حجت‌الاسلام محمد باقی ذاکر در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درباره چگونگی ولادت امام زمان (عج) و شرایط آن دوران، اظهار کرد: پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) و وقوع سیزدهمین مصیبت بزرگ برای شیعیان، حضرت مهدی (عج) آخرین امام شیعیان و تنها منجی بشریت به امامت رسید و دوران امامت آخرین معصوم آغاز شد.

وی ادامه داد: به‌دلیل آمادگی نداشتن جامعه و شیعیان برای پذیرش حضرت ولیعصر (عج)، تجربه‌های تلخ در دوران امامان پیشین و آزمون‌هایی که جز شیعیان اندکی از آن سربلند بیرون نیامدند، حضرت مهدی (عج) در پس پرده غیبت قرار گرفتند و شیعه از آن روز تاکنون از حضور و دیدار ایشان محروم شده است.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: دوازدهمین امام شیعیان فرزند امام حسن عسکری (ع) در سپیده جمعه، ۱۵ شعبان در سال ۲۵۵ هجری قمری در سامرا به دنیا آمد. درباره سال تولد امام زمان (عج) نقل و قول‌های مختلفی وجود دارد که سال‌های ۲۵۴، ۲۵۶، ۲۵۷ و حتی ۲۵۸ را هم مطرح کرده‌اند که این اختلاف می‌تواند نشانه این باشد که افراد آن دوران می‌خواستند تولد این امام را به‌دلیل عواملی، پنهان نگه دارند؛ اما این اختلاف‌ها باعث نمی‌شود ما درباره اصل ولادت امام زمان (عج) دچار تردید شویم.

وی گفت: اصل ولادت مهدی موعود (عج) جزو مسلمات تاریخ است و در این زمینه می‌توان به کتاب «خورشید مقرب» نوشته مرحوم محمدرضا حکیمی از صفحه ۱۸ تا ۲۰ مراجعه کرد و دید که در آن جا ذکر شده است ۶۵ نفر از علما در کتاب‌های‌شان اصل ولادت امام زمان (عج) با صراحت بیان کرده‌اند.

باقی بیان کرد: نام امام زمان (عج) محمد، همان نام جد مبارک‌شان رسول‌الله (ص) است و تمام مورخان و محدثان معتقدند که پیامبر اکرم (ص) خودشان این نام را برای امام زمان (عج) انتخاب کردند که در کتاب حیات الامام محمد المهدی نوشته‌ باقر قریشی این مسئله بیان شده ‌است. هم‌نامی این دو بزرگوار بی‌دلیل نیست و همانطور که پیامبر (ص) با طلوع خود جهانیان را از گمراهی و جهل نجات داد، دوازدهمین فرزند ایشان نیز با ظهور خود جهان را از تاریکی و ضلالت نجات خواهد داد.

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: ولادت امام زمان (عج) بنا به علل و عواملی پنهانی بود و برای همین تولد ایشان را به ولادت حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع) تشبیه کرده‌اند و همان‌طور که ولادت آن دو پیامبر الهی مخفی بود، امام زمان (عج) هم دقیقاً همان‌گونه بودند و ولادت‌شان مشخص نبود.

وی گفت: در دوران امامت امامان عسکریین (ع) یعنی امام حسن عسکری (ع) و امام هادی (ع) در میان حکام بنی‌عباس نگرانی از نظر اخبار و احادیث فراوانی بود که توسط پیامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) بشارت و نوید تولد فرزندی از امام حسن عسکری (ع) می‌داد که این نوزاد برهم‌زننده اساس حکومت‌های باطل و واژگون‌کننده تخت حکومت‌های جور و ستم است و گفته شده بود که این مولود خواهد آمد و دنیا را از عدل و داد و عدالت پر خواهد کرد. برای همین، این دو امام، بخصوص امام حسن عسکری (ع) شدیداً تحت نظر بودند و دستگاه خلافت تلاش می‌کرد که از تولد چنین مولودی جلوگیری کند.

باقی ذاکر بیان کرد: پس از ولادت امام زمان (عج) به‌جز اصحاب و یاران خاص، هیچ کسی فرزند امام حسن عسکری (ع) را نمی‌دید و کسانی هم که می‌دیدند به‌صورت پراکنده و مخفیانه می‌دیدند و در عصر غیبت صغری نیز فقط افراد محدود و خاصی ایشان را با شرایط خاصی ملاقات می‌کردند. در عصر غیبت کبری هم افرادی هستند که توفیق پیدا می‌کنند امام را ببینند و با ایشان هم‌صحبت شوند و فیوضاتی از ایشان دریافت کنند که گزارش‌شان هم متعدد بیان شده ‌است.

وی اظهار کرد: در ادیان مختلف بحثی به نام منجی وجود دارد که همه ادیان قائل به آمدن منجی در آخرالزمان هستند، هرچند اختلافاتی در این زمینه دارند که منجی چه کسی است، اما هیچ‌کدام از آن‌ها منجی را انکار نمی‌کنند و اگر به روایات مهدوی مراجعه کنیم می‌بینم در این روایت‌ها ولادت این مولود به قدری دقیق بیان شده که حتی ویژگی‌های اخلاقی، جسمانی و فضائل‌شان هم مطرح شده‌ است و شکی باقی نمی‌گذارد.

این کارشناس مذهبی تاکید کرد: ما اعتقاد داریم که قول، فعل و تاییدیه معصوم، حجت است. بنابراین این روایات گواه متقنی هستند بر اینکه این موعود آخرالزمان متولد شده و روایات ما در این زمینه دقیق و روشن است. این گزارش‌ها و روایات بویژه احادیث پیامبر (ص) دست به دست هم دادند و باعث شدند که فرمانروایان ستمگر عباسی با اطلاع از این روایات‌ها درپی آن باشند که در ابتدای ولادت امام مهدی (عج) ایشان را به قتل برسانند.

وی ادامه داد: از زمان امام جواد (ع) زندگی امامان معصوم با محدودیت‌های بیشتری همراه شد و در زمان امام حسن عسکری (ع) این محدودیت‌ها به اوج خود رسید، به طوری‌ که هیچ رفت و آمدی به منزل آن امام از نظر دستگاه حکومتی مخفی نبود و تحت نظر شدید قرار داشت؛ پیداست در چنین شرایطی باید تولد آخرین حجت حق و موعود الهی در خفا و به دور از چشم‌ها می‌بود، حتی نزدیکان امام یازدهم از جریان ولادت امام مهدی (عج) بی‌اطلاع بودند.

باقی ذاکر درباره اتفاقات پس از تولد امام زمان (عج) تا دوران امامت، بیان کرد: این مقطع از زندگی حضرت مهدی (عج) دربردارنده‌ نکات مهمی است و اولین اتفاقی که در این زمان افتاد، معرفی حضرت مهدی (عج) به شیعیان بود؛ از آنجا که ولادت امام دوازدهم به‌صورت پنهانی انجام شد، این نگرانی وجود داشت که شیعیان در شناخت آخرین حجت الهی دچار اشتباه و گمراهی شوند. بنابراین امام حسن عسکری (ع) وظیفه داشتند که فرزندشان را به گروهی از بزرگان شیعه و افراد مورد اعتماد معرفی کنند که آن‌ها خبر ولادت ایشان را به دیگر پیروان اهل بیت (ع) برسانند تا اینکه ضمن معرفی ایشان تهدیدی هم متوجه وجود آخرین سفیر الهی نشود.

وی گفت: احمد بن اسحاق که از بزرگان شیعه و از پیروان ویژه امام یازدهم (ع) است، می‌گوید من خدمت امام حسن عسکری (ع) شرف یاب شدم و می‌خواستم درباره امام پس از امام حسن عسکری (ع) از ایشان سوال کنم، اما قبل از اینکه لب به سخن باز کنم، امام حسن عسکری (ع) فرمودند «همانا خدای متعال از آن زمان که آدم را آفریده، زمین را از حجت خودش خالی نگذاشته و تا قیامت هم چنین خواهد کرد و به واسطه حجت خدا بلا از اهل زمین برداشته می‌شود و به برکت وجود او باران باریده و بهره‌های زمینی بیرون می‌آیند». احمد بن اسحاق می‌گوید من عرض کردم، امام بعد از شما کیست؟ امام حسن عسکری (ع) وقتی این سوال را شنیدند شتابان به داخل منزل رفتند و برگشتند در حالی که پسربچه‌ای سه ساله را که صورتش مانند قرص کامل ماه می‌درخشید، بر دوش خودشان نشانده بودند و فرمودند «همانا او هم‌نام و هم‌کنیه رسول خدا است و کسی است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند همان‌گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد». احمد بن اسحاق می‌گوید «آیا نشانه‌ای است که قلب من با آن آرام شود؟ که در این هنگام آن کودک لب به سخن گشود و به زبان عربی روان گفت که «انا بقیه الله فی ارضه وامنتقم فی اعدائهی. ای احمد بن اسحاق پس از اینکه با چشم خود می‌بینی درپی نشانه نباش».

این کارشناس مذهبی اضافه کرد: یکی دیگر از اتفاقاتی که در این مقطع زمانی رخ داد، معجزات و کراماتی است که از زمان تولد تا امامت امام زمان (عج) از ایشان گزارش شده ‌است و یکی از فرازهای خواندنی زندگی امام زمان (عج) در سال‌های ابتدایی تولد و پیش از دوران غیبت آن حضرت، همین کرامات و معجزاتی است که به وسیله آن حضرت انجام شد و می‌شود. به این معجزات و کرامات در سال‌های اولیه زندگی امام زمان (عج)، اشاره‌های متعددی شده است که مورد غفلت قرار گرفت.

انتهای پیام