به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: مبادا با خواندن این مطلب اعتمادتان را به علم و دستاوردهای آن از دست بدهید! علم، علم است، دانایی و توانایی است بنابراین هیچ‌وقت دسته‌گل آب نمی‌دهد، جنایت و خیانت نمی‌کند و اهل بازی کردن با زندگی آدم‌ها نیست. این، جهل، طمع، خودخواهی و بی‌رحمی برخی انسان‌هاست که با سوءاستفاده از علم یا سهل‌انگاری نسبت به اصول علمی، هزارجور گاف می‌دهد و جنایت‌ها و فجایع زیادی را رقم می‌زند.

 اعتراف می‌کنیم که...
یکی دو روز پیش رسانه‌ها نوشتند: «رسوایی تاریخی غول داروسازی؛ شکایت ۱۰ هزار نفر از فایزر»، چند روز پیش هم باید تیتر: «قربانیان واکسن آسترازنکا ۳۲۰ میلیون دلار غرامت می‌گیرند» را دیده باشید! البته اگر اهل دنبال کردن هر روزه خبرهای علمی حوزه سلامت و درمان باشید، هرازچندی مشابه این عناوین و دسته‌گل‌های شرکت‌های دارویی را می‌بینید. اصل ماجرای دسته‌گل‌هایی که «فایزر» و«آسترازنکا» به آب داده‌اند هم مربوط به امروز و دیروز و حتی امسال و پارسال نیست.

تَقِ واکسن آسترازنکا که در اوج دوران یکه‌تازی کرونا خیلی‌ها برایش سرودست می‌شکستند و یا برخی‌ها به بهانه تحریم، آن را به ما نمی‌فروختند، چند سال پیش درآمده بود. آنچه هم که رسانه‌ها هفته پیش درباره آسترازنکا نوشتند درواقع اعتراف همراه با اما و اگر برخی مسئولان شرکت تولیدکننده واکسن بود. واکسن «کووید شیلد» در یک فرایند کاملاً مشارکتی به صورت مشترک‌المنافع توسط شرکت انگلیسی-سوئدی «آسترازنکا»، با همکاری دانشگاه آکسفورد توسعه یافته و توسط انستیتو «سرم» هند تولید شده بود. این واکسن به طور گسترده در ۱۵۰ کشور جهان ازجمله انگلیس و هند توزیع شد.

مطالعات اولیه در دوران همه‌گیری کرونا نشان داد این واکسن ۶۰ تا ۸۰درصد در حفاظت از افراد در برابر ویروس کرونا تأثیرگذار است اما تحقیقات بعدی نشان داد «کووید شیلد» ممکن است به ایجاد لخته خون (گاهی مرگبار) در بدن برخی افراد منجر شود. اولین بار یک شکایت دسته جمعی از سوی حدود ۵۰ قربانی در انگلیس ثبت شد و شاکی‌ها خواستار ۱۰۰ میلیون پوند غرامت شدند. هرچند آسترازنکا در مقابل این ادعا از خود دفاع کرد، اما برای نخستین بار در یکی از اسناد دادگاه اعتراف کرد این واکسن در مواردی نادر به ایجاد لخته خون و کاهش تعداد پلاکت‌های خون در افراد منجر شده است. سازمان جهانی بهداشت هم پیش از آن تأیید کرده بود کووید شیلد ممکن است عوارض جانبی مرگبار داشته باشد. در مالزی هم یک پرونده شکایت ۱۲ نفره از دولت بابت واردات این واکسن و عوارض جانبی آن وجود دارد. 

داروهای پرمصرف و سرطان‌زا

شهرت «فایزر» هم چه به خاطر واکسن خیلی معروفش و آلودگی‌های همراه آن که در ژاپن گندش درآمد و چه به خاطر محکومیت به پرداخت غرامت، خیلی بیشتر از آسترازنکاست. منتها بدنامی این غول بزرگ داروسازی آمریکا به واکسن محدود نمی شود. شکایت ۱۰هزارنفری اخیر هم که رسانه‌ها درباره‌اش حرف زده‌اند مربوط به دسته‌گل سال‌های قبل این شرکت است. فایزر با درآمد سالانه بین ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلاری، تنها شرکت دارویی است که ۹ قلم دارو را با عرضه جهانی بیش از یک میلیارد دلار در سال به خودش اختصاص داده است.

اسم داروی رانیتیدین را حتماً شنیده‌اید. قرص‌های زانتاک تولید و توزیع شده توسط فایزر در واقع همان رانیتیدینی است که ما آن را به عنوان درمان ناراحتی‌های معده می‌شناسیم. چند سالی است مشخص شده قرص‌های زانتاک عوارض سرطانی دارند. سرطان‌زا بودن این دارو هم ذاتی نیست، بلکه برخی داروها دارای موادی هستند که با گذشت زمان، شرایط خاص نگهداری و یا در مجاورت مواد دیگری که در بدن بیماران وجود دارد، خاصیت سرطان‌زایی پیدا می‌کنند. مثلاً سال ۱۳۹۹ «ایسنا» نوشت: «NDMA یک ترکیب سرطان‌زاست که به مقدار کم و مجاز در آب کلرزده، غذا و داروهای مختلف یافت می‌شود. سازمان غذا و داروی آمریکا برای به حداقل رساندن میزان مواجهه با این ترکیب، سطح قابل قبول از NDMA را در هر قرص کمتر از ۹۶ نانوگرم تعیین کرده که کاملاً هم بی‌خطر است... اما در سال‌های اخیر میزان بیشتری از ترکیب NDMA در برخی داروهای مورد استفاده برای فشارخون، دیابت و سوزش معده مشاهده شد... در یک مطالعه مشخص شد نگهداری از داروی رانیتیدین در شرایطی که در معرض دما یا رطوبت بالا باشد با گذشت زمان خطر ایجاد ترکیب NDMA را به همراه دارد».

از همه چیز خبر داشتند

خب... ممکن است بگویید: گناه فایزر این وسط چیست؟ این خاصیت مواد دارویی و شیمیایی مختلف است و آن‌هایی که مسئول حمل‌ونقل و نگهداری دارو هستند باید شرایط لازم را رعایت کرده و اجازه تولید خودبه‌خودی مواد سرطان‌زا در داروها را ندهند. حرف شما وقتی درست است که فایزر از این خاصیت و مشکل برخی داروها بی‌اطلاع بوده باشد. «بلومبرگ» در این باره نوشته است: «فایزر برای بررسی ۱۰ هزار پرونده قضایی به توافق رسیده که موضوع اکثر قریب به اتفاق آن‌ها پنهان کردن خطرات سرطان مرتبط با داروی زانتاک توسط این شرکت است!» وقتی ماجرای مطلع بودن فایزر از خواص سرطان‌زایی یک دارو را می‌گذارید کنار پرونده قطورتر و قدیمی‌تر این شرکت در ماجرای عوارض واکسن کرونای فایزر، قضیه بسیار بغرنج می‌شود. چند پرونده تحقیقاتی ملی و بین‌المللی در این زمینه وجود دارد که حتی اتهام مرگ ده‌ها هزار نفر در جهان را متوجه واکسن فایزر می‌کند!  اسناد دیگری هم که پارسال توسط آژانس دارویی اروپا افشا شد، نشان می‌داد عوارض جانبی جدی واکسن فایزر حتی پیش از عرضه، کاملاً برای مدیران و محققان آن شناخته‌شده بوده است! به این افشاگری‌ها که به «فایزرگیت» معروف شده، سخنان سال گذشته دکتر نائومی وولف، روزنامه‌نگار تحقیقی برجسته آمریکایی را اضافه کنید که از دست یافتن به اسناد محرمانه شرکت فایزر پرده برداشت. به گفته او، نشانه وجود یک برنامه جامع کاهش جمعیت جهان در رأس مدیریت این شرکت داروسازی وجود داشته است!

انتهای پیام