علی‌مسعود میدانچی در نشست «باباطاهرشناسی» که به همت کانون ادبی معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی واحد همدان برگزار شد، بیان کرد: هنوز هم بنا به دلایلی سخن درباره باباطاهر جای کندوکاو دارد. همین دو سال پیش بود که آقای پورجوادی کتابی درباره وی نوشت، اینکه اسم دقیق باباطاهر چیست؟ کارش چه بوده؟ بعد از سال‌ها اینها حرف‌های تازه‌ای بود. وحید دستگردی و امثالهم هم درباره او کندوکار کردند اما برخی از مسائلی که به باباطاهر نسبت می‌دهند همچون دیدارش با طغرل، مورد نقد قرار گرفته و گفته شده اینگونه نبوده است.

وی ادامه داد: با وجود اینکه پرویز اذکایی کتاب «باباطاهرنامه» را دارد و محققانی چون آقای دانشور درباره باباطاهر کار کرده‌اند اما هنوز جای کار هست و واقعیت این است که ما به دنبالش نیستیم!

میدانچی مطرح کرد: سال‌هاست به دنبال جمع‌آوری مطالبی از باباطاهر هستم اما جز سروده‌ها و برخی از صحبت‌هایش چیز دیگری به دست نیاورده‌ام.

وی در ادامه گفت: آقای مشیری شاعر دوست داشتنی، وقتی به آرامگاه باباطاهر آمد گفت زیباترین شعری که در عمرم شنیده‌ام این دوبیتی باباطاهر است «نسیمی کز بن آن کاکل آیو، مرا خوش‌تر ز بوی سنبل آیو/چو شو گیرم خیالش را در آغوش، سحر از بسترم بوی گل آیو».

میدانچی تصریح کرد: نقش باباطاهر در فرهنگ ما، بیش از آن واقعیتی است که تا به امروز به آن رسیده‌ایم. اعضای انجمن تلاش فوق‌‎العاده‌ای برای معرفی این شاعر بزرگ دارند به طوریکه به گواهی اسناد، در هیچ کجای ایران برنامه‌ای نیست که به صورت منظم، مرتب و خودجوش روزهای جمعه از ساعت ۱۰ تا ۱۳ به مدت ۲۰ سال برگزار شود.

وی با اعلام اینکه برای پخش آوای باباطاهر به باباطاهرخوانانی که ابیاتش را درست می‌خوانند، باید در میدان باباطاهر تغییراتی ایجاد شود، خاطرنشان کرد: می‌توان کلمات قصار باباطاهر را به سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی بر جداره بیرونی آرامگاه حکاکی کرد این در حالیست که هم‌اکنون تنها تعدادی از دوبیتی‌های او را آن هم با خطی نه چندان جالب مشاهده می‌کنیم.

عضو ارشد انجمن ادبی- هنری باباطاهر با اشاره به اینکه همدان اقتصادی، صنعتی و کشاورزی نیست بنابراین باید اقتصاد گردشگری مورد توجه قرار گیرد، مطرح کرد: متأسفانه بعد از سال‌ها فعالیت انجمن، هنوز هم جایی برای گردهمایی هفتگی نداریم و مجبوریم در محل آرامگاه گردهم آییم که این امر به علت کمبود فضا، گاه مورد اعتراض گردشگران واقع می‌شود.

وی افزود: یکی از راه‌های حل مشکل این است که همچون آرامگاه فردوسی که سیحون زیرش را خالی کرد، در زیر آرامگاه باباطاهر نیز بدون ایجاد خدشه به شکل طبیعی تپه، فضایی دو، سه برابر فضای فعلی ایجاد شود.

میدانچی، حضور نمایشگاه ماشین در محوطه آرامگاه باباطاه را متناسب با آن محیط ندانست و اظهار کرد: می‌شود بازارچه فرهنگ و هنر در این محوطه راه‌اندازی کرد به مانند چیزی که در هشت بهشت اصفهان قابل مشاهده است.

عضو ارشد انجمن ادبی- هنری باباطاهر خواستار تغییر فضای آرامگاه به عنوان یکی از بزرگترین میادین ایران شد و گفت: باید در این محوطه تنها صنایع‌دستی به نماش درآید، در حقیقت باید برای جذب گردشگر جاذبه ایجاد کرد؛ به عنوان مثال یک زمین خالی در پشت مسجد حاج ابراهیم بیک وجود دارد که می‌توان در منطقه با پیش‌فروش، یک بازارچه سنتی ایجاد کرد.

بازرس انجمن ادبی- هنری باباطاهر نیز گفت: هدف از تشکیل انجمن طی سال‌های گذشته این بود که روزهای جمعه از شعرهای باباطاهر برای کسانی‌که به آرامگاهش می‌آیند و بازدید می‌کنند، به همراه موسیقی خوانده شود. در مقطعی آقای معروف در ابتدا قرآن باز می‌کرد و بعد چند شعر از باباطاهر می‌خواند. سپس گروهی دیگر پا به عرصه گذاشت صرفاً به این علت که بتوانند باباطاهر را به دنیا و ایرانیان بشناسانند، قسم می‌خورم همدانی داریم که تاکنون به آرامگاه باباطاهر نرفته است.

علی ساده با ابرازخرسندی از حضور مردم از سایر شهرستان‌ها در برنامه صبح‌های جمعه باباطاهر مطرح کرد: چندین بار درخواست کردیم سالنی برای انجمن در این محدوده درست شود تا برنامه به صورت منسجم در جای خاص برگزار شود اما تاکنون هیچ همکاری صورت نگرفته است.

وی ادامه داد: ما با بضاعت اندک توانسته‌ایم جمعه‌های باباطاهر را ادامه دهیم و پای کار هم ایستاده‌ایم و از مسئولان هم می‌خواهیم در این راه ما را یاری کنند چراکه نمونه این برنامه بی‌نظیر حتی در حافظیه شیراز هم برگزار نمی‌شود.

ساده با اشاره به ارادت قلبی‌اش به این دوبیتی باباطاهر «به صحرا بنگرم صحرا ته وینم، به دریا بنگرم دریا ته وینم/ بهر جا بنگرم کوه و در و دشت، نشان روی زیبای ته وینم»، مطرح کرد: زمانی‌که آقای چوبک شهردار وقت همدان بود، به هیچ مغازه‌ای به غیر از صنایع دستی در محوطه میدان باباطاهر اجازه فعالیت نمی‌داد. زمانی ورودی باباطاهر کتابفروشی بود و آلات موسیقی به فروش می‌رسید اما به یکباره گفته شد باید جمع‌آوری شوند و نمایشگاه و فروشگاه سوغاتی همدان برپا شود که هیج سنخیتی با آن محیط نداشت.

وی بیان کرد: می‌گویند یونسکو نمی‌گذارد به آرامگاه باباطاهر دست بزنیم، اگر واقعاً چنین امکانی میسر نیست، حداقل کتابخانه‌ای که پایین آرامگاه وجود دارد و به مهمانسرا تبدیل شده بود را برای استفاده انجمن مهیا کنید. میدان به آن بزرگی است و می‌توان سالنی چندمنظوره در آن ساخت که حتی کنسرت در آن اجرا شود.

ساده با گلایه از اینکه هیچ بنری از اشعار باباطاهر در سطح شهر به چشم نمی‌خورد، تصریح کرد: برای تبلیغ برنامه های صبح جمعه هم بودجه‌ای نداریم و نمی‌توانیم حتی همدانی‌های مشتاق شعر و ادب را از وجود این برنامه آگاه سازیم.

مسئول انجمن ادبی- هنری باباطاهر نیز اظهار کرد: انجمن ادبی باباطاهر طی سال‌های گذشته به صورت خودجوش توسط عده‌ای از دروایش آغاز بکار کرد به طوریکه این افراد شب‌های جمعه آنجا جمع می‌شدند و به ذکر حضرت مولا و شعرخوانی می‌پرداختند.

مسعود مسرور افزود: تا اینکه بعد از انقلاب به همت جمعی از علاقمندان شعر و ادب، انجمنی دنباله‌رو آن انجمن به نام انجمن ادبی- هنری صبح‌های جمعه تشکیل شد که علاوه بر خواندن ابیاتی از باباطاهر عریان، به خواندن اشعار شاعران دیگر و موسیقی اختصاص دارد به طوریکه می‌توان گفت این مجموعه در سراسر ایران تنها جایی است که هیچ مدعی نداشته و ندارد.

وی با اشاره به اینکه انجمن ادبی- هنری باباطاهر از سال ۹۰ به صورت رسمی دارای هیأت مدیره شد، خاطرنشان کرد: باباطاهر با توجه به اینکه از تمام تعلقات دنیوی بری بوده، به «باباطاهر عریان» معروف است. او همچنین به طغرل سلجوقی وقتی به همدان می‌آید و از او می‌پرسد چه کار کنم؟، می‌گوید «با عدل و احسان با مردم رفتار کن».

نایب رئیس انجمن ادبی- هنری باباطاهر نیز با اشاره به اینکه این انجمن تنها منحصر به باباطاهر نیست، مطرح کرد: صبح‌های جمعه علاوه بر خواندن شعری از باباطاهر، نواختن موسیقی توسط ۱۰-۱۵ نفر و قرائت اشعار سایر شاعران را هم داریم.

حسن خلیلی معتقد است تمام اشعار منتسب به باباطاهر را بررسی کردیم و دریافتیم این همه شعر متعلق به باباطاهر نیست چراکه باباطاهر تعداد محدودی دوبیتی آن هم به زبان فهلوی دارد که کمی به زبان معمولی همدانی نزدیک است و مابقی اشعار از فهوای شعر و کلام پیداست که معلق به عصر حاضر است.

وی با اشاره به اینکه انجمن حافظ‌خوانی با عضویت ۱۸۰ نفر هر هفته برگزار می‌شود، یادآور شد: اشعار باباطاهر بسیار محدود است و کلمات قصاری هم دارد که برخی ادعا دارند متعلق به وی نیست بنابراین خیلی نمی‌شود روی اشعار او مانور داد پس برنامه روزهای جمعه که ورود برای عموم آزاد است را ترکیبی از شعر و موسیقی کردیم.

خلیلی در ادامه گفت: به دنبال ثبت ۳۱ اردیبهشت به عنوان روز باباطاهر در تقویم هستیم و تندیسی از باباطاهر را هم در محوطه آرامگاه رونمایی کردیم.

انتهای پیام