به گزارش ایسنا، آنچه میخوانید مروری بر جنایتهای صهیونیستها در غزه از زاویهای متفاوت است: «کلر هالینگورث» خبرنگار نیمهوقت «دیلی تلگراف» احتمالاً خوششانسترین خبرنگار جهان است. این خوششانسی دو دلیل دارد. دلیل اولش اینکه سال ۱۹۳۹ وقتی برای بازدید از مرز لهستان و آلمان رفته بود، متوجه هجوم اولین دسته از تانکهای آلمانی به سمت لهستان شد. بنابراین خبری که آن روز مخابره کرد، بعدها مهمترین خبر قرن بیستم نام گرفت، چون نخستین خبرنگاری بود که خبر آغاز جنگ دوم جهانی را مخابره کرده بود. خوششانسی دیگر خبرنگار انگلیسی این است که با وجود خبرنگاری همزمان با جنگ جهانی، حضور در الجزایر، ویتنام و... ۱۰۵ سال عمر میکند و سال۱۳۹۵ از دنیا میرود. البته این گونه حساب کنید تقریباً همه خبرنگاران همدوره با «هالینگورث» خبرنگاران خوششانسی بودند چون در جنگها و درگیریهای آن زمان گویا هنوز خبرنگارکشی چندان باب نبود! مثلاً در جنگ جهانی دوم با آن همه گستردگی و کشتارهایی که سبب شد بیش از ۸۰میلیون کشته روی دست مردم و سیاستمداران جهان بماند، ۱۹خبرنگار کشته شدند. البته در بحث مقایسه آمار و ارقام تلفات، جدای از بحث خوشاقبالی و بداقبالی، یک مسئله دیگر هم هست. حرفه خبرنگاری، حرفه کمدردسری نیست و خبرنگار جنگ بودن هم که به معنی رفتن در دل خطر است. سادهتر اینکه تا همین چند سال پیش رسم بود خبرنگاران برای ارسال اخبار داغ و دست اول، سراغ جنگ، کشتار و درگیریهای مختلف گوشه و کنار جهان بروند. در این مأموریتها همه تمهیدات لازم را هم آماده و رعایت میکردند. نظامیان و سیاستمداران صهیونیست اما کاری کردهاند که چند سالی است، انگار جنگ و کشتار سراغ خبرنگاران میآید و در انتخاب قربانی از میان آنها به خوششانسی و بدشانسی و یا داشتن و نداشتن جلیقه و کلاهخود مخصوص خبرنگاری، کلمه PRESS و... کاری ندارد!
ویتنام، افغانستان، عراق
از اینکه نخستین خبرنگار کشته شده در جنگ چه کسی بود، هر کدام از جنگهایی که در طول تاریخ شکل گرفتهاند، به طور دقیق چند خبرنگار را به کشتن دادهاند و ... اطلاعات و ارقام دقیقی در دست نیست. هرچه هست مربوط به حداقل ۳۰ سال اخیر است. اصلاً تا چند سال پیش و پیشقدم شدن اسرائیلیها در خبرنگارکشی هدفمند، آمار و ارقام تلفات خبرنگاران در جنگ چندان بالا نبود. این حوادث جنگی، ترکشها و گلولههای سرگردان و... بودند که گاه و بیگاه خبرنگار بیباکی را که در صحنههای درگیری حاضر شده بود به خاک و خون میکشیدند. برای همین شما ممکن است با جست وجو در اینترنت هیچ آماری مثلاً از خبرنگاران کشته شده در جنگ جهانی اول پیدا نکنید. در جنگ جهانی دوم هم که بالاتر گفتیم چیزی حدود ۱۹خبرنگار کشته شدند؛ آمار و ارقام فقط همین رقم را نشان میدهند. در جنگ آمریکا و ویتنامیها با آن همه سروصدا و بیرحمیهایی که نظامیان آمریکایی به خرج دادند و کشتند و کشته دادند، فقط ۶خبرنگار کشته شدند. جنگهایی که آمریکا در عراق به راه انداخت بیشترین قربانی را از خبرنگاران گرفت. گزارشها نشان میدهد در این ماجرا ۳۲خبرنگار کشته شدند. رخدادهای بهار عربی ۱۰ خبرنگار را به کشتن داد. در تمام دوران جنگ در افغانستان ۲۳ خبرنگار کشته شدند. جنگهای داخلی سوریه هم ۲۱ قربانی از خبرنگاران گرفت و ناآرامیها در چچن هم ۱۲خبرنگار را کشت.
هشتاد و چند سال اخیر
حالا به ارقام و آمار مختصری از این چند سال اخیر و رسم خبرنگارکشی صهیونیستها نگاه کنید. دو سال پیش و پس از اینکه اسرائیلیها در روز روشن «شیرین ابوعاقله» را هدف گلوله مستقیم قرار دادند روزنامه «لوموند» در گزارشی مفصل نوشت: «براساس آمار گزارشگران بدون مرز، ۳۵روزنامهنگار از سال ۲۰۰۰ تا کنون در حین انجام کار خود در سرزمینهای اشغالی کشته شدند... اویگدور لیبرمن، وزیر دفاع رژیم صهیونیستی مدعی شده: ما دهها مورد از شبهنظامیان حماس را دیدهایم که در لباس امدادگران یا روزنامهنگاران ظاهر شدهاند. یک خبرنگار در حال نزدیک شدن به مرز و استفاده از پهپاد مورد توجه قرار گرفته است و در این گونه موارد، ما ریسک نمیکنیم...!»
آخرین آمار رسمی از خبرنگاران کشته شده توسط اسرائیلیها در غزه اواخر تیرماه امسال، عدد ۱۶۵ را نشان میدهد. برای درک عمق جنایت و فاجعه خبرنگارکشی صهیونیستها کافی است تعداد خبرنگاران کشته شده در ارقام و آماری که بالاتر گفتیم و حداقل مربوط به درگیریها و جنگهای ۸۴ سال اخیر است را با هم جمع بزنید. جنگ دوم جهانی ۱۹خبرنگار، جنگهای عراق ۳۲... مجموع این اعداد به ۱۶۵ که تعداد خبرنگار شهید شده در غزه است نمیرسد!
انتهای پیام
نظرات