به گزارش ایسنا، محمدجواد اخوان در یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: ضمن تبریک به جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور منتخب و آرزوی موفقیت برای ایشان و دولت‌شان در چهار سال پیش رو، به نظر می‌رسد مهم‌ترین نکته‌ای که باید مدنظر رئیس‌جمهور منتخب باشد، آن است که او دیگر نامزد رقابت‌های انتخاباتی نیست و رئیس‌جمهور سه جمع مشخص از مردم است و مسائل هرکدام از بخش‌های جامعه را باید مدنظر قرار دهد.
اول؛ آنان که به او رأی داده‌اند. این جمع ۱۶ میلیون نفری کسانی هستند که سخنان او را در مناظرات و برنامه‌های تلویزیونی دیدند و شنیدند و کلام و دیدگاه‌های وی را پسندیدند. او از نهج‌البلاغه گفت و خود را پیرو مولا علی (ع) خواند. بر عدالت‌خواهی، ساده‌زیستی و مردمی بودن خود تأکید کرد و خود را وامدار هیچ حزب و گروهی ندانست. مکرراً از مبنا بودن سیاست‌های کلی نظام و مقام معظم رهبری و سرلوحه قرار دادن قانون و برنامه هفتم گفت. به متشرع بودن خانواده خود تصریح و به محجبه بودن دخترش افتخار کرد. خود را متخصص همه امور ندانست و بر مشورت با اهل خبره و کارشناسان اصرار کرد. از تورم گفت و وعده حل آن را داد. سادگی و صمیمیت او چه در پوشش و چه در کلام و رفتار، او را در نظر هوادارانش محبوب گرداند و توانست اکثریت آرای رأی‌دهندگان را به خود جلب کند. ممکن است برخی طلبکاران سیاسی و خودپدرخوانده‌پندارها بخواهند موفقیت پزشکیان را منتسب به خود کنند و او را وامدار حمایت خود بنامند. اما هرگز چنین نیست؛ او بارها در مناظره‌ها حساب خود را از کسانی که به نامش تبلیغ و سخنرانی کردند، جدا دانست و زیر بار پیشنهادهای غلط آنان نیز نرفت. مردمی که به پزشکیان رأی دادند به خود او و شخصیت و نگاهش رأی دادند و از او هم توقع دارند خودش بماند و مدیرانی از جنس خودش به کار گیرد.
دوم؛ آنان که به رقیب او رأی دادند. این جمع ۱۳/۵ میلیونی هم جزو جامعه ایرانند و خصوصاً به آن دلیل که مشارکت سیاسی داشته‌اند، شایسته تکریم از طرف رئیس‌جمهور منتخب هستند. هرچند در انتخاب سلیقه دیگری داشتند، اما نباید به این سبب نادیده گرفته شوند. اینان برنامه‌محور بودن دولت را اولویت می‌دانستند که قطعاً مورد تأیید رئیس‌جمهور منتخب نیز هست و به حکم منطق مدیریتی خوب است که جناب پزشکیان از ایده‌ها و برنامه‌های رقبای خود خصوصاً آقای دکتر سعید جلیلی نیز استفاده کند. اطرافیان ستاد انتخاباتی رئیس‌جمهور منتخب نیز شایسته است انتخابات را پایان‌یافته تلقی کرده و از هرگونه اظهاراتی که موجب ایجاد کدورت در این جمع بشود، پرهیز کنند.
سوم؛ آنان که رأی سفید دادند یا به هر دلیل رأی ندادند. میانگین مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری در کشور ما در ادوار مختلف کمتر از ۶۵ درصد بوده است و این بدان معناست که در دوره جاری حدود ۱۵ درصد افرادی که بالقوه جزو شرکت‌کنندگان انتخابات هستند، به دلایلی این کار را انجام ندادند. علاوه بر آن بین ۱۵ تا ۲۰ درصد هستند که تنها در شرایط دوقطبی حاد مانند سال ۸۸ یا ۷۶ در این انتخابات نیاز به حضور می‌بینند و البته ۱۵ درصد نیز کلاً از اولین دوره ریاست‌جمهوری خود را خارج از مشارکت سیاسی تعریف کرده‌اند. همه این‌ها البته ایرانی هستند و به دلایلی در این انتخابات حضور نیافته‌اند. این‌ها عمدتاً سیاسی نیستند و هیچ سخنگویی ندارند و به دلیل تنوع فکری و سلیقه این جمع هیچ جریان سیاسی یا رسانه‌ای نباید خود را تبیین‌کننده مواضع این‌ها بداند. به‌طورکلی نظرسنجی‌های معتبر نشان می‌دهد عمده‌ترین دلیلی که اکثریت این جمع را از حضور در انتخابات بازمی‌دارد، نارضایتی‌های معیشتی و اقتصادی و ناامیدی نسبت به حل این مشکلات است. رئیس‌جمهور، رئیس اینان نیز هست و همان‌گونه که خود بارها گفته باید برای رفع دغدغه اینان نیز کوشا باشد. تلاش مضاعف دولت چهاردهم برای حل مشکلات اقتصادی می‌تواند امید اینان را بهبود بخشیده و به آنان کمک کند تا به فرایند مشارکت سیاسی بازگردند.
در ابتدا اشاره شد که رئیس‌جمهور منتخب، رئیس هر سه جمع جمهور است و باید به همه آنان احترام بگذارد و به همکاران خود در دولت توصیه کند، مانند خود او برای همه جمهور کار کنند، نه صرفاً آنان که در اطراف نزدیک دیده می‌شوند، نه‌فقط آنان که صفحات مجازی مدیران را دنبال می‌کنند و نه صرفاً آنان که در محله‌هایی نزدیک وزرا و اعضای کابینه زندگی می‌کنند. همان‌گونه که امام علی در فرمان مالک اشتر می‌فرماید: «و إنّما عِمادُ الدِّینِ و جِماعُ المسلمینَ و العُدَّهُ للأعداءِ العامَّهُ مِنَ الاُمَّهِ، فلیَکُن صَغْوُکَ لَهُم، و مَیلُکَ مَعَهُم. ستون دین و جماعت مسلمانان و سازوبرگ در برابر دشمنان، توده مردمند؛ پس، باید توجه و عنایت تو به آنان باشد.»
انتهای پیام
نظرات