پریسا جعفری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: هر فرد با یک مزاج مادرزادی به دنیا می‌آید، ولی این مزاج با گذشت زمان و سبک زندگی نامناسب تغییر می‌کند که مزاج اکتسابی نامیده می‌شود و اگر تضاد زیادی با مزاج مادرزادی داشته باشد، باعث بیماری می‌شود.

وی با بیان اینکه مزاج هر انسان منحصربه‌فرد و متفاوت با دیگران است، ادامه داد: گرمی، سردی، تری و خشکی مزاج یک طیف است، به این معنی که ممکن است دو نفر گرم ‌مزاج باشند، ولی میزان حرارت مزاج آن‌ها متفاوت باشد.

این متخصص طب ایرانی با اشاره به امکان ارثی بودن مزاج مادرزادی، بیان کرد: در طول زندگی عوامل متعددی مانند محل زندگی، سبک زندگی (رژیم غذایی، خواب و خوراک، فعالیت بدنی، هیجانات)، شرایط شغلی، بیماری‌ها و افزایش سن می‌توانند بر مزاج افراد تاثیرگذار باشند.

او گفت: مزاج‌های هشت‌گانه از چهار مزاج مفرد شامل گرم، سرد، تر و خشک و چهار مزاج مرکب شامل گرم و تر، سرد و تر، گرم و خشک و سرد و خشک تشکیل شده است. هیکل و شکل بدن، مو، رنگ بدن، چاقی و لاغری، ملمس، حالات روانی، کیفیت مواد دفعی، افعال صادره از بدن، خواب و بیداری و تاثیرپذیری از گرمی و سردی، از علائم تعیین مزاج است.

وی با بیان اینکه مزاج مجموعه‌ای از فنوتیپ (صفات) و علایم و نشانه‌هاست، اظهار کرد: رویکرد فیتوتراپی (طب گیاهی یا داروهای گیاهی) بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی از جمله مزاج، از دیدگاه طب ایرانی کامل نیست هرچند اثرات مفیدی نیز دارد.

این متخصص طب ایرانی درباره کاربرد مزاج در طب ایرانی، ادامه داد: ارائه سبک زندگی، میزان استعداد ابتلا به بیماری‌ها در سنین مختلف، فصول و آب و هوای مختلف، پیشگیری از بیماری، نوع تغذیه و تجویز دارو از کاربردهای توجه به مزاج است.

جعفری به دو دیدگاه افراطی درباره طب سنتی اشاره کرد و گفت: در یک دیدگاه، اثر طب سنتی در درمان بیماری‌ها کاملاً انکار می‌شود و با هرگونه استفاده از طب سنتی در درمان و هرگونه بحث و بررسی در مورد طب سنتی مخالفت می‌شود. در دیدگاهی دیگر، پذیرش مطلق طب سنتی، اعتماد کامل به گزاره‌هایی که در منابع طب سنتی یا طب عامه بیان شده است و انکار کامل اثربخشی و صحت گزاره‌های غیرطب سنتی شامل طب رایج مطرح می‌شود.

وی با مردود دانستن این دو دیدگاه افراطی، بر لزوم داشتن دیدگاه متعادل به طب ایرانی تاکید کرد و افزود: در دیدگاه متعادل از مطلق‌انگاری نسبت به طب سنتی ایرانی و طب رایج پرهیز می‌شود و طب ایرانی در کنار طب رایج و نه در مقابل آن به ارتقای سلامت جامعه کمک می‌کند. همچنین در این دیدگاه، فرضیه‌سازی و مستندسازی گزاره‌های تشخیصی و درمانی طب ایرانی از طریق آزمون‌های علمی مثل کارآزمایی‌های بالینی انجام می‌شود.

انتهای پیام