شهید والامقام حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، یکی از این نام‌های بزرگ است که بی‌تردید نامش برای همیشه در کنار نام‌آوران دیگری از این دیار مانند منوچهری دامغانی، علی‌اکبر معلم دامغانی، شهید حسن شاهچراغی، آیت‌الله میرزاآقا ترابی، آیت‌الله شاهچراغی، سیدابوالقاسم داود الموسوی و ... خواهد درخشید.

امیرعبداللهیان اگرچه در یکی دو دهه اخیر همواره به‌عنوان یک دیپلمات و چهره شاخص سیاسی و انقلابی مطرح بوده است و با تکیه بر کرسی وزارت امور خارجه در دولت سیزدهم، به یکی از شاخص‌ترین اعضای کابینه در ۲.۵ سال گذشته تبدیل شد. او متولد شهر تاریخی دامغان در استان سمنان بود.

این عضو کابینه سیزدهم که در سفر روز گذشته خادم الرضا، آیت‌الله رئیسی به آذربایجان شرقی و دیدار با رئیس جمهور جمهوری آذربایجان حضور داشت، در سانحه بالگرد به شهادت رسید. امیرعبداللهیان دو فرزند داشت و متولد سال ۱۳۴۳ در دامغان بود. او از شاخص‌ترین دیپلمات‌های وزارت امور خارجه محسوب می‌شد که تخصص زیادی در حوزه کشورهای عربی داشت. وی مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک خود را از دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه گرفت و در مقطع کارشناسی ارشد هم در رشته روابط بین‌الملل تحصیل کرد و بعدها توانست دانشنامه دکتری خود را نیز در رشته روابط بین‌الملل از دانشگاه تهران بگیرد.

این دیپلمات باتجربه در سال ۱۳۷۱ به وزارت امور خارجه وارد شد. وی ابتدا به‌عنوان کارشناس سیاسی اداره اول خلیج فارس مشغول به کار شد، بعد از پنج سال، اولین مأموریت بین‌المللی خود را رفت و به‌عنوان معاون سفیر ایران در بغداد مشغول به کار شد، این سمت در سال ۱۳۷۶ به وی اعطا شد.

او سال ۱۳۸۰ به تهران و وزارت امور خارجه بازگشت و به همان اداره یکم خلیج فارس که روزی کارشناس آن بود بازگشت؛ اما این‌بار مسؤولیت آن اداره را گرفت و معاون اداره سیاسی خلیج فارس وزیر امور خارجه ایران شد. با توجه به سابقه کاری‌اش در عراق در سال ۱۳۸۲ دستیار ویژه وزیر امور خارجه وقت در امور عراق شد، سمتی که تا قبل از رفتن به سفارت در بحرین در آن مشغول به کار بود. سال ۱۳۸۶ او بالاترین پست خود را در وزارت امور خارجه تا آن زمان گرفت، امیرعبداللهیان سفیر ایران در بحرین شد و در سال ۱۳۸۹ نیز به مدیرکلی حوزه خلیج فارس وزارت امور خارجه برگزیده شد که پست حساسی محسوب می‌شود.

وی در سال‌های آغازین دهه ۹۰ مسؤولیت معاونت عربی - آفریقایی وزارت امور خارجه را عهده‌دار شد. امیرعبداللهیان سال ۱۳۹۵ مدتی دستیار ویژه لاریجانی، رئیس وقت مجلس شد. البته او همزمان مدیرکلی امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی را نیز عهده‌دار بود.

بی‌شک مهمترین مسؤولیت او، تکیه زدن بر یکی از مهمترین کرسی‌های کابینه سیزدهم بود. وی در سال ۱۴۰۰ توسط شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی به‌عنوان وزیر خارجه معرفی و انتخاب شد و در این مدت، به خوبی از عهده مسؤولیت وزارت امور خارجه برآمد.

وزیر امور خارجه شهید جمهوری اسلامی اگرچه از برجسته‌ترین کارشناسان خارجی در حوزه کشورهای عربی و مسلمان بود، اما با آثار تالیفی خود در حوزه آمریکا نشان داد که نگرش عمیقی به این بخش دارد. امیرعبداللهیان علاوه بر سیاست‌ورزی به‌عنوان یک چهره دیپلمات و دانشگاهی آثار تألیفی متعددی از خود باقی گذاشته که «استراتژی مهار دوگانه آمریکا»، «دمکراسی متعارض ایالات متحده آمریکا در عراق جدید»، «ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ در خیزش بیداری اسلامی» از آن جمله است.

وزیر امور خارجه شهید کشور در همه دوران خدمت خود، نگاه ویژه‌ای به مقاومت و حمایت از آن داشت. امیرعبداللهیان که شهریور گذشته و در ایام شهادت امام رضا (ع) برای شرکت در هشتمین اجلاس بین‌المللی «مجاهدان در غربت» به زادگاهش دامغان آمده بود، درباره سیاست خارجی دولت سیزدهم و جایگاه مقاومت در آن گفت: یکی از نکات کلیدی در سیاست خارجی دولت سیزدهم ارتباط دیپلماسی با مقاومت و میدان است و در ارتباط همسایگی نه‌تنها مقاومت را فراموش نمی‌کنیم، بلکه به رهبران منطقه توصیه می‌کنیم که مقاومت از ستون‌های اصلی ثبات و واقعیت تأمین امنیت منطقه است.

شهید امیرعبداللهیان که از دیار صد دروازه و از دل کویرهای زیبای دامغان آمده بود، پس از چند دهه خدمت و مجاهدت در جمهوری اسلامی ایران که بخش عمده آن در دستگاه سیاست خارجی گذشت، روز گذشته در جریان یک سفر کاری در معیت رئیس جمهور، هنگام بازگشت از افتتاح یک پروژه در مناطق مرزی کشور، دری به آسمان گشود و به ملکوت اعلی پیوست تا مزد یک عمر خدمتش را با نوشیدن شهد شیرین شهادت بگیرد.

انتهای پیام