به گزارش ایسنا، حدودا چهار سال متوالی است که به دلیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی سایر نقاط جهان از جمله ایران که در اقلیم خشکی قرار دارد و با توجه به این موضوع که ایران درگیر بحران خشکسالی است، کشت فراسرزمینی می‌تواند به عنوان یک فرصت زمینه را برای افزایش تولیدات کشاورزی کشور فراهم کند و به تامین محصولات مورد نیاز بپردازد. کشت فراسرزمینی، زمینه رونق تولیدات کشاورزی و ایجاد امنیت غذایی برای یک کشور را فراهم می‌کند. از این‌رو، کشورهایی همچون ایران که از محدودیت منابع داخلی (آب و زمین) رنج می‌برند، توسط این روش و با اجاره اراضی در سایر کشورها، اقدام به تولید مایحتاج خود می‌کنند.

نکته‌ مهمی که بهمن‌ زارع - کارشناس ارشد و کارآفرین حوزه کشاورزی- در گفت‌وگو با ایسنا، به آن اشاره کرده است نیز داشتن روابط حسنه سیاسی برای داشتن کشت فراسرزمینی و واردات محصولات مورد نیاز است. در واقع کشت فراسرزمینی باید فارغ از کشمکش‌های سیاسی باشد، این ارتباط دوسویه به محصولات کشاورزی و باغی محدود نمی‌شود و در تولید گوشت قرمز، گوشت سفید و صنایع لبنی نیز قابل اجراست. به عبارتی، با تکیه بر کشت فراسرزمینی می‌توان بخش عمده‌ای از نیازهای غذایی کشور را به دور از نوسانات بازارهای جهانی و بازی‌های سیاسی دولت‌ها و در قالب حمایت‌های دولتی تامین کرد.

زارع درباره اهمیت کشت فراسرزمینی اظهار کرد: کشور ایران اقلیمی خشک و فراخشک دارد و به دلیل چهارسال خشکسالی مداوم و کاهش بارندگی‌ها و محدودیت منابع آبی، بهتر است که با سرمایه‌گذاری در خارج از مرزهای کشور و کشورهایی که آب کافی دارند، برای کاشت برخی محصولات پرآب‌بر همچون صیفی‌جات اقدام کنیم و پس از انجام کشت، محصولات را با قیمت پایین‌تری خریداری و وارد کشور خودمان کنیم.

وی افزود: با کشت فراسرزمینی ما نیز می‌توانیم در مزارع خود، محصولاتی را کشت کنیم که کم‌آب‌بر هستند و با صرف آب کمتر، ارزآوری و درآمد بیشتری برای ما دارند و به این شیوه هم با کشت فراسرزمینی آب مجازی وارد کشور ما می‌شود و در داخل کشور نیز می‌توانیم از سرمایه‌های اقتصادی و معنوی همچون آب محافظت کنیم.

به گفته این کارشناس ارشد کشاورزی، شاید برخی بر این باور باشند که با توجه به شرایط اقتصادی، کشت فراسرزمینی اقدامی پرهزینه و نامناسب باشد، اما قطعا این کار برای ما صرفه اقتصادی دارد چرا که حفظ منابع آبی برای ما ارزش بیشتری نسبت به مسائل اقتصادی و مالی دارد و ما باید با توجه به محدودیت منابع آبی، به دنبال شیوه‌هایی باشیم که بتوانیم این سرمایه را برای مردم کشورمان حفظ کنیم.

وی افزود: برای اینکه بتوانیم محدوده‌های مناسب برای کشت فراسرزمینی را انتخاب کنیم، باید به دو معیار مسافت و تعاملات سیاسی توجه داشته باشیم. برای اینکه محصولات را بتوانیم سالم به کشور خودمان برسانیم باید به موضوع مسافت و حمل و نقل توجه داشته باشیم که چگونه محصول را می‌رسانیم و موضوع دیگر نیز تعاملات سیاسی است که اگر به شیوه مناسبی رخ دهد، کشت و سپس واردات محصول به خوبی انجام می‌شود.

زارع در پایان تاکید کرد: اولین و حیاتی‌ترین نیاز مردم هر کشوری، غذا و معیشت آن‌ها است که اگر افراد در این زمینه به امنیت نرسند، نمی‌توان از آن‌ها توقع پرداختن به مسائل دیگری را داشت. در بسیاری از بحران‌ها همچون جنگ و خشکسالی و...اولین موردی که دچار خطر می‌شود، امنیت غذایی است که با داشتن قراردادهای خارج از کشور می‌توانیم احتمال این بحران‌ها را کاهش دهیم و دچار مشکل جدی نشویم.

انتهای پیام