علی شیرخانی استاد تمام علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی قم به مناسبت چهل و پنجمین سالگرد رحلت آیت‌الله سید محمود علایی طالقانی در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: آیت الله سید محمود طالقانی متولد اسفند ۱۲۸۹ تحصیل کرده حوزه و از شاگردان شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود؛ بعد از فوت شیخ عبدالکریم، آیت الله طالقانی در تهران فعالیت در مجامع علمی و دانشگاهی را آغاز می‌کند. شروع فعالیت‌های آیت الله طالقانی با مبحث توحید بود و درکتاب‌های ایشان تأکید شده که اگر کسی به توحید اعتقاد داشته باشد مشکلات جامعه حل می‌شود.

وی افزود: با از بین رفتن استبداد رضا خان ایشان به مباحث آزادی می‌پردازند؛ باشکل گیری احزاب سیاسی مختلف آیت الله طالقانی در دهه ۲۰ با افرادی همچون آقای بازرگان و سحابی همکاری کرد ولی در هیچ حزبی به صورت رسمی نبوده است ‌و همچنین با آیت الله مصدق در نهضت ملی شدن نفت فعالیت داشت.

شیرخانی افزود: آیت الله طالقانی تلاش کرد که حکومت محمدرضا شاه مشروطه‌ای شود که در نظام مشروطه حکومت به دست نخست وزیر و مجلس بوده و شاه فقط سلطنت می‌کرد، واین مهم ترین فعالیت سیاسی ایشان در آن زمان بوده است.

استاد علوم سیاسی ادامه داد:محمدرضا شاه به حکومت استبدادی خود ادامه داد و روز به روز آن را تقویت کرد، در سال ۱۳۴۱ بحث انجمن‌های ایالتی و ولایتی مطرح شد و آیت الله طالقانی و آقای بازرگان از مخالفین این امر بودند.

وی افزود: با شروع نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ آیت الله طالقانی دستگیر و روانه زندان شد، با همین دستگیری‌ها مبارزات سیاسی آیت الله طالقانی آغاز شد و در مسیر این مبارزات چندین بار دستگیر و آزاد شد.

شیرخانی اضافه کرد: کانون فعالیت‌های سیاسی آیت الله طالقانی در مسجد هدایت تهران بود، به همین دلیل جوانان انقلابی زیادی از همین مسجد متاثر بودند.

استاد علوم سیاسی بیان کرد: در رفت و آمدهای زندان آیت الله طالقانی کتاب‌های متعددی از نظامات اجتماعی اسلام و تفسیر پرتویی از قرآن را نوشتند و با آزاد شدن ایشان در سال ۱۳۵۷یک طرحی به نام نظام شورایی که برگرفته از یک مقاله در کتاب «بحثی در مرجعیت و روحانیت» بود مطرح شد و این که بعد از انقلاب، شوراها و انجمن‌های مختلفی داریم که از همین طرح آیت الله طالقانی تشکیل شده است.

به گزارش ایسنا؛ بنیانگذار فرزانه انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) پس از اطلاع از رحلت آیت‌الله سیدمحمود طالقانی در پیامی، نوشت: «عمر طولانی این عیب را دارد که هر روز عزیزی را از دست می‌ دهد و به سوگ شخصیتی می‌نشیند و در غم برادری فرو می‌رود. مجاهد عظیم‌الشأن و برادر بسیار عزیز حضرت حجت الاسلام و المسلمین آیت‌الله طالقانی از بین ما رفت و به ابدیت پیوست و به ملأ اعلی با اجداد گرامش محشور شد. برای آن بزرگوار، سعادت و راحتی و برای ما و امت ما، تأسف و تأثر و اندوه.

آقای طالقانی یک عمر را در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند. او یک شخصیتی بود که از حبسی به حبس و از رنجی به رنج دیگر در رفت و آمد بود؛ و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت. من انتظار نداشتم که بمانم و دوستان عزیز و پر ارج خودم را یکی پس از دیگری از دست بدهم.

او برای اسلام به منزله ابوذر بود؛ زبان گویای او چون شمشیر مالک اشتر بود؛ بُرنده بود و کوبنده. مرگ او زودرس بود و عمر او با برکت. رحمت خداوند بر پدر بزرگوار او، که در رأس پرهیزکاران بود، و بر روان خودش که بازوی توانای اسلام. من به امت اسلام و ملت ایران و عائله ارجمند و بازماندگان او، این ضایعه بزرگ را تسلیت می‌گویم. رحمت بر او و بر همه مجاهدان راه حق. و الاسلام علی عباداللَّه الصالحین.»

انتهای پیام