به گزارش ایسنا، ماهواره‌ها لکه‌های سبز متراکم‌تری از پوشش گیاهی را نشان می‌دهند که در آنها نقش سگ‌های آبی بار دیگر پررنگ شد.

به نقل از اسپیس، با تشدید گرمایش جهانی، خشکسالی، سیل و آتش‌سوزی در سراسر جهان، دانشمندان غرب ایالات متحده برای کمک به جبران بخشی از آسیب‌ها، به سگ‌های آبی روی می‌آورند. دانشمندان دانشگاه ایالتی بویز یوتا و دانشگاه ایالتی یوتا از داده‌های ماهواره‌ای برای شناسایی جریان‌هایی استفاده کردند که می‌توان آنها را برای تقویت پوشش گیاهی، توسط سگ‌های آبی که زمانی ریشه‌کن شده بودند، دوباره بازسازی کرد. آنها همچنین در حال ثبت نحوه تغییر فراوانی آب و پوشش گیاهی مجاور آن نهرها پس از بازگشت سگ‌های آبی هستند. اینها معیارهایی برای سلامت محیط به حساب می‌آیند.

جودی برانت(Jodi Brandt)، دانشیار دانشگاه ایالتی بویز که رهبری گروه را بر عهده دارد، می‌گوید: ارزش واقعی استفاده از داده‌های ماهواره‌ای برای نظارت این است که افرادی روی زمین هستند که سخت کار می‌کنند و کارهایی مانند افزایش دسترسی به آب، افزایش زیستگاه ماهی‌ها و گونه‌ها را اجرا می‌کنند. در بیانیه قبلی ناسا گفته شده است که داده‌های ماهواره‌ای برای تعیین کمیت تأثیر سگ‌های آبی بر اکوسیستم‌های محلی استفاده می‌شود. هرچه بتوانیم از آنها حمایت بیشتری کنیم، این شیوه‌ها می‌توانند به طور گسترده‌تری استفاده شوند.

براساس یکی از مقاله‌های نیویورک تایمز، سگ‌های آبی «سلاح‌های خزدار برای مقاومت آب و هوا» هستند. آنها به طور ذاتی برای ساختن سدها بر روی رودخانه‌ها و نهرها سیم کشی شده‌اند، که معیاری برای محافظت در برابر شکارچیانی مانند خرس و گرگ است. به گفته سرویس پارک ملی، این سدها از موادی تشکیل شده که از درختان، شاخه‌ها، سنگ‌ها و علف‌های بریده شده توسط دندان‌های سگ‌های آبی به دست می‌آیند و جریان آبی را که در غیر این صورت در منطقه فوران می‌کند، کاهش می‌دهند. استخرهایی که متعاقبا توسط سدها ایجاد می‌شوند، پناهگاهی امن برای سگ‌های آبی فراهم می‌کنند تا لانه‌های اجاق‌شکل خود را بسازند و همچنین پوشش گیاهی سبز را تقویت می‌کنند و به نوبه خود، خطر آتش‌سوزی جنگل‌ها را کاهش می‌دهد و اثرات خشکسالی و سیل مکرر و شدید در سال‌های اخیر به دلیل گرمایش جهانی ناشی از انسان را کاهش می‌دهند.

تا اواخر دهه ۱۸۰۰، سگ‌های آبی در دریاچه‌ها، نهرها و مرداب‌ها در سراسر آمریکای شمالی رایج بودند. با این حال، طبق گفته دپارتمان ماهی و حیات وحش کالیفرنیا، به دام انداختن غیرقانونی آنها که ناشی از تقاضای جدید برای خز بیش از حد بود، جمعیت این حیوان را از ۴۰۰ میلیون در دهه ۱۶۰۰ به تنها ۱۰ تا ۱۵ میلیون امروز کاهش داد.

در پاسخ به این کاهش، کالیفرنیا، آیداهو و یوتا از جمله تعداد انگشت شماری از ایالت‌های ایالات متحده هستند که به تازگی برنامه‌های اصلی بازسازی بیش از حد را آغاز کرده‌اند.

ابزار آنلاین ارزیابی بازسازی بیش از حد از داده‌های ماهواره‌های لندست ناسا و سنتینل اروپایی برای شناسایی مکان‌های بازسازی استفاده می‌کند که بیشترین بهره را از معرفی مجدد سگ‌های آبی می‌برند. این ابزار، درختان موجود را در نظر می‌گیرد که سگ‌های آبی می‌توانند از آنها برای ساختن سد استفاده کنند، در نتیجه جریان آب، پوشش گیاهی و پشتیبانی از زیرساخت‌های انسانی در محل را افزایش می‌دهند. هنگامی که محققان مکانی را انتخاب می‌کنند، با ساختن سازه‌های موقتی سد مانند منطقه را برای خانواده‌های سگ‌های آبی مهمان‌نوازتر می‌کند و آنها را جذب می‌کنند.

برانت در بیانیه اخیر ناسا گفته است: استفاده از داده‌های ماهواره‌ای به محققان این امکان را می‌دهد که نه تنها تلاش‌های چند دهه بازسازی را آغاز کنند، بلکه بر نتایج در طول زمان نیز نظارت کنند که اغلب بودجه کافی برای آن وجود ندارد. او خاطرنشان کرد که داده‌های ماهواره‌ای همچنین می‌تواند شواهد تجربی از تلاش‌های بازسازی را ارائه دهد که می‌تواند برای افزایش بودجه و حمایت از سوی آژانس‌های فدرال، گروه‌های حفاظت، اراضی و سایر مشاغل مورد استفاده قرار گیرد.

انتهای پیام