایم، ثبت چنین روزی در تقویم بسیار حرکت مفید و عاقلانه‌ای بود.

وی با اشاره به وجود ملاک‌های بسیار برای تعیین سطح شعرا، بیان کرد: در همه‌ نظریات یک وجه اشتراکی وجود دارد که اگر شاعر بتواند جای خود را در میان مردم باز کند از سطح بالایی برخوردار است به این معنا که مردم این شاعر را نه تنها بشناسند بلکه برخی از اشعارش را حفظ کرده و خوانده باشند.

صدیقیان ادامه داد: شهریار به عنوان شاعر غزل سرا، بعد از انقلاب هم در زمینه‌ زبان و ادبیات پارسی به فعالیت‌های خود ادامه داد، دور از انتظار نبود که این روز را با بزرگداشت این شاعر مصادف کنند؛ شهریار تا لحظه‌های آخر عمرش با شعر زندگی کرد و در قلب مردم جا داشت، مردم او را به عنوان یک شاعر راست بین و عاشق می‌شناختند و فعالیت‌هایش را می‌دیدند.

این مدرس ادبیات فارسی افزود: نظام آموزشی ما احتیاج به یک بازنگری اساسی دارد، ما باید از دوره‌ ابتدایی یک رویکرد جدیدی را در آموزش زبان ادبیات فارسی برنامه‌ریزی کنیم.

وی اظهار کرد: یکی از مشکلات اساسی ما بحث مهارت‌های زبانی است، مهارت زبانی با شنیدن آغاز و با صحبت کردن پایان می‌یابد، در راستای این مهارت‌های عملی، در نظام آموزشی ما گامی برداشته نشده است.

این مدرس ادبیات فارسی تصریح کرد: شما هر زبانی را که می‌خواهید یاد بگیرید باید روی چهار مهارت اصلی آن کار کنید، اگر برای این چهار مهارت زبانی یک رویکرد جدی وجود نداشته باشد کلمات عجیب در زبان جا باز کرده و کلمات اصلی فراموش می‌شود.

وی ادامه داد: ما علاوه بر ادبیات خودمان در زبان‌های دیگر نیز این ضعف را داریم در حالی که کشورهای دیگر روی این موضوع سرمایه‌گذاری می‌کنند ولی متاسفانه ما در زبان مادری خودمان نیز همچنان این ضعف را داریم.

صدیقیان اعلام کرد: اینکه ما آثاری را بشنویم و بخوانیم، فهم شنیداری ما بالا خواهد رفت، بعد از تقویت شنیداری، افراد باید سعی کنند خودشان کتاب‌ بخوانند و در مورد آن صحبت کنند؛ در رابطه با توانایی صحبت کردن متاسفانه بسیار ضعف داریم در حالی که این موضوع بسیار مهم است، ما دانشجویانی داریم که حتی نمی‌توانند ده دقیقه در صحنه صحبت کنند.

این مدرس ادبیات فارسی در پایان اظهار کرد: با سرمایه‌گذاری بر مهارت‌های شنیداری و گفتاری افراد به حدی می‌رسند که باید ظرف آموزشی خود را تخلیه کنند این گونه می‌شود که یک نویسنده یا شاعر خلاق به وجود می‌آید.

انتهای پیام