شهرستان آستانه اشرفیه، به مرکزیت شهر آستانه، در شرق دره سپیدرود قرار دارد. بندرکیاشهر، در مصب رودخانه سفید رود، مهمترین ساحل تولید ماهیان خاویاری است. زیرا ماهیان استخوانی و ماهی سفید دریای کاسپین برای تخمگذاری و تکثیر به آب های شیرین بازمی گردند.

بازدید از مجموعه تاریخی بندرکیاشهر، اداری احترام بر مزار دکتر محمد معین، نگارنده لغتنامه معین، زیارت آستانه سید جلال الدین اشرف، پارک حفاظت شده بوجاق، تونل سبز صفرابسته، پل خشتی تجن گوگه، بقعه تاریخی سید محمد یمنی در کیسم، پل چوبی کیاشهر و خرید برنج و بادام زمینی و صنایع دستی مروار بافی می تواند خاطرات ماندگاری برای مسافران نوروزی باشد.

جلگه آستانه اشرفیه به دلیل عبور «سفیدرود» بسیار حاصلخیز است و زمین های ساحلی این شهرستان مهمترین مرکز تولید بادام زمینی است. افزون بر آن برنج آستانه یکی از برندهای معروف است.

مجموعه تاریخی شیلات کیاشهر

بازدید از مجموعه تاریخی شیلات در بندر کیاشهر، تنها در ایام نوروز امکانپذیر است. این مجموعه ساختمان های دوره قاجار، برای زمانی است که برداشت ماهیان استخوانی و بویژه خاویار از سوی شاه قاجار در انحصار شوروی سابق قرار گرفت و  نخستین بار یک تاجر روس به نام «لیانیازوف » به بندر کیاشهر می آید و طی قرار دادی که با دولت ناصرالدین شاه منعقد می کند، مسئولیت مشترک شیلات شمال کشور را برعهده می گیرد.

این مجموعه تاریخی با قدمتی بالغ بر ۱۵۰ سال و با وسعت تقریبی ۸ هکتار، ۲۴ بنای قدیمی در مرکز شهر ساحلی کیاشهر دارد. و شامل خانه شخصی لیانیازوف، مهمانسرا،  بنای صید و خاویار سازی، ساختمان سردخانه، کارگاه سریشم سازی، کارگاه نجاری، ساختمان ریاست، بناهای اداری و مالی، ساختمان های مسکونی، موزه خاویار، گورستان روس ها و... می باشد.

این مجموعه بناها، بصورت مستقل هرکدام جداگانه در سال ۱۳۸۶در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردید و برای نخستین بار در تعطیلات نوروزی سال ۱۴۰۱، درب این مجموعه تاریخی بروی گردشگران باز شد و پس از آن نیز تنها در ایام تعطیلات نوروز، امکان بازدید از آن می باشد.

پل چوبی کیاشهر

اگر به بندرکیاشهر رفتید، بازدید از اسکله چوبی کیاشهر را از دست ندهید. پس از مجموعه بزرگ و تاریخی اداره شیلات بندرکیاشهر، مهمترین جاذبه گردشگری این بندر قدیمی، همین پل چوبی است. جاذبه ای که در کنار تالاب بین المللی بوجاق، گردشگران زیادی را به سمت خود جلب می کند.

این اسکله چوبی، برای نخستین بار در دهه ۱۳۷۰  و بر روی بخشی از تالاب حفاظت شده «بوجاق» ساخته شد و  گردشگران با عبور از تالاب، به ساحل دریا می رسند. به دلیل رطوبت بالا و قرار گیری پایه های پل در آب، اسکله چوبی می باید سالانه بازبینی، مرمت و نگهداری شود. سال ۱۳۸۶ یک بار پل چوبی کیاشهر مرمت می شود. و در دو سال اخیر نیز طی دو فاز، مرمت این پل چوبی توسط شهرداری کیاشهر صورت می گیرد.

وقتی پیاده از اسکله چوبی عبور کرده و به سمت دریا می روید، آلاچیق های چوبی را می بینید که برای استراحت مسافران در کنار ساحل تعبیه شده است و گردشگران می توانند شب ها نیز در کنار دریا بیتوته کنند.

در بخشی از مسیر این اسکله، صاحبان قایق های موتوری، گردشگران را سوار قایق کرده و علاقمندان به تالاق بوجاق می توانند بخش هایی از تالابی را ببینند که سال ۱۳۵۴ جزو تالاب های بین المللی و منطقه حفاظت شده معرفی شد. 

آرامگاه دکتر محمد معین

زبان فارسی، پس از دهخدا، مدیون «دکتر محمد معین »  است. همه مردم ایران این مرد بزرگ را تنها با جمع اوری لغتنامه معین می شناسند درصورتی که خدمات وی به زبان فارسی بیش از اینهاست. معین، ۹اردیبهشت ماه  ۱۲۹۱،  در محله زرجوب رشت متولد شد.  او در ۶سالگی پدر و مادرش را به فاصله ۵ روز از دست می دهد و  تحت نظر پدربزرگش«معین العلما» بزرگ می شود. محمد معین با اتمام دورة اول دبیرستان در رشت، برای ادامه تحصیل به «دارالفنون» تهران می رود و در سال ۱۳۰۳ در رشته ادبیات فارسی و علوم تربیتی فارغ التحصیل شده و بعدها تا مقطع دکتر پیش می رود.

دکتر محمد معین، سال ها عضو فرهنگستان زبان و ادب پارسی بود. او با «علی اکبردهخدا» در تدوین لغتنامه دهخدا نیز همکاری می کرد و سپس خود پایه گذار لغتنامه معین شد. اما مهمترین خدمتش به زبان فارسی، ارایه طرحی در تحقیق های دستور زبان فارسی بود، و در واقع کاری بنیادی در حوزه دستور پایه گذاری کرد.

دکتر معین، بر اثر بی خوابی های مکرر و کار علمی زیاد برای شرکت در یکی از کنفرانس های خارج از کشور، (قبل و بعد از سفر)در روز نهم آذرماه ۱۳۴۵ در دفتر کار خود بیهوش شد و ۵سال بعد از دنیا می رود. جسم وی در املاک اجدادی اش در شهر آستانه اشرفیه به خاک سپرده می شود.

تونل سبز صفرابسته

منطقه گردشگری و جاده جنگلی روستای صفرابسته، از توابع بندر کیاشهر می باشد. روستای صفرابسته بخاطر تالاب های متعدد و تونل سبز آن و جاده پیچ در پیچی که از این تونل سبز عبور می کند، در سالهای اخیر مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. درواقع تالاب صفرابسته، بستر خوبی برای رشد درختان «توسکا» که آب دوست بوده و جزو درختان کمیاب هیرکانی است، به همین دلیل صفرابسته منطقه حفاظت شده است.

بخشی از جنگل صفرابسته، به عنوان «بوستان» اندکی فضاسازی شده تا مسافران بتوانند از این جنگل واقع شده در جلگه آستانه اشرفیه بهره مند شوند.

مرواربافی، صنایع دستی آستانه اشرفیه

مرواربافی، یکی از مهمترین صنایع دستی شهرستان آستانه اشرفیه است و بهمن ماه سال ۱۴۰۱ این هنر به نام آستانه اشرفیه در میراث معنوی کشور ثبت گردید.

مراروار بافی، بافت یکدست و ردیف شاخه‌های نازک نوعی درخت بید است که  توسط هنرمندان صنایع دستی به صورت ذهنی بافته می شود. قبل از بافت، شاخه های بید را یک بار در دیگ های بزرگ می پزند. البته نوع خاصی از درخت بید است که در روستاهای «کن» و «سولقون» استان تهران و یا روستای «سنگان» ملایر رشد می کند و با بیدهای گیلان تفاوت دارد. این شاخه ها مثل شاخه های برنج تکی و صاف در زمین رشد می کند.

شاخه های بید پخته شده را به شیوه خاص بهم می بافند و محصولاتی همچون؛ میز، کمد، صندلی و سبد، قفسه، مبلمان، تندیس و... با شاخه های ترد بید ساخته می شود.

«محمد شجاعی» معروف به بهروز سبد باف، یکی از هنرمندان شاخص مروار باف شهرستان آستانه اشرفیه است. وی علاوه بر وسایل منزل و تزئینی، تندیس های سفارشی هم می سازد. ساخت تندیس ۲متر و نیمی از دکتر محمد معین، یکی از آثار اوست.

انتهای پیام