صمد نژادابراهیمی، مدیر کل سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی امور پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: یکی از مهمترین سیاست های ما در معاونت پژوهشی، افزایش تعداد پژوهش های مسئله محور است. از این رو، بالغ بر ۱۱ هزار قرارداد صنعتی در سال ۱۴۰۲ میان دانشگاه و صنعت منعقد شده است که در مقایسه با سال گذشته، ۲ هزار قرارداد افزایش یافته است. 

وی به اتخاذ سیاست فرصت های مطالعاتی جامعه و صنعت اعضای هیات علمی دانشگاه ها اشاره کرد و افزود: این سیاست از ۵ سال پیش به اجرا در آمده است و طی این دوره های فرصت مطالعاتی، اعضای هیات علمی بین شش ماه تا یکسال به صورت مامور در صنایع و نهادی های مرتبط حضور پیدا می کنند و آن ها ضمن آشنایی با محیط صنعتی می توانند پژوهش های خود را نیز با توجه به نیاز صنایع تعریف کنند. از این رو، یکی از نتایج این سیاست، افزایش تعداد قراردادهای صنعتی بوده است.

وی با اشاره به اهمیت چاپ مقاله در پایگاه های استنادی بین المللی گفت: کشور ایران در یک و دو دهم درصد از تولید علم دنیا مشارکت دارد. همچنین دانشگاه ها وظیفه دارند، در مسیر پژوهش بنیادی و کاربردی سطوح آمادگی فناوری (TRL) یک تا ۵ فعال باشند که در این مسیریک تا سه شاخص تی آر ال نگاشتن مقاله داخلی و بین المللی به عنوان برونداد علمی قابل قبول است. اگر این پویایی وجود نداشته باشد، کشور به لحاظ علمی رشد نمی کند. بخش اعظم پیشرفت های کشور از سوی دانشگاهیان و نوشتن مقالات پژوهشی آنان رقم خورده است.

مدیر کل سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی امور پژوهشی درباره علت رکود رشد علمی در پایگاه های استنادی گفت: یکی از دلایل تبلیغات منفی است. برخی از افراد می خواهند با تبلیغات منفی ارزش ها چاپ مقالات درپایگاه های استنادی را کم نشان دهند و این موضوع انگیزه پژوهشگران در نوشتن مقاله را کاهش می دهد. همچنین، پژوهش های مسئله محور کشوری از سوی پژوهشگران افزایش یافته است. این موضوع باعث کاهش سرعت نوشتن مقاله می شود و چون جنس مسائل پژوهشی داخلی و ملی است در این حالت مجلات خارجی تمایل کمتری به چاپ این مقاله ها دارند. جمع بندی ما نشان از افزایش کیفیت مقالات نسبت به چند سال گذشته است.

وی پایین بودن حقوق اعضای هیات علمی را یکی دیگر از دلایل کاهش انگیزه در نوشتن مقالات دانست و گفت: همچنین بودجه ای که به دانشگاه ها اختصاص داده می شود در مقایسه با رقبای منطقه ای بسیار پایین است. دانشگاهها خودشان با قراردادهای صنعتی و درآمدهای اختصاصی، بخشی از پایین بودن بودجه را تامین می کنند؛ اما این کفایت نمی کند. باید از مبادی مختلف بودجه برای دانشگاه ها تامین شود. پمپاژهای منفی نباید به سمت دانشگاه ها برود، چون در هر مسئله ای از دانشگاهیان کمک گرفته شده است، شاهد نتیجه مطلوب بوده ایم.

نژادابراهیمی گفت: پیشرفت های نظامی ما و فناوری های حال حاضر کشور مرهون مجاهدت های دانشگاهیان در تحریم های ظالمانه است. با وجود تحریم نه تنها درجا نزده ایم؛ بلکه کشور در زمینه علم و فناوری پیشرفت کرده است. دانشگاه نیروی انسانی کارآمد تربیت کرده است؛ اما صنایع در جذب آن ها عملکرد خوبی نداشته اند.