به گزارش ایسنا، تیم ملی والیبال ایران که برای هفته سوم و پایانی دور مقدماتی لیگ ملت‌ها در مانیل فیلیپین به سر می‌برد اولین جلسه تمرینی خود را یکشنبه، ۲۶ خرداد در دو نوبت صبح و بعدازظهر برگزار کرد تا کار خود را برای رقابت با حریفان قدرتمندش در این هفته آغاز کند. ساعت شروع تمرین روز نخست ۱۰:۳۰ دقیقه به وقت مانیل بود و بازیکنان باید ساعت ۹:۴۵ پای اتوبوس جمع می‌شدند تا رهسپار سالن بدنسازی شوند.

در مسیر حرکت اکبری با دستیارش فتاحی در مورد رقبای هفته سوم صحبت ‌کرد؛ اینکه آمریکا، هلند، فرانسه و آلمان با چه بازیکنانی آمده‌اند. اکبری گاهی لبخندی می‌زد و می‌گفت همه تیم‌ها کامل آمده‌اند.

سرمربی که گذر هر ثانیه برایش به معنی نزدیک‌تر شدن به مسابقات بود، هر چند وقت یک‌بار برگه‌های توی دستش که تمرینات بدنسازی تیم بود را نگاهی می‌کرد.

کاپیتان میلاد عبادی‌پور با نگاهی مصصم نشسته بود و فقط به روبرویش نگاه می‌کرد، توی چشم‌هایش که خیره می‌شدم یک فرمانده در زمین را می‌دیدم که بار سختی‌های تیم را به دوش می‌کشد؛ فشار هشت باخت و مسابقاتی سخت که پیش روی تیم است. بقیه بازیکنان هم خوش و بشی با هم داشتند. گاهی به شوخی و خنده چیزهایی به هم می‌گفتند و گاهی ساکت می‌نشستند.

روز اول کمی زودتر از وقت به سالن بدنسازی رسیدیم و ژاپن در حال تمرین بدنسازی بود. بخاطر همین کمی معطلی نصیبمان شد. باید منتظر ‌می‌ماندیم تا تمرین شاگردان فیلیپ بلین تمام شود.

وارد سالن که شدیم اکبری لحظاتی بازیکنان را دور هم جمع کرد و آن‌ها با دقت گوش کردند و بعد از آن گرم کردن و حرکت‌های کششی در دستور کار قرار گرفت. وزنه زدن، تمرین بعدی ملی‌پوشان بود. هر کدام در گوشه‌ای تمرینات خود را انجام دادند و تمرین صبح تمام شد.

راس ساعت ۱۶ به وقت فیلیپین تیم ملی به سمت سالن تمرین حرکت کرد. پیمان اکبری که مسئولیت سنگین سرمربیگری تیم را به دوش‌ می‌کشید در اتوبوس وضعیت سرویس آمریکا را با برگه‌هایی که در دستش داشت، آنالیز  و با کمک‌هایش در مورد بازیکنان این تیم صحبت می‌کرد. بالاخره باید هم نگران می‌بود. چشم یک ملت به اسپک‌ها و ساعدهای بازیکنانی است که از سال‌های خوش والیبال فاصله گرفته‌اند.

به سالن تمرینی فیل اسپورت آرنا رسیدیم، جایی که فرانسه پیش از ما در حال تمرین بود و دقایقی منتظر ماندیم تا تمرین‌شان تمام شود. ملی‌پوشان قبل از آنکه کار خود را شروع کنند دور اکبری جمع شدند. سرمربی از آنالیز آمریکا گفت و برنامه‌هایی که تیم باید بر اساس آن پیش برود را بیان کرد. در ادامه تمرینات توپی انجام شد و سپس بازیکنان به دو تیم تقسیم شدند و با هم مسابقه دادند؛ رقابتی که خالی از جذابیت نبود و گاهی هم کری‌خوانی‌هایی بین ملی‌پوشان شکل می‌گرفت.

تمرین روز اول تمام شد؛ با عرق‌هایی که از سر و روی ملی‌پوشان روی زمین می‌ریخت، با توصیه‌های کاپیتان به بازیکنان، پیراهن‌های خیسی که جلوه عوض می‌کرد، عصبانیت‌های گاه و بی‌گاه اکبری، تلاش بازیکنان برای حمایت از هم، چشم‌های خیره فتاحی و علیزاده به تمرین، شمارش امتیازهایی که مشجری به نفع دو تیم تمرینی جابه جا می‌کرد به این امید که در مسابقه اصلی به نفع ایران بالا برود، دل‌مشغولی و تشویق‌های خوش‌خبر و تیمی که شاید می‌داند شانس کمی در رویارویی با قدرت‌های والیبال دارد اما می‌خواهد تلاش کند.

انتهای پیام