بلاذری از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران اسلامی در قرن سوم از افرادی نام می‌برد که در روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند، اما فقط به ذکر نام آن‌ها اکتفا کرده است، اما در تاریخ طبری و منابع دیگر چگونگی مبارزه و شهادت آن‌ها بیان شده است. در این مجال به روایتی کوتاه از یکی از یاران امام حسین(ع) در صحنه عاشورپرداخته شده است.

مسلم بن کُثیر بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج، از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در کوفه ساکن بود. پدر اعرج از اصحاب پیامبر(ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر(ص) را درک کرده و از تابعین و از اصحاب امام علی(ع) به شمار می‌رفت. او راوی روایات پیامبر(ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که عمرو بن ضبّه تمیمی به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.

در کوفه وقتی خانه سلیمان بن صرد خزاعی کانون مبارزه و مبارزان شد، او نیز جزو نامه‌نگاران برای اباعبدالله بود. در قیام مسلم بن عقیل نیز یاور وی بود. با شنیدن خبر حرکت اباعبدالله الحسین(ع) مسلم از کوفه خارج و رهسپار کوی حسین(ع) شد و هنگام فرود آمدن آن حضرت در کربلا به آن بزرگوار رسید.

بر اساس گزارش ابن شهرآشوب وی در نخستین حمله به درجه شهادت نایل آمد و در هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. در زیارت رجبیه با عنوان سلیمان بن کثیر و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است «السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج».

در کتاب پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، درباره شخصیت شناسی این شهید بزرگوار می نویسد «مسلم بن کثیر اعرج، از طایفه ازْد و از یاران امام حسین(ع) است، نام او در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه امام (ع)، اسلم و در زیارت رجبیه، سلیمان ذکر شده است».

به گفته برخی معاصران به نقل از الاصابه، وی فرزند کثیر بن قلیب صدفی ازدی اعرج کوفی است. او محضر پیامبر اکرم(ص) را درک کرد و در فتح مصر حاضر شد، اما بر اساس پژوهش‌های انجام شده این مطالب مربوط به پدر او، کثیر اعرجْ است نه مسلم او تابعی و از یاران امام علی(ع) بود.

در جنگ جمل حضور یافت و چون در این جنگ توسط عمرو بن ضبه تمیمی از ناحیه پا آسیب دید و فلج شد «اعرج» لقب گرفت. مسلم از کسانی است که برای امام حسین(ع)  نامه نوشت و مسلم بن عقیل را در کوفه یاری کرد. وی پس از تنها ماندن سفیر امام، از کوفه خارج شد و در نزدیکی‌های کربلا به سید الشهدا(ع) پیوست و در روز عاشورا در نبرد نخست به فیض شهادت نایل گشت.

 منبع:

یاران خورشید

انتظار سبز و پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

انتهای پیام