به گزارش ایسنا، روزنامه «العربی الجدید» در یادداشتی در این باره نوشت: از زمانی که مقاومت فلسطین عملیات «طوفان الاقصی» هفتم اکتبر ۲۰۲۳ را با حمله به اماکن و شهرک‌های نظامی رژیم صهیونیستی در منطقه «غلاف غزه» انجام داد، شاخه‌های نظامی گروه‌های مقاومت، به‌ویژه جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی، برای مقابله با حملات زمینی اشغالگران، روش‌های مبارزه خود را از طریق کمین‌های پیچیده و جنگ چریکی توسعه دادند.

مقاومت فلسطین معمولاً کار خود در نوار غزه را میان تیپ‌های رزمی تقسیم می‌کرد، طوری که در هر منطقه یک تیپ رزمی وجود داشت که در آن چندین گردان، گروهان و گروه‌های رزمی شرکت داشتند. بااین‌حال، از آغاز عملیات زمینی در ۲۷ اکتبر، مقاومت، به‌ویژه گردان‌های شهید عزالدین القسام، بازوی نظامی جنبش حماس، شروع به تغییر روش‌های مقابله با نیروی زمینی رژیم اشغالگر کرده است.

مقاومت در عملیات‌های خود به بسیج انسانی گسترده متکی نبوده است، بلکه به آتش سنگین و ایجاد کمین‌های پیچیده در مکان‌هایی که اشغالگران در آن حضور دارند، متکی است. کمین‌های پیچیده روش مؤثری در غزه بوده و از طریق آن حملات مرگبار علیه سربازان رژیم صهیونیستی و تیپ‌های رزمی آن صورت گرفته که منجر به کشته‌شدن صدها نفر و زخمی‌شدن هزاران نیروی اشغالگر از آغاز جنگ شده است.

عملیات ترکیبی القسام در غرب شهر غزه

شکل عملیاتی که مقاومت در مرحله نخست جنگ علیه غزه انجام داد، متفاوت از عملیات‌های فعلی است و ابتدا شامل عملیات تک‌تیراندازها در مناطق تحت‌تأثیر تهاجم زمینی و هدف‌گیری مستقیم با موشک‌های ضدتانک، راکت‌های «الیاسین ۱۰۵» و گلوله‌های خمپاره بود. در مرحله دوم، مقاومت به روش‌هایی برای خسته کردن سربازان دشمن از طریق انجام کمین‌های پیچیده و بمب‌گذاری و همچنین عملیات‌هایی با چندین حمله ترکیبی در یک کمین روی آورد.

در این مرحله مقاومت از مواد منفجره قوی مانند بمب‌های «شواظ» و موشک‌های منفجر نشده ارتش رژیم صهیونیستی و همچنین از تونل‌ها و خانه‌های بمب‌گذاری شده در مناطقی که نیروهای عملیاتی دشمن در آنجا مستقر می‌شوند، استفاده می‌کنند.

مرحله دوم جنگ غزه همچنین شاهد استفاده مقاومت فلسطین و به‌ویژه گردان‌های القسام از روش جنگ چریکی بوده است. این روش به دلیل مواجهه دشمن در آن با گروه‌های کوچک رزمی که از قبل مجهز به وسایل جنگی دفاعی و کمین‌های از پیش آماده شده هستند، یکی از سخت‌ترین روش‌های جنگی برای ارتش‌های معمولی مانند ارتش رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود.

بر اساس اطلاعات اعلام شده توسط ارتش رژیم صهیونیستی از تلفات خود از هفتم اکتبر تاکنون، حدود ۶۷۲ نظامی در نبرد با مقاومت کشته شدند و بیش از چهارهزار نظامی دیگر نیز به اشکال مختلف زخمی شده‌اند. داده‌های وزارت جنگ رژیم صهیونیستی نیز نشان می‌دهد که حدود ۲۰ هزار سرباز دچار معلولیت شده‌اند. بسیاری از صحنه‌ها و ویدئوهای پخش شده توسط مقاومت فلسطین در طول حدود ۹ ماه تجاوز، شیوه عملیات گروه‌های رزمی متشکل از سه تا پنج نفر به‌منظور کاهش تعداد تلفات انسانی را نشان می‌دهد.

«اکرم خریف» کارشناس مسائل نظامی معتقد است که مقاومت در نوار غزه از ابتدا از جنگ چریکی استفاده می‌کرد، اما با تغییر شرایط، تغییر تاکتیکی بر اساس اصل «تقابل کمتر و قدرت بیشتر» صورت گرفت.

خریف می‌گوید: رزمندگان در آغاز جنگ، مستقیماً با تهاجمات ارتش رژیم اشغالگر مقابله می‌کردند، درحالی‌که امروز تمرکز بر کمین‌های پیچیده، رصد تجمعات دشمن و حمله به آنها است.

به گفته این کارشناس نظامی، این رویارویی به‌مرور به کشاندن نیروهای پیاده‌نظام دشمن و خودروهای آنها به کمین و سپس مقابله با آنها تبدیل شد و مقاومت فلسطین در برهه فعلی، نظارت و رصد فرماندهی و اماکن استراحت نیروهای دشمن را برای هدف قراردادن افراد حاضر در آنها در دستور کار قرار داده است. این شیوه مورد استفاده بازوهای نظامی مقاومت، دشمن را خسته و از استراحت و عقب‌نشینی باز می‌دارد و همچنین ساکنان اراضی اشغالی را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ طوری که اکنون آنها این تهاجم را اتفاقی خطرناک برای فرزندان خود می‌بینند.

اکرم خریف همچنین می‌گوید: در جنگ چریکی، عامل زمان به نفع مقاومت فلسطین است؛ چراکه رژیم اشغالگر در تنگنا قرار گرفته و هر از چند گاهی به نظر می‌رسد که کنترل اوضاع را از دست داده است.

در همین راستا، «احمد الطنانی» مدیر مرکز تحقیقات و مطالعات راهبُردی «عروبه» فلسطین معتقد است: مقاومت فلسطین برای جلوگیری از فرسایش نیروها به کمین‌های پیچیده و جنگ چریکی روی آورده است؛ چراکه به نظر می‌رسد هدف مرحله سوم جنگ، یک جنگ فرسایشی باشد. در مرحله سوم جنگ، اشغالگران به دنبال کمترین فرسودگی ممکن برای نیروها و خودروهای خود در نوار غزه هستند و این در حالی است که رزمندگان مقاومت با کشاندن سربازان به خانه‌های و تونل‌های بمب‌گذاری‌شده، هزینه هرگونه تهاجم را برای دشمن بالا می‌برند.

وی می‌گوید: گروه‌های رزمی متشکل از سه تا پنج نفر در زمینه مهندسی، تک‌تیراندازی و سلاح‌های زرهی مهارت بالایی دارند و این قابلیت بالا به آنها امکان مانور و حمله مستقیم به نیروهای مهاجم را با کمترین تلفات ممکن در بین نیروهای مقاومت فراهم می‌کند. مقاومت از طریق این روش نظامی پیام‌های میدانی ارسال می‌کند تا از طریق آن بر وضعیت روانی سربازان، شهرک‌نشینان و کابینه رژیم اشغالگر فشار بیاورد به‌گونه‌ای که در روند مذاکرات از آن استفاده کند.

مدیر مرکز تحقیقات و مطالعات راهبُردی «عروبه» فلسطین همچنین معتقد است که مقاومت در مرحله سوم جنگ، یک هدف اولیه دارد و آن تبدیل معادله جنگ فرسایشی علیه نیروهای خود، به جنگ فرسایشی برای ارتش دشمن، با توسعه تاکتیک‌های رزمی مناسب است.

انتهای پیام