حجت الاسلام والمسلمین مجتبی نظرکرده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: یکی از شاخصه‌های اصلی دوران امامت امام کاظم (ع) این بود که با تمام قدرت و بدون وقفه در خدمت مردم بودند.

وی ادامه داد: در ایامی که تنور انتخابات داغ شده و هر یک از نامزدهای ریاست جمهوری برنامه‌های خود را بیان می کنند، باید در نظر داشته باشند که امروزه مهم‌ترین وظیفه آن‌ها کمک به مردم و رفع مشکلاتشان با تمام قدرت است. یکی از مهم ترین درس‌هایی که امامان و پیشوایان به ما آموخته‌اند کمک به مردم و دستگیری از آنان است. شیخ کلینی در اصول کافی در روایتی از امام کاظم(ع) می‌نویسد که ایشان فرمود «خداوند در زمین بندگانی دارد که برای برآوردن نیازهای مردم می‌کوشند، آن‌ها ایمنی یافتگان روز قیامت هستند.»

 او با بیان اینکه حضرت موسی بن جعفر(ع) در شرایطی که به ظاهر قدرت سیاسی نداشت اما نفوذ اجتماعی ایشان بسیار بوده است، گفت: به وجود آمدن شرایطی باعث شد که لقب باب‌الحوائج را دیگران به این حضرت منسوب کنند. این موضوع نیز به خاطر نفوذ عمیق اهل بیت در قلوب مردم و ایجاد یک شبکه عظیم سِری میان امام، مردم و منابع مالی فراوان و نیز اموالی بود که از کار و تلاش فراوان خودِ حضرت در اختیارشان بود.

این مبلغ مذهبی و کارشناس امور دینی ادامه داد: «علی بن ابی حمزه فرموده که «امام کاظم(ع) را دیدم که در  زمین کشاورزی خود کار می کردند به او عرض کردم، قربانت گردم! پس کارگران کجا هستند؟ فرمودند: ای علی! بهتر از من و پدرم، رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین علیه السلام روی این زمین با بیل کار می کردند. «هُوَ مِنْ عَمَلِ النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ الْأَوْصِیَاءِ وَ الصَّالِحِین؛» کشاورزی شغل پیامبران، جانشینان آنان،  برگزیدگان و شایستگان است.» از طرفی دیگر نفوذ کلام و جایگاه ایشان حتی در دستگاه ظالم عباسی بسیار شگرف است.

حجت الاسلام نظرکرده با اشاره به اینکه دوران امام کاظم (ع) مصادف با دوران حکومت مهدی و هادی و هارون الرشید عباسی است، بیان کرد: دوران مهدی عباسی را اگرچه دوران گذار از فشار و اختناقی که منصور عباسی نسبت به شیعیان داشت، می‌دانند اما در نهایت باز همان رویه پدران خود را در پیش گرفت. او، امام کاظم (ع) را به تهمت تحریک علیه حکومت به زندان انداخت و قیام‌های منصوب به علویان را که به دلیل بیداد حکومت او در گوشه گوشه قلمروی حکومتش اتفاق افتاد را به شدیدترین وجه سرکوب کرد. دوران او، دوران تقیه شیعیان به دستور امام کاظم (ع) بود که علویان حتی جرأت اظهار عقیده خود را نداشتند.

او اضافه کرد: بعد از او هادی عباسی به قدرت رسید. او همچون پدرش مهدی، سیاست فشار علیه علویان را دنبال کرد که حتی مقرری علویان از بیت المال مسلمین را قطع کرد و قیام‌های علویان را به شدت سرکوب می‌کرد که مهم‌ترین آن‌ها قیام «فخ» است که امام جواد(ع) آن را بعد از واقعه عاشورا بزرگ ترین و دردناک ترین واقعه در تاریخ شیعه می‌داند. به اتهام اینکه امام کاظم عامل جنبش ها و قیام های علویان است در پی قتل ایشان بود.

نظرکرده با بیان اینکه حکومت هارون برادر هادی، شدیدترین و پر اختناق ترین و تاریک‌ترین دوره در ادوار حکومت عباسیان نسبت به علویان یا همان شیعیان بود، تصریح کرد: بیشترین مدت زندان امام کاظم(ع) که بین ۴ تا ۶ سال در دوران هارون اتفاق افتاد و شهادت مظلومانه حضرت نیز به دست او گفته شده است. اوج خفقان و فضای خوفناک دوران او تا جایی است که وقتی پیکر بی‌جان امام کاظم (ع) را از زندان بیرون آورده و بر روی تخته‌ای گذاشته و چند غلام سیاه در شهر می چرخاندند و فریاد هذا امام الرافضی موسی بن جعفر یعنی این پیکر امام رافضی‌ها بر دهان آن‌ها بود (یعنی شیعیان رافضی چون به عقیده باطل آن ها شیعیان از دین مرتد شده و اصطلاحا رفوضه شده‌اند.) با این حد جسارت، احدی از شیعیان جرأت نداشت  پیکر حضرت را از دست آن‌ها بگیرد.

این کارشناس امور دینی ادامه داد: در این دوران بیشترین فشار بر علویان وارد شد و قتل‌های دسته جمعی شیعیان و سادات به دست عمال هارون رخ داد که یک نمونه از آن داستان هولناک حمید بن قحطبه از عمال هارون و درباریان اوست.

او با بیان اینکه امام کاظم (ع) مخفیانه و شبانه به فقرا کمک می‌کردند تا عزّت نفس و کرامت انسانی آنان حفظ شود، اظهار کرد: امام متنوع و گوناگون کمک کرد؛ از پول نقد گرفته تا آرد و خرما؛ طبق روایات کیسه‌های آرد و خرما به همراه سکه‌هایی را شبانه بین فقرا تقسیم می‌کردند، چرا که کمک امام در حدّی بود که آن‌ها را کاملاً بی‌نیاز ساخت و ضرب المثلی به وجود آمد که کسی پول حضرت را بگیرد و باز فقیر بماند تعجب دارد، «عجباً لِمَن جائه صرةُ موسی فَشَکا القلَّة؛» کسی که کمک حضرت موسی بن جعفر (ع) را دریافت کند، تعجب است که از بی پولی بنالد.»

این کارشناس امور دینی یادآور شد: کمک‌های آن حضرت به سیله عمالی بود که در دستگاه جور عباسی نفوذ کرده و مشکلات مردم خصوصا شیعیان و علویان را حل می کردند، مانند علی بن یقطین به اذعان روایات و تاریخ یکی از جمله رابطان امام کاظم (ع) در دستگاه مهدی عباسی و هارون الرشید است که به دستور امام مأمور بود تا اگر جایی در حق شیعه‌ای ستم می‌شود، او به فریاد آن مظلوم برسد و امام (ع) هیچ کوتاهی را از او در این امر نمی‌پذیرفت.

او در پایان خاطرنشان کرد: امید است هریک از نامزدهای محترم که سکان قوه مجریه را در دست خواهند گرفت، در نظر داشته باشد که حل مشکلات مردم در رأس وظایفشان باشد.

انتهای پیام