بیژن سرهنگ‌پور در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی اینکه هر سال به یاد فرزند مرحومش هزینه مسابقات بین‌المللی ستلایت اصفهان را تقبل می‌کرد اما این اتفاق در سال ۲۰۲۴ رخ نداد، بیان کرد: از آنجا که رابطه نزدیکی با رییس فدراسیون جهانی داشتم، پنج، شش سال قبل فدراسیون شمشیربازی ایران از من درخواست کرد، رایزنی کنم و امتیاز یک مسابقه بین المللی به ایران داده شود. من هم با کمک دوستان به سوییس رفتم و توضیح دادم که اولین کسی هستم در ایران سالن خصوصی شمشیربازی ساخته است و به همین دلیل علاقه دارم یک مسابقه بین المللی هم در ایران برگزار کنیم. ابتدا مخالفت شد اما بعد از چند هفته به فدراسیون شمشیربازی ایران اعلام کردند که می‌توانیم مسابقات بین المللی ستلایت را برگزار کنیم.

او ادامه داد:  هر سال هزینه بالایی حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار دلار تقبل می‌کردم. از ابتدا قرار بود مسابقات در شهر اصفهان برگزار شود. می‌خواستم خارجی‌ها به ایران بیایند و با شهر اصفهان آشنا شوند. همچنین بازیکنان جوان و تیم ملی ایران هم می‌توانستند با بازیکنان خارجی بازی کنند. اگر یک بازیکن ایران می‌خواست به یک مسابقه خارجی برود، هزینه بالایی را در بر داشت اما در مسابقات  اصفهان ورودی نمی‌گرفتیم، هتل و غذا رایگان بود و می‌خواستم بازیکنان خارجی ترغیب شوند و در این مسابقات شرکت کنند.

این پیشکسوت شمشیربازی افزود: برای سال ۲۰۲۴ با کم لطفی دوستانم برخورد کردم. در جلسه هیات رییسه هیات شمشیربازی استان اصفهان گفته شده چرا باید این مسابقات برگزار کنیم تا خارجی‌ها به ایران بیایند، بخورند و بروند و این فرد هم تبلیغ فرزند فوت شده خودش را کند. این پول را برای بازیکنان ایرانی هزینه کنیم و تعدادی تیغه و تجهیزات بخریم  و در این صورت ورزشکار می‌سازیم.

سرهنگ‌پور در مورد ناراحتی خود گفت: من از دو موضوع دلگیر شدم. اگر قرار بود با ۱۰۰ تیغه بتوان ۱۰۰ ورزشکار ساخت که قبلا تجهیزات زیادی داده بودم و چرا ورزشکار درست نشد؟ پس با تیغه نمی‌توان ورزشکار تربیت کرد بلکه موارد دیگر هم لازم است و پروسه خاص خود را دارد. از طرفی خیلی متاثر شدم کسی که در شمشیربازی پیشکسوت است چنین حرفی زده است. این مسئله هیچ وقت از ذهنم بیرون نمی‌رود. به عنوان پدری که فرزندش را از دست داده احتیاجی ندارم که بخواهم او را تبلیغ کنم. فرزند من فوت شده و دیگر تبلیغی ندارد. حتی اسم سالن شمشیربازی که تاسیس کردم را خود دوستان در هیات استان اصفهان اصرار داشتند به نام فرزند مرحومم باشد و خودشان هم اسم فرزند من را سر در آکادمی شمشیربازی نصب کردند. هیات شمشیربازی اصفهان با تصمیم‌گیری‌هایی که انجام داد، باعث شد خیلی آزرده شوم و ارتباطم را قطع کنم.  فدراسیون چندین مرتبه به من نامه داد که برگزاری مسابقات را چه کار می‌کنم و من هم در نامه رسمی اعلام کردم به دلیل مشکلاتی که با هیات استان اصفهان داریم امکان برگزاری مسابقات را ندارم. 

او افزود: الان مسابقات از استان اصفهان بیرون رفته و دوستان در استان دیگر زحمت برگزاری آن را می‌کشند. آنطور که شنیده‌ام جوایزی که در نظر گرفته اند مبلغ پایینی است و تماس‌های زیادی دارم مبنی بر اینکه من سال قبل به نفر اول ۲۰۰۰ دلار پرداخت می‌کردم اما امسال در حد ۲۰۰ دلار جایزه می‌دهند. من هم پاسخ دادم به هر حال هر هیاتی بودجه خودش را دارد و من همه هزینه‌ها را از جیب می‌دادم. 

او در پاسخ به این پرسش که با توجه به کم شدن جوایز آیا بازیکنان خارجی رغبت می‌کند به خاطر ۲۰۰ یا ۳۰۰ دلار به ایران بیاید و اگر  بازیکن خارجی به ایران نیاید امکان دارد فدراسیون جهانی امتیاز این مسابقه بین المللی را از ایران سلب کند؟ تصریح کرد: اگر ما نتوانیم این مسابقه را به صورت بین المللی برگزار کنیم متاسفانه امتیاز آن را از ما می‌گیرند. خیلی از کشورهای دیگر چشم انتظار این هستند که امتیاز چنین مسابقاتی را بگیرند. شما خودتان هم بررسی کنید که بازیکن خارجی ۱۰۰۰ دلار پول هواپیما می‌دهد به ایران بیاید تا ۲۰۰ دلار برنده جایزه شود؟ خودم برای اینکه بازیکنان رده بالا جذب شوند حتی اعلام کردم که هزینه بلیت هواپیما را هم پرداخت می‌کنم تا فقط بازیکنان با کیفیت بتوانند به ایران بیایند. با این حال همان جایزه ۵۰۰۰ دلاری که برای مسابقات گذاشته بودیم هم برایشان زیاد جذاب نبود. 

سرهنگ‌پور در مورد مشکلات با هیات شمشیربازی استان اصفهان گفت: آکادمی که من تاسیس کردم در اختیار هیات گذاشتیم و ما و هیات یک واحد بودیم و شش سال از این آکادمی استفاده شد. آقای رنجبر رییس پیشین هیات وقتی بر سر کار آمد کلید سالن را در اختیارشان گذاشتم  و گفتم و این سالن متعلق به شمشیر بازی است اما گفتند که با آقای مجتبی سرشوق برای استفاده از سالن هماهنگ می‌کنند. بعدا صحبت‌ها و مسائل مطرح شد که دور از انصاف بود و آدم را آزرده می‌کند. گفته شد هیات اصفهان  دو جلسه در هفته اجازه استفاده از سالن را داشته است در حالی که حضور و غیاب و ساعت‌های ورود و خروج روی درب آکادمی نصب شده و خیلی بی‌انصافانه در این مورد صحبت شد. 
انتهای پیام