به گزارش ایسنا، صحرای سوریه واقع در جنوب شرق این کشور در نزدیکی مرزهای اردن و عراق و در جایی دور از جبهههای شعلهور درگیریها در غزه، جنوب لبنان و دریای سرخ، با درگیریهای متفاوتی روبهرو است؛ گروهکهای داعش که نوامبر ۲۰۱۷ در نبردهای «المیادین» و «البوکمال» و مارس ۲۰۱۹ در منطقه «الباغوز» ضربات سنگینی را دریافت کردند، اکنون سعی دارند با اتکا به پیامدهای حملات رژیم صهیونیستی به غزه، صفوف خود را ساماندهی کرده و جبهههای درگیری میان نیروهای عشایر سوریه و نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) در شرق دیرالزور را شعلهور کنند.
از منظر آماری و بر اساس گزارشهای متعدد، در نیمه اول سال جاری میلادی تعداد حملات گروهکهای داعش در عراق و سوریه ۱۵۳ مورد بوده که شامل حمله به کاروانهای نظامی، ایستهای بازرسی و کاروانهای انتقال نفت، ترور غیرنظامیان و یا حمله به آنها با هدف وادار کردن آنها به پرداخت پول به داعش تحت عناوین مختلف هستند.
بر اساس برخی گزارشهای حقوقی، در نیمه اول سال جاری میلادی بیش از ۴۸۰ نظامی و غیرنظامی در این حملات به شهادت رسیدند و این بالاترین آمار قربانیان حملات داعش از زمان فروپاشی تشکیلات تروریستی آن در صحرای سوریه در حدود هفت سال قبل است.
فراتر از این افزایش آماری، فعالیت گستردهای با استفاده از توجه جامعه جهانی به کشتارهایی که رژیم صهیونیستی در غزه مرتکب میشود و پاسخهای مقاومت به آنها برای ساماندهی نیروهای داعش آغاز شده و این تاکتیکها و اقدامات داعشیهای تحت تعقیب در صحرای بزرگ سوریه از توان گروهکهای داعشی فراتر است چراکه آنها دستکم در مناطق تحت کنترل دولت سوریه، حملات، عملیاتهای تعقیب و بازداشت و محدودیتهای شدیدی را متحمل شدند.
در این گروهکها افرادی روی مشغولیت منطقه به ویژه گروههای موثر در صحرای سوریه به تحولات جنگ و پاسخهایی که در چارچوب آن به ۲۰ پایگاه آمریکایی واقع در شرق فرات داده میشود و نیز حملات هوایی و بمبارانهای مکرری که از سوی این پایگاهها انجام میشود، حساب باز کردهاند و به نظر میرسد که این گروهکها توانستند در این منطقه حملات سازماندهیشدهای را علیه پایگاههای نظامی اجرا کرده و حضور خود را در مناطق شرق رودخانه فرات به ویژه در حومههای دیرالزور و رقه علیه غیرنظامیان ازسربگیرند.
گروهکهای داعش در محدوده گسترده و مهمی از اطراف پایگاه التنف در مرزهای سوریه-عراق-اردن گرفته تا کوههای «البشری» در جنوب رقه و صحرای واقع در حدفاصل آنها شامل جنوب دیرالزور و شرق تدمر و السخنه فعالیتهایی دارند، مناطقی که از دوره اوج داعش در سال ۲۰۱۴ در رقه تا امروز، جغرافیای فعالیتهای این گروهکها بودند.
به گزارش شبکه خبری «المیادین»، پایگاه التنف منطقه حائلی به عمق ۵۵ کیلومتر را ایجاد کرد که با هواپیماهای شناسایی و قدرت آتش آمریکا حمایت میشود و این شرایط، فرصتی را برای فعالیت گروهکهای داعش فراهم کرده تا به دور از تهدید تسلیحات هوایی روسیه و سوریه فعالیتهایی داشته و در شرایط امنیتی جدید منطقه، روزنهای را برای تشدید فعالیتهای خود از جمله ساماندهی به تشکیلات غیرمتمرکزشان بیابند.
به این شکل گروهکهای داعش توانستند دامنه عملیاتهای خود را در شرق و غرب فرات گسترش داده و به پایگاههای ارتش سوریه واقع در عمق صحرای آن یورش ببرند، آخرین مورد آن مربوط به دو روز قبل است که به یک پایگاه نظامی در «الشولا» در جنوب دیرالزور حمله کردند، همچنین آنها به چوپانان حمله کرده و آنها را به قتل رسانده و دامهایشان را سرقت کردند اما نکته قابل توجه اینکه آنها حتی یک بار هم به یکی از پایگاههای آمریکایی موجود در منطقه که در دسترسشان نیز قرار داشت، حمله نکردند و تمام حملات علیه پایگاهها و نیروهای آمریکایی موجود در این منطقه توسط نیروهای وابسته به ارتش سوریه و گروههای مقاومت و در پاسخ به اقدامات تحریکآمیز و حملات انها به آن سوی رودخانه فرات انجام میشوند.
مساله دیگر ارتباط سودبخش و متقابل میان گروهکهای داعشی و پایگاههای آمریکا در منطقه است که واشنگتن برای توجیه آنها مساله مبارزه با گروهکهای داعش را مطرح کرده و به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم از آنها در راستای تحقق دو هدف اصلی حمایت میکند، اول خسته کردن دشمنانش در طرف مقابل یعنی ارتش سوریه و همپیمانان آن و دوم نابودی کامل داعش که در آن صورت دیگر به پایگاههای آمریکا نیازی نخواهد بود و آنها باید به شکل کامل برچیده شوند، البته واشنگتن هنوز چنین تصمیمی نگرفته و این مستلزم حفظ حضور آنها (داعشیها) است.
با این حال پیچیدگی شرایط در صحرای سوریه مانع از استمرار طرحهای پاکسازی در این منطقه با تمام سختیها و هزینههای انسانی و مالیاش نمیشود. یگانهای ارتش سوریه با یگانهایی که در درگیریهای صحرایی متخصص شدند همانند سپاه پنجم، دفاع مدنی و تیپ قدس، عملیاتهای پیاپی را برای شناسایی گروهکهای داعش انجام میدهند به شکلی که گستره فعالیت آنها در مناطق متعددی متوقف شده و برخی از اعضای آنها به هلاکت رسیده و یا مخفیگاههای آنها در کوههای البشری و کوه «ابو رجمین» در شمال شرق تدمر، با حمایت هوایی روسیه هدف قرار گرفتند اما به دلیل کمکهایی که این تروریستها برای حفظ بقایشان دریافت میکنند و نیز عواملی دیگری چون تواناییهای آنها در مخفی شدن در مکانهایی دور از مناطق مسکونی و محدود کردن حضور خود به تجمعهای کوچکی در شمال شرق تدمر تا صحرای دیرالزور و صحرای اطراف آن در مسیر تدمر-دیرالزور به ویژه بیابان «السخنه» و جنوب دیرالزور، این گروهکها هنوز به شکل کامل نابود نشدهاند.
انتهای پیام
نظرات