حسن رضا رفیعی نویسنده ملایری است که سال ۱۳۴۰ در روستای «سیبدر» متولد شده است. وی دارای مدرک دکتری تخصصی مدیریت آموزشی دانشگاه خوارزمی است و تاکنون ۳۰ جلد کتاب، بیش از ۱۳۰ مقاله و بیش از ۱۲ هزار صفحه مطلب در نشریات و مجلات مختلف به چاپ رسانده است.

رفیعی در حال حاضر با جمع آوری مطالبی درباره ملایر که از دهه هفتاد در نشریات مختلف از جمله هفته نامه عندلیب به چاپ رسانده است، موفق به چاپ پنج جلد کتاب در قالب ۲۳۶۱ صفحه شده که تاریخ ملایر را از دوران اسطوره تا پایان قاجار با استفاده از ۸۱۹ منبع مستند روایت می کند. رفیعی برای گردآوری این پنج جلد کتاب حدود ۴۰ سال تحقیق و تلاش کرده است.

قرار است که این مجموعه روز پنج شنبه ۲۹ شهریور ماه با حضور سید رضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در ملایر رونمایی شود.

رفیعی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا به جلد اول این مجموعه با عنوان «سرزمین ملایر در شاهنامه فردوسی» اشاره و مطرح کرد: در این کتاب چهار داستان شاهنامه فردوسی در حوزه سرزمینی ملایر بررسی شده و نشان می دهد که سه عروس فریدون یعنی همسر ایرج، سلم و تور اصالتا اهل یمن، تپه تاریخی واقع در روستای «قلعه خلیفه» ملایر هستند.

وی با تاکید بر اینکه زنان و مردان ملایری در تاریخ ردپای شناخته شده دارند، افزود: داستان جنگ هاماوران و سفر «کی کاووس» به مازندران از دامنه های کوه «اسب روز» بوده که نام فارسی رشته کوه های زاگرس است و دشت ملایر در جبهه شمالی این کوه ها قرار گرفته بنابراین سپاه کی کاووس در دشت ملایر توقف داشته و پس از آن به سمت مازندران رفته است.

رفیعی با بیان اینکه سرانجام «کی خسرو» در کوه های ملایر رقم خورده است، افزود: نام کوه لشگردر برگرفته از نابودی سپاهیان کی خسرو در برف و بوران این کوه است و در حال حاضر قبر «گیو» پسر گودرز از قهرمانان شاهنامه و همراهان کی خسرو در روستای مانیزان ملایر قرار گرفته است.

رفیعی با بیان اینکه ۵۰۰۰ بیت شاهنامه به داستان بهرام چوبین که ملایری است، اختصاص یافته است، گفت: پیش از ساخت شهر فعلی، دهکده چوبین در خیابان شهید وفایی(خیابان بروجرد) با عنوان قلا بلنده موجود بود که در دهه ۴۰ کاوش های این دهکده توسط «دیوید استروناخ» کاوشگر تپه نوشیجان ملایر انجام شد و چون تپه در داخل شهر بود، برچیده و به اماکن مسکونی و تجاری تبدیل شده است.

این نویسنده ملایری تصریح کرد: در جلد دوم با عنوان«کهن دژ گوراب و دشت ملایر در داستان ویس و رامین» که سال ۱۳۹۶ در روستای «گوراب» رونمایی شد، آثار آخرین لایه های دژ گوراب مربوط به ۴۵۰۰ تا ۴۷۰۰ سال پیش از میلاد بررسی شده که نشان دهنده قدمت ۷۰۰۰ ساله این دژ است.

وی به جلد سوم مجموعه با عنوان «سرزمین ملایر از پس هزاره ها» اشاره و تصریح کرد: در این جلد به جغرافیای تاریخی و پیشینه رخدادهایی از تاریخ ملایر پرداخته شده و بررسی ها نشان می دهد که ملایر اتراقگاه سپاه اسکندر و قتلگاه بردیا دروغین، محل نبرد اردوان اشکانی با اردشیر بابکان، محل آخرین نبرد سلطان محمدخوارزمشاه با مغولان در تپه روستای «کرد خورد» و آخرین محل نبرد نادر شاه افشار با عثمانی ها بوده که پس از آن عثمانی ها ایران را ترک کردند.

رفیعی به جلد چهارم مجموعه با عنوان«سرزمین ملایر خاستگاه تاریخی و مبدا پراکندگی جغرافیایی زندیه» اشاره و اظهار کرد: از هفت خاندانی که دولت ماد را در همدان تشکیل دادند، سه خاندان ملایری است و در این جلد به خاندان زندی ها و پراکنش آنان در ایران پرداخته شده است.

این نویسنده ملایری ادامه داد: جلد پنجم با عنوان «سرزمین ملایر در دوره قاجارها» به فرمانداران ملایر از پیش از ساخت این شهر در دوره فتحعلی شاه قاجار تا آخرین پادشاه قاجار «احمدشاه» اشاره می کند که دوره حکمرانی حاج سیف الدوله آخرین حاکم قاجاری ملایر بوده و در سال ۱۲۹۹ همزمان با کودتای رضا خان از دنیا رفت.

رفیعی خاطرنشان کرد: ۱۰۰ دوره از این مجموعه کتاب ها توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۰۰ دوره توسط شورای شهر و شهرداری ملایر و ۲۵ دوره توسط اداره امور کتابخانه های ملایر به تعداد کتابخانه های شهری و روستایی پیش خرید شده است.

وی ملایر را شهری استثنایی در میان کل شهرهای ایران با دو عنوان جهانی دانست و تاکید کرد: این نشان های جهانی به یک ‌پیوست شناسنامه ای و هویت فرهنگی نیاز دارند.

این نویسنده با تاکید بر اینکه امثال دژ گوراب در ملایر کم نداریم، یادآور شد: ملایر در حوزه مسائل فرهنگی کارهای انجام نشده فراوانی دارد و جای کار برای اهالی فرهنگ و هنر با موضوعات مختلف از جمله مشروطه در ملایر، خوراک و پوشاک مردم ملایر یا گویش ملایری وجود دارد.

انتهای پیام