آئینهای مذهبی به ویژه آئینهای عزاداری ماه محرم یکی از میراثهای معنوی در کشور ما به شمار میرود؛ آئینهای عزاداری ماه محرم همه ساله در سراسر ایران با شور و عشق خاص مردم به اباعبدالله الحسین (ع) برگزار میشود. این دستهها از دیرباز همواره در قالب هیئتهای مذهبی و راهاندازی دستهها و تکایا برگزار شده است.
استان زنجان نیز در کنار همه میراث فرهنگی ملموسی که دارد، دارای یکی از بزرگترین میراثهای معنوی کشور است به طوری که مراسم عزاداری حسینیه اعظم زنجان که در هشتمین روز ماه محرم در زنجان برگزار میشود، در تاریخ ۱۵ دیماه ۸۷ با شماره ثبتی ۱۰ بهعنوان دهمین مورد از میراث معنوی کشور و نخستین گونه از جنبه منحصربهفرد آیینهای عزاداری در فهرست میراث معنوی کشور ایران به ثبت رسید.
میراث معنوی، موضوعی است که از چندین سال پیش در بخش فرهنگی یونسکو برای حفاظت از میراث فرهنگی و معنوی تمام ملتها تعریف شده و از آن پس برای این امر برنامهریزی لازم انجام میشود.
یونسکو، در کنوانسیون میراث معنوی سال ۲۰۰۳، میراث معنوی یا میراث غیرملموس را رفتارها، شیوهها، ارائه نمودها، دانش، مهارت و نیز وسایل، اشیاء و مصنوعات دستی و فضاهای فرهنگی مرتبط با آنها میداند که جوامع و گروهها، آنها را بهعنوان بخشی از میراث فرهنگی خود میشناسد.
این میراث معنوی غیرمادی از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود و بهطور مداوم توسط گروهها و جوامع در برابر محیط، طبیعت و تاریخ آنها، مجدداً خلق و آفریده میشود.
میراث فرهنگی غیرملموس و معنوی که گرچه وجود خارجی ندارند ولی جلوههای مادی آنها قابل درک و دسترسی است، مانند زبان، باورها، اعتقادات و آداب و رسوم از مهمترین ویژگیهای میراث معنوی است که میتوان به تکرارناپذیری، قابل ساخت نبودن آثار با همان ویژگیها به دلیل ایجاد آنها در زمانی مختص خود، غیرقابل جایگزینی به دلیل انتقال نوع و ماهیت آثار فرهنگی و هویتبخشی به ملتی که در گذشته این آثار را ساختهاند، اشاره کرد.
انتهای پیام
نظرات