به گزارش ایسنا، انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۹۶ در شرایطی متفاوت از انتخابات‌های دوره‌های قبل برگزار شد و آن هم درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بود؛ آیت الله هاشمی رفسنجانی در دی‌ماه ۱۳۹۵ و در روزهایی که فضای سیاسی کشور رفته رفته به سمت انتخاباتی شدن پیش می‌رفت، به علت ایست قلبی درگذشت؛ با فوت آیت الله هاشمی رفسنجانی که بسیاری او را مهمترین حامی حسن روحانی رئیس جمهور وقت می‌دانستند، بازار گمانه‌زنی‌ها و تحلیل‌های انتخاباتی داغ شد؛ دولت یازدهم با وجود برخی انتقادات داخلی توافق‌نامه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را با ۱+۵ به امضا رسانده بود و آن را به عنوان یکی مهمترین دستاورد دولت می‌دانست که موجب گشایش در امورات کشور می‌شود، با این حال رفع بیکاری به یکی از شعارهای منتقدان «وضع موجود» تبدیل شد و شخصیت‌های بسیاری با انتقاد از این وضع خواستار تغییر شرایط شدند.

نام نویسی از داوطلبان نامزدی انتخابات از روز ۲۲ فروردین ماه سال ۱۳۹۶ به مدت ۵ روز کاری آغاز شد و در نهایت ۱۶۳۶ نفر اعلام نامزدی کردند که در بین آنها قریب به ۲۰ شخصیت سرشناس حضور داشت؛ حسن روحانی، مصطفی میرسلیم، مسعود زریبافان، اسحاق جهانگیری، ابراهیم رئیسی، حمید بقایی، محمدباقر قالیباف، محمدعلی پورمختار، سید مصطفی هاشمی طبا، سیدمحمد غرضی، مهدی کلهر، مصطفی کواکبیان، علیرضا زاکانی، اعظم طالقانی، صادق خلیلیان، حمیدرضا حاجی بابایی، محمد هاشمی، محمد مهدی زاهدی و حسن سبحانی از جمله این افراد بودند.

مهمترین حاشیه‌ای که ایام نام نویسی از داوطلبان نامزدی انتخابات به همراه داشت ثبت نام فردی بود که پیشتر از سوی رهبری برای حضور در این عرصه نهی شده بود؛ اواخر شهریور ماه ۱۳۹۵ مهدی فضائلی مدیرعامل سابق خبرگزاری فارس و از اعضای فعلی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر جمهوری اسلامی در یادداشتی نوشت که «چند روزی است محافل رسانه‌ای و سیاسی گوناگون از جمله کانال‌های نزدیک به دکتر احمدی‌نژاد، از ملاقات وی با رهبر انقلاب اسلامی خبر می‌دهند؛ دیداری مهم که به ‌درخواست و پیگیری خود او انجام شده... اما ظاهرا نتیجه‌اش خلاف انتظار وی بوده‌ است! هرچند هنوز جزئیات این دیدار که چند هفته قبل انجام شده است، منتشر نشده؛ ولی این مقدار قطعی است که وی با نهی صریح رهبر معظم انقلاب، برای ورود به میدان رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده مواجه شده است»؛ این اظهارات با واکنش‌هایی همراه شد و برخی آن را مردود اعلام کردند اما چند روز بعد از انتشار این خبر، صحت آن بر همگان ثابت شد.

 رهبر انقلاب اسلامی ۵ مهر ۱۳۹۵ در جریان جلسه‌ای به بیان روایتی از حضور یکی از شخصیت‌های سیاسی کشور برای مشورت درباره اعلام کاندیداتوری پرداختند و گفتند که «خب بله، یک نفری، یک آقایی آمده پیش من، من هم به ملاحظه‌ صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور به ایشان گفتم که شما در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتیم هم شرکت نکنید، گفتیم صلاح نمی‌دانیم ما که شما شرکت کنید. این را گفتیم. خب یک چیز عادی است. انسان بایستی آن چیزی را که می‌بیند و می‌فهمد و فکر می‌کند که به نفع برادر مؤمن‌اش است باید به او بگوید دیگر. ما هم اوضاع کشور را خب، غالباً بیشتر از اغلب افراد آشنا هستیم. آدم‌ها هم، بخصوص آدم‌هایی که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند، بیشتر و بهتر از دیگران می‌شناسیم. با ملاحظه‌ حال مخاطب و اوضاع کشور به یک آقایی انسان توصیه می‌کند که آقا شما اگر در این مقوله وارد شدید، این دو قطبی در کشور ایجاد می‌شود. دو قطبی در کشور مضرّ است به حال کشور. من صلاح نمی‌دانم شما وارد بشوید. بله، این چیز خیلی مهمی که نیست. این یک چیز خیلی طبیعی است، خیلی ساده است. بله، ما این توصیه را به یکی از آقایان، به یکی از برادران کردیم. خب حالا این مایه‌ اختلاف بشود بین برادران مؤمن، یکی بگوید فلانی گفته، یکی بگوید نگفته، یکی بگوید چرا پشت بلندگو نگفته؟ خب حالا این هم پشت بلندگو.»

ثبت نام محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری با وجود نهی «پشت بلندگو» ی رهبر انقلاب سبب شد که بسیاری علاوه بر تقبیح او و شماتت او، بر «انحراف» وی از مسیر انقلاب و رهبری تاکید و موضوع پیش بینی عدم احراز صلاحیت او از سوی شورای نگهبان را مطرح کنند؛ پیش بینی‌ای که در ۳۱ فروردین ۱۳۹۶ محقق شد و با اعلام اسامی افراد دارای صلاحیت نامزدی ریاست جمهوری از سوی وزارت کشور، مشخص شد که رئیس جمهور دولت‌های نهم و دهم صلاحیت نامزدی انتخابات ریاست جمهوری را ندارد. شورای نگهبان در این دوره ۶ نفر را واجد شرایط و دارای صلاحیت لازم برای نامزد شدن در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد؛ اسحاق جهانگیری، حسن روحانی، سیدابراهیم رئیسی، محمدباقر قالیباف، سید مصطفی میرسلیم و سیدمصطفی هاشمی طبا ۶ نامزدی بودند که به رقابت با یکدیگر پرداختند.

با آغاز رقابت‌های انتخاباتی، گمانه زنی‌هایی درباره ائتلاف نامزدها مطرح و رایزنی‌ها در این زمینه آغاز شد؛ با آغاز فرصت تبلیغات تقریباً محرز شده بود که اسحاق جهانگیری که معاون اول وقت رئیس جمهور بود، نامزد حمایتی یا در عنوانی دیگر نامزد پوششی است که در نهایت به نفع حسن روحانی رئیس جمهور وقت کناره گیری خواهد کرد. از جناح اصولگرایی رایزنی‌ها درباره ائتلاف میان سیدابراهیم رئیسی، محمدباقر قالیباف و سید مصطفی میرسلیم آغاز شد؛ نام سید مصطفی هاشمی طبا نیز از ابتدا به عنوان نامزد مستقل مطرح بود.

طی روزهای پیش از این انتخابات روحانی و رئیسی که به عنوان دو نامزد اصلی مطرح بودند در مجموع با انجام ۴۵ سفر انتخاباتی در کمتر از بیست و پنج روز یکی از رقابتی‌ترین انتخابات‌های تاریخ ایران را رقم زدند؛ در نهایت نیز با کناره گیری جهانگیری به نفع روحانی و قالیباف به نفع رئیسی و عدم پذیرش نظر اصولگرایان از سوی میرسلیم برای اجماع، ۴ نامزد در انتخابات روز جمعه ۲۹ اردیبهشت با یکدیگر به رقابت پرداختند. در این انتخابات از ۵۶ میلیون و ۴۱۰ هزار و ۲۳۴ نفر واجدان شرایط، ۴۱ میلیون و ۳۶۶ هزار و ۸۵ نفر رای خود را به صندوق‌های رای انداختند و مشارکتی ۷۳ درصدی را رقم زدند.

بر اساس نتایج نهایی این انتخابات، حسن روحانی ۲۳ میلیون و ۶۳۶ هزار و ۶۵۲ رای (۵۷.۱۴ درصد)، سید ابراهیم رئیسی ۱۵ میلیون و ۸۳۵ هزار ۷۹۴ رای (۳۸.۲۸ درصد)، سید مصطفی میرسلیم ۴۷۸ هزار و ۲۶۷ رای (۱.۱۶ درصد) و سید مصطفی میرسلیم ۲۱۴ هزار و ۴۴۱ رای (۰.۵۲ درصد) کسب کردند و و به این ترتیب حسن روحانی برای دومین دوره متوالی سکان هدایت قوه‌ی مجریه را به عنوان رئیس جمهوردر دست گرفت.

انتهای پیام