به گزارش ایسنا، فردین علیخواه، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه گیلان در تلگرام نوشت: خانم نعمت‌زاده عزیز! سلام. ضمن تحسین و قدردانی از کسب مدال المپیک پاریس در رسانه‌ها خواندم که از مقامات درخواست کرده‌ای تا بدون کنکور بتوانی وارد رشته پزشکی شوی. ابتدا باور نکردم، ولی وقتی ویدئو حضورت در یک برنامه تلویزیونی را دیدم، باورم شد. به عنوان معلم و محقق چند سالی می‌شود که در عرصه شهرت و محبوبیت پژوهش‌هایی انجام می‌دهم. براساس اندک‌دانشی که در این ارتباط دارم خدمتتان عرض می‌کنم. 

شما هم اکنون شهرتی به دست آورده‌ای و محبوب هم هستی. در واقع شما شهرت مبتنی بر دستاورد و مبتنی بر استعداد داری. مانند شاخ‌های اینستاگرام نیستی که شهرت کاملاً بی‌دلیل دارند و بی‌جهت و بی‌اساس مشهور شده‌اند. این موقعیت بسیار باارزش است. قدر این موقعیت را بدان. منظورم آن است که هم مشهور بودن و هم محبوب بودن آن هم با کسب مدال جهانی کم چیزی نیست. 

ولی، ولی، مدیریت شهرت کاری بسیار دشوار است. نیازمند هوشمندی و دقت است. شهرت و محبوبیت سخت به دست می‌آید، ولی آسان از دست می‌رود. به سرگذشت برخی بازیگران تلویزیون و سینما نگاه کن، به سرگذشت برخی از ورزشکاران نگاه کن. بله آن‌ها همچنان مشهورند و در مقابل چشم‌های ما هستند، ولی دیگر اعتبار و ارزش ندارند. مقابل چشم‌ها هستند، ولی هیچ چشمی دیگر تحسین‌آمیز به آن‌ها نگاه نمی‌کند. آن‌ها از جایی به بعد خودشان را به چشم‌های ما تحمیل می‌کنند. 

من نگرانم، نگرانم که داستان ورود شما به رشته پزشکی چنین سرگذشتی را برای شما رقم زند. در عرصه ورزش شما محبوبیت و شهرت مبتنی بر دستاورد داری. این عالی است. در عرصه پزشکی چطور؟ با این شرایطی که در رسانه‌ها ایجاد شده است از هم اکنون می‌توانی حدس بزنی که همان همکلاسی‌هایت چطور به شما نگاه خواهند کرد. به آن نگاه‌های سنگین فکر کرده‌ای؟ سرافکندگی پس از مدال المپیک دردناک نیست؟ پس از فارغ‌التحصیلی می‌خواهی چکار کنی؟ تصور نکنید مردم فراموش کارند. شاید خیلی‌ها را فراموش کنند، ولی شما را فراموش نمی‌کنند. مردم در مطب هم شما را رها نخواهند کرد و درباره‌تان پچ‌پچ خواهند کرد. می‌دانید. مردم پس از ورود به رشته پزشکی باز هم به شما نگاه خواهند کرد ولی بلافاصله نگاه‌شان را خواهند دزدید. متوجه می‌شوید که چه می‌گویم. انگار دارند به آدمی نگاه می‌کنند که حق دیگری را از دستانش ربوده است. رفتن شما به رشته پزشکی طبیعی، منصفانه و مبتنی بر شایستگی نیست. 

شاید در سال‌های اخیر اندک کسانی بوده‌اند که غیرمنصفانه و غیرطبیعی وارد دانشگاه‌ها شده‌اند، ولی شما با آن‌ها فرق داری. شما می‌دانی خجالت چیست. آن‌ها این صفت را نداشتند. اتفاقاً از این بابت هم قدر خودت را بدان که خیلی ارزشمند است. من باز هم تا این دقیقه به شما افتخار می‌کنم، ولی مفتخر ماندنم بستگی به تصمیم شما دارد. اینکه آیا فقط می‌خواهی مشهور باشی یا در کنار مشهور بودن می‌خواهی محبوب بمانی.

انتهای پیام