محمد ثمری در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به چالش‌های مهم پیش روی صنایع دستی کرمانشاه، اظهار کرد: یکی از مهمترین مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد، بحث فروش است. 

وی افزود: متاسفانه در حال حاضر خانواده‌ها چندان به صنایع دستی توجهی ندارد و حتی در اولویت چندم سبد خانوارها قرار ندارد و همین مسئله هم باعث شده  برخی رشته‌های ما منسوخ شوند و یا روبه فراموشی بروند. 

این کارشناس صنایع دستی یکی از دلایل عدم رغبت خانواده به خرید صنایع دستی را بالا بودن قیمت آنها نسبت به صنایع دستی چینی موجود در بازار عنوان کرد و گفت: از آنجایی که هزینه تولید یک محصول صنایع دستی بالاست، بنابراین با قیمت بالاتری هم به بازار عرضه می‌شود. برای نمونه یک هنرمند رشته گیوه بافی چهار تا پنج روز از وقت خود را صرف بافتن یک گیوه می‌کند و در نهایت هم آن را با قیمت حدود 700 هزار تومان می‌فروشد، در حالی که حدود 300 هزار تومان از این قیمت صرف خرید مواد اولیه شده و جمعا می‌توان گفت درآمد روزانه این هنرمند با همه سختی‌های کارش تنها 100 هزار تومان است، بنابراین قیمت فروش این گیوه در برابر هزینه و زحماتی که این هنرمند متحمل می‌شود، چندان زیاد نیست. 

ثمری به بیان راهکاری برای حل این مشکل پرداخت و گفت: اگر می خواهیم صنایع دستی به شکل ارزان‌تری در بازار عرضه شود و مردم هم از آن استقبال داشته باشند، باید دولت بسته‌های حمایتی را برای این حوزه تعریف کند، تا هم به حفظ فرهنگ و هم افزایش اشتغال کمک کرده باشد. 

وی تاکید کرد: در صورتی که دولت برای تامین مواد اولیه و پائین آمدن هزینه تولید یارانه‌هایی را در اختیار هنرمندان قرار دهد، هزینه تولید و در نهایت قیمت نهایی محصول پائین می‌آید و مردم استقبال بیشتری از این محصولات خواهند داشت. 

این دکترای پژوهش هنر خاطرنشان کرد: در سالهای گذشته عرضه فراوان صنایع دستی چینی عرصه را بر صنایع دستی داخلی تنگ کرده بود، اما خوشبختانه در سالهای اخیر این مشکل کمرنگ شده است. 

وی در ادامه در خصوص لزوم بروزرسانی و کاربردی شدن صنایع دستی برای اقبال بیشتر مردم به آن هم گفت: یکی از فاکتورهای اصلی برای  تولید یک محصول صنایع دستی حفظ اصالت آن است. برای نمونه ماهیت گلیم هرسین یا گیوه نودشه بگونه‌ای است که باید به همان شکل سنتی خود تولید شوند و هیچ تغییری بویژه در مواد اولیه آنها بوجود نیاید، چرا که اصالت خود را از دست می‌دهند. در مقابل برخی صنایع دستی ما همچون چرم این قابلیت را دارند که بروزرسانی شود، همان‌گونه که در گذشته از  چرم دوزی بیشتر برای ساخت لوازم مربوط به اسب و الاغ بکار می‌رفت، اما اکنون با آن کیف، کفش و... را تولید می‌کنند. 

این هنرمند صنعتگر کرمانشاهی در ادامه با بیان اینکه هنوز زنجیره صنایع دستی در کرمانشاه تکمیل نشده، افزود: صنایع دستی یک چرخه شامل آموزش، تامین مواد اولیه، تولید محصول، تبلیغ، بازاریابی و فروش محصول است و یک هنرمند صنایع دستی خودش به تنهایی نمی‌تواند همه این اقدامات را با هم انجام دهد، لذا باید در سطح استان هلدینگ‌هایی بومی برای کمک به حل این مشکل شکل گیرد. 

وی تاکید کرد: متولیان امر حوزه صنایع‌دستی، سرمایه‌گذاران، بازاریان و تجار بخش خصوصی استان باید با هم نشست‌هایی را داشته باشند و همفکری کنند، نیازهای بازار را احصاء کنند و حمایت‌های فکری و لجستیکی را از این حوزه داشته باشند. 

به گفته این کارشناس صنایع‌دستی، نبود یک هلدینگ بومی صنایع دستی حلقه مفقوده مهم صنایع دستی کرمانشاه است که با حضور دلسوزان این حوزه در استان قابل مرتفع شدن است. 

وی در پایان اظهار کرد: صنایع دستی یکی از مهمترین داشته های فرهنگی ماست، داشته‌های فرهنگی که اگر منقرض شوند، دیگر هیچ جایگزینی برای آنها نیست و احیاء نمی‌شوند، لذا از همین امروز باید برای احیاء آنها قدم برداشت. 

انتهای پیام