حجت الاسلام حسین ابراهیمی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص نقش امام حسن عسکری(ع) در تقویت مومنان، اظهار کرد: حاکمان ظالم همواره اهل بیت (ع) را دشمن خود و اقدامات آن‌ها را اقدامی علیه حکومت خود می‌دانستند. بنابراین این حاکمان تمام تلاش خود را به کار می‌گرفتند تا امامان را با وجود محبوبیتی که میان مردم داشتند، محدود کرده و اجازه ندهند فعالیت‌های خود را ادامه دهند.

وی ادامه داد: این شرایط همیشه برای اهل بیت (ع) بسیار سخت بود، زیرا حاکمان نمی‌خواستند که حکومت‌شان زیر سوال برود و با احتیاط اقدامات و ظلم‌های خود را انجام می‌دادند تا اینکه ماجرا به امام حسن عسکری (ع) می‌رسد. روایات متعددی از سوی پیامبر اکرم (ص) وجود دارد که فرمودند فرزند امام حسن عسکری (ع) است که قیام می‌کند و انتقام می‌گیرد.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: بنابراین سلاطین ظالم همیشه در طول تاریخ منتظر مهدی بودند و بارها از اهل بیت (ع) سوال می‌کردند که او چه زمانی می‌آید و ترس از ظهور او داشتند و نمی‌دانستند که حضرت چه زمانی به دنیا می‌آیند و ظهور می‌کنند.

وی اضافه کرد: این امر باعث شد تا بسیاری از افراد و حاکمان حساس و محدودیت‌ها و فشارها را برای اهل بیت (ع) به اوج برسانند. دوران امامت امام حسن عسکری (ع) به گونه‌ای بود که اجازه نداشتند فعالیت سیاسی و اجتماعی انجام دهند و با شیعیان ارتباط داشته باشند و به همین دلیل امام حسن عسکری (ع) را در یک پادگان نظامی محصور و زندانی کردند تا اگر فرزندی برای ایشان به دنیا آمد، متوجه این قضیه شوند.

وی افزود: مشهورترین لقب ایشان «عسکری» به معنای محل لشگرگاه دشمن است که به اقامت اجباری‌ امام حسن عسکری(ع) در سامرا نیز اشاره دارد. ایشان در سامرا تحت مراقبت حکومت عباسی قرار داشتند و برای فعالیت‌های خود با محدودیت روبه‌رو بودند.

ابراهیمی تصریح کرد: همچنین نگهبانانی را اطراف پادگان قرار داده بودند تا اگر همسر حضرت باردار شدند به حاکمان اطلاع دهند و برای کشتن فرزند اقدام کنند. زمانی که امام حسن عسکری (ع) را مسموم کردند، خیال‌شان راحت شد که دیگر مهدی از او به وجود نمی‎آید؛ در حالی که حضرت مهدی (ع) به دنیا آمده بودند و آن‌ها نمی‌دانستند که کار اهل بیت (ع) با اعجاز همراه است و متوجه نشده بودند که همسر امام حسن عسکری (ع) باردار است و حتی تولد حضرت مهدی (ع) را هم متوجه نشدند.

وی عنوان کرد: امام حسن عسکری(ع) با آن فاصله فیزیکی و جغرافیایی که با شیعیان و پیروان خود داشت، توانست با تشکیل گسترده وکالت در سرزمین‌های اسلامی نمایندگانی را به عنوان وکیل خود که از حکومت خلفای عباسی مخفی بود، مشخص کند. امام حسن عسکری(ع) نقش امامت را به خوبی ایفا کرد. همچنین آماده سازی مردم برای پذیرش زمان غیبت امام زمان(عج) از مهم‌ترین نقش‌های امام حسن عسکری(ع) بود.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: اقداماتی که امام حسن عسکری(ع) انجام دادند باعث شد تا مردم به آرامی بیاموزند که ما امام داریم اما آن را نمی‌بینیم و قطعا جامعه این را پذیرفت که حتما نباید امام را با چشم مشاهده کرد، بلکه ممکن است از طریق نمایندگانی که برای خود مشخص کردند به سؤالات و مسائلی که جامعه اسلامی دارد، جامه عمل بپوشانند. بنابراین جامعه اسلامی به مرور زمان و در طول امامت امام حسن عسکری(ع) آماده پذیرش امام غایب باشند که این اقدام از هنرهای امام حسن عسکری(ع) بود.

وی بیان کرد: در زمان امام حسن عسکری(ع) نیز توجه اصلی حضرت بر آن بود که جامعه را برای غیبت امام و فرزند بزرگوار خود آماده کند؛ امری که بسیار جدید و تازه بود و آن حضرت در عین گرفتاری در پایتخت دشمن توانست با شبکه‌های اطلاع‌رسانی که از درون مرکز حکومت بود، به اطراف و اکناف، زمینه را فراهم کند تا همه بدانند امام(ع) فرزند دارد و نشانه‌ها و غیبت ایشان چنین است.

ابراهیمی اضافه کرد: امام حسن عسکری(ع) در این راستا با همان فرصت اندک و عمر کوتاهی که داشت، تمام هم وغم و تلاش خود را در این زمینه انجام داد. ایشان یکی از بزرگترین جهادها را عملیاتی و به ثمر رساند.

انتهای پیام