به گزارش ایسنا، ایران نوشت: از زمان شروع جنگ غزه قریب به ۴۰ هزار فلسطینی بر اثر بمباران‌های بی‌وقفه اسرائیلی‌ها جان باخته و فزون‌تر از ۹۰ هزار نفر هم مجروح شده‌اند، اما تعداد مرگ و میرهای بر اثر نرسیدن غذا به دست فلسطینی‌ها و سوء تغذیه آنها هم اصلاً اندک نبوده است. رژیم سفاک تل‌آویو در ۱۰ ماهی که از شروع جنگ در باریکه غزه می‌گذرد، اجازه نداده خوراک به اندازه کافی به دست دردمندان فلسطینی برسد و قربانیان اصلی این برخوردهای سبعانه کودکان بوده‌اند که به انواع بیماری‌های گوارشی دچار شده‌اند. سوء تغذیه، «بیرون‌روی» دائمی و حتی هپاتیت، محصول تلخ اقدامات تجاوزکارانه ارتش اسرائیل در غزه بوده که بیش از هر قشری کودکان بی‌گناه را به ورطه مرگ‌زای خود کشانده و البته بر زنان و بزرگسالان مرد هم بی‌تأثیر نبوده است.
در اوایل جنگ غزه و سپس در آتش‌بس شش روزهای که اواسط دسامبر ۲۰۲۳ (اواخر آذر ۱۴۰۲) اعمال شد، رژیم نامشروع تل‌آویو اجازه داد محموله‌هایی کم‌تعداد حاوی غذا و دارو به دست فلسطینی‌ها برسد و ساکنان رنجور غزه با بهره‌گیری از این وضعیت تا جایی که توانستند به ذخیره غذا برای روزهای سخت‌تر بعدی پرداختند، اما حجم اندوخته‌های آنان طبعاً با توجه به تعداد فلسطینی‌های محصور شده در منطقه (که بالغ بر ۲.۳ میلیون نفر می‌شوند) فقط قادر به پوشش دادن سه – چهار روز برای آنها بود و در نتیجه مشکل غذا و آب سالم برای خیل آسیب‌دیده‌های پرشمار فلسطینی و همین‌طور اندک افراد سالم مانده هرگز به‌طور جدی و برای مدتی قابل توجه حل نشد.
غذاهایی اندک و تکراری
اینک (اواسط ماه هفتم از سال ۲۰۲۴) هنوز در بعضی سوپرمارکت‌های نیمه‌سالم مانده و نیمه‌خالی غزه بعضی اقلام خوراکی مشاهده می‌شود، اما هم قیمت آنها بالا رفته و هم دشواری‌های مرگبار جنگ و محدودیت‌های موجود، میزان پول نقد و سایر وسایل پرداخت بهای کالاها شامل کارت‌های اعتباری را نزد فلسطینی‌ها به حداقل رسانده است و به‌واقع باید متذکر شد که اکثر خانواده‌های فلسطینی هیچ پولی برای خرید مایحتاج خود ندارند. مردم در ابتدا برخی متعلقات و اسباب و اثاثیه خانه‌های نیمه‌ویران شده خود را زیر قیمت فروختند تا پولی ولو اندک برای خریداری غذا و آب شرب سالم و داروهای ضروری را به‌دست بیاورند، ولی عمر این‌گونه اقدامات اضطراری و نجاتبخش هم اندک بود و فقر اقتصادی و جیب‌های خالی از پول یک‌بار دیگر بر زندگی مردم بشدت رنج‌دیده غزه حاکم شد.
تنها مواد خوراکی که از طریق کمک‌های مردمی در سطح جهان به‌دست فلسطینی‌ها در غزه می‌رسد، نان، سیب‌زمینی و کنسرو لوبیا است و به همین سبب آنها مجبورند همان غذاهای همیشگی را هر روز و به کرات بخورند و هیچ خبری از تنوع غذایی برای آنها نیست.
کاملاً بدیهی است که با این حجم از غذا و محدودیت آن به هیچ‌روی همان میزان کالری نصیب فلسطینی‌ها نمی‌شود که آنها مثل هر انسان دیگری در کره خاکی به آن نیازمند و مستحق دریافت آن هستند و اعمال ددمنشانه سربازان صهیونیستی آنها را از نیل به این اقلام بازداشته است.
غذاهایی که ماندند و فاسد شدند
با وجود این غم و رنج اصلی، دیدن هر روزه تحلیل رفتن کودکان و نوجوانان فلسطینی بر اثر سوء تغذیه است که در مواردی پرشمار به مرگ آنها هم منجر شده است.
نه تنها بچه‌های فلسطینی از نداشتن غذای سالم و متنوع رنج می‌برند، بلکه والدین آنها هم از این بابت که قادر به رفع این مشکل نیستند، زجر می‌کشند و نمی‌توانند خود را بابت عدم تأمین این نیازها برای کودکان‌شان ببخشند. شرایط غذایی در غزه و البته شهر نیمه تسخیر شده رفح به قدری تیره شده که آرزوی کودکان مستقر در این مناطق خوردن یک ساندویچ کوچک و ساده است که آن هم معمولاً حاصل نمی‌آید، زیرا در بمباران بی‌وقفه غزه توسط اسرائیلی‌ها طی ۱۰ ماه اخیر، طبعاً خوراک‌های موجود در محموله‌های کمکی فرستاده شده از اقصی نقاط جهان به فرآورده‌های گندم و سیب‌زمینی و نظایر آن محدود شده و تازه این اقلام هم به سبب ممانعت ارتش بی‌رحم رژیم صهیونیستی از ورود کامیون‌های حاوی محموله‌ها به این مناطق اغلب در پشت درهای ورودی این باریکه و مقابل درهای بسته رفح متوقف مانده و به دست فلسطینی‌ها نرسیده و در بسیاری از موارد به سبب طول مدت راکد ماندن فاسد شده‌اند و قابل خوردن نیستند.
ویرانی کامل سیستم‌های دارورسانی
از همه تلخ‌تر مواردی بوده که صف منتظران غذا در رفح و غزه، توسط سربازان رژیم کودک‌کش تل‌آویو به گلوله بسته شده‌اند و جان خود را در راه نیل به غذا که بدیهی‌ترین حق هر بشری است، از دست داده‌اند. در دفعاتی هم که چند کامیون به این شهرها راه داده شده‌اند، غذاها به گونه‌ای مساوی و عادلانه بین نیازمندان توزیع نشده است و به بعضی خانوارهای پرتعداد، غذایی اندک و برخی خانواده‌های کم‌شمار غذایی بیشتر رسانده شده است. داروهای مورد نیاز دردمندان فلسطینی هم به‌ندرت نصیب آنها شده و داروخانه‌های غزه همانند بیمارستان‌های این منطقه بارها بمباران و خالی از داروهای لازم شده‌اند. به واقع سیستم کمک‌رسانی‌های دارویی به مردم غزه تقریباً نابود شده و هیچ اثری از یک روال منظم و مؤثر در این زمینه نیست که این طبعاً مانع از درمان سریع و تأثیرگذار کودکان مجروح و بیمار هم می‌شود، این‌چنین است که فرآیند مخوف ستاندن جان کودکان بی‌گناه فلسطینی از طریق سوء تغذیه و سپس نرساندن دارو به آنها به‌بار می‌نشیند.
بزرگسالان هم به شدت وزن کم کرده‌اند
بعد از ماه‌ها کم‌غذایی و سوء تغذیه در غزه تحلیل رفتن بدنی و کم شدن وزن فلسطینی‌ها کاملاً آشکار است و این نه فقط شامل کودکان این سرزمین، بلکه فلسطینی‌های بزرگسال هم می‌شود و کم شدن وزن بدن برخی از آنها حتی به ۱۵ کیلو هم بالغ می‌شود. بیماری‌های ناشی از کم خوردن یا مصرف کردن غذاهای مانده و فاسد تقریباً تمامی مردم ساکن غزه را دربر گرفته و انواع بیماری‌های گوارشی بخصوص دل‌درد، خشک شدن روده‌ها و خوردن غذاهایی با کالری‌هایی اندک، زندگی فلسطینی‌ها را به چیزی همانند مرگ تبدیل کرده است.
دیانا یک زن میانسال ساکن غزه می‌گوید: «قبل از جنگ فعلی جاری در غزه انواع آشپزی‌ها را با مواد سالم برای اعضای خانواده‌ام انجام می‌دادم، اما اینک منوی غذایی ما به نان، سیب‌زمینی و گاهی وقت‌ها چند تخم مرغ و گوجه فرنگی محدود می‌شود و ناگفته پیداست که فقط با این دست مواد نمی‌توانید سفره‌ای رنگین و حتی متوسط را برای خانواده خود پهن کنید و در اکثر موارد حتی آشپزی هم بی‌معنا و غیرممکن می‌شود، زیرا پختن این مواد و ادغام آنها بی‌معنا است و چیزی از درون آن درنمی‌آید. بر اثر ماه‌ها خوردن حداقل غذاها و اکتفا به قرصی نان و گردو حتی هنر آشپزی را هم فراموش کرده‌ام.»
دیانا می‌افزاید: «روزهای کم‌شماری هم که به چند کامیون حاوی غذا اجازه ورود به سطح غزه داده می‌شود و آش بین مردم توزیع می‌شود، حجم آش به قدری کم و تعداد متقاضیان آنچنان زیاد است که به بسیاری از افراد اصلاً آش نمی‌رسد و پس از ساعت‌ها در صف انتظار ماندن دست از پا درازتر به خانه‌های خود برمی‌گردند.»
پایان اجباری میهمان‌نوازی‌ها
مردم غزه همیشه مهربان و میهمان‌نواز بوده‌اند و هر موقع کسی به خانه‌شان می‌آمد، برایش سفره‌ای زیبا و رنگین پهن می‌کردند و در کنار کودکان خویش به خوردن غذا می‌پرداختند و از خاطرات خوش خود می‌گفتند، اما جنایتکاران اسرائیلی با برچیدن بدوی‌ترین احتیاجات غذایی آنها، فلسطینی‌ها را به سوی مرگ تدریجی بر اثر گرسنگی سوق داده‌اند. این یک شرمساری ابدی برای رژیم غیرقانونی تل‌آویو و البته آمریکاست که آنها را تا بن دندان مسلح و قادر به نسل‌کشی اسفبارشان در باریکه غزه کرده و حتی اجازه کشتن فلسطینی‌ها با تحمیل گرسنگی به آنها را هم صادر کرده است.
انتهای پیام
نظرات