به گزارش ایسنا، چین اکنون به طور کامل به استفاده از هوش مصنوعی در بهره‌برداری و نگهداری شبکه ریلی خود روی آورده است.

به نقل از آی‌ای، این شبکه ریلی پرسرعت ۴۵ هزار کیلومتری بزرگترین شبکه ریلی روی زمین است و توسط یک سیستم هوش مصنوعی در پکن کنترل می‌شود.

به گفته مهندسان درگیر در این پروژه، این سیستم از دقت بالایی در حدود ۸۹ درصد برخوردار است و به چندین نقطه عطف دست یافته است.

این سیستم هوش مصنوعی تعداد زیادی داده را در لحظه در سراسر چین پردازش می‌کند. همچنین می‌تواند در عرض ۴۰ دقیقه تیم‌های مسئول را از موقعیت‌های غیرعادی باخبر کند.

لیو دائوان، مهندس ارشد در مرکز بازرسی زیرساخت گروه راه آهن دولتی چین می‌گوید که این سیستم کارآمد است.

وی در مقاله‌ای که توسط مجله آکادمیک راه آهن چین منتشر شده است، اظهار کرد: این سیستم به تیم‌های محلی کمک می‌کند تا بازرسی‌ها و تعمیرات را در سریع‌ترین زمان ممکن انجام دهند.

راه‌آهن سریع‌السیر چین سریع‌ترین راه‌آهن در جهان است که در حال حاضر با سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت کار می‌کند و در نظر دارد تا سال آینده به سرعت ۴۰۰ کیلومتر در ساعت افزایش یابد.

دولت چین قصد دارد توسعه این شبکه ریلی را تا زمانی که همه شهرهای با جمعیت بیش از ۵۰۰ هزار نفر را به هم متصل کند، ادامه دهد.

مهندسان چینی می‌گویند با استفاده از هوش مصنوعی، تعداد اختلالات جزئی در مسیر خطوط راه آهن پرسرعت عملیاتی چین در سال گذشته ۸۰ درصد کاهش یافته است. ضمن اینکه هیچ یک از این خطوط راه‌آهن پرسرعت به دلیل مشکلات عمده شامل بی‌نظمی در مسیر، هیچ هشداری در مورد کاهش سرعت دریافت نکردند.

در این مقاله همچنین خاطرنشان شده است که دامنه حرکت ریل ناشی از بادهای شدید نیز با سیستم هوش مصنوعی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

قبل از اینکه چین ۱۵ سال پیش کار روی اولین خط ریلی پرسرعت خود را آغاز کند، چالش اصلی که منتقدان پیش‌بینی می‌کردند مسئله تعمیر و نگهداری آن بود. منتقدان انتظار داشتند که هزینه تعمیر و نگهداری آن سنگین باشد، زیرا سیم‌ها و ریل‌ها در نهایت کهنه می‌شوند.

هوش ماشینی در حفظ سلامت راه‌آهن

این سیستم هوش مصنوعی قادر به پیش‌بینی دقیق ایرادات و صدور هشدار قبل از بروز مشکلات است. از این رو، در تعمیر و نگهداری به موقع خطوط ریلی پرسرعت بسیار مؤثر بوده است.

پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند این باعث شده است خطوط ریلی در مقایسه با زمانی که برای اولین بار ساخته شده بودند، در شرایط بهتری نگه داشته شوند.

گفتنی است که شبکه راه‌آهن در ایالات متحده در حال حاضر با چالش‌های پیش‌بینی‌شده مواجه است، زیرا تعمیر و نگهداری نامناسب باعث ایجاد خطرات ایمنی مکرر شده است و تعداد متوسط خروج از ریل در این کشور طی ۵۰ سال گذشته از ۲۸۰۰ مورد در سال فراتر رفته است.

بیش از یک دهه پیش، کشورهایی مانند آلمان و سوئیس برای اولین بار استفاده احتمالی از هوش مصنوعی را برای مدیریت راه‌آهن بررسی کردند. هر دو کشور سعی کردند از هوش مصنوعی برای بهبود شبکه ریلی خود استفاده کنند، اگرچه شبکه‌های راه‌آهن آنها در مقایسه با چین بسیار کوچک‌تر است.

این امر باعث شد تا مهندسان ریلی در چین به طور گسترده داده‌های خام را برای آموزش سیستم هوش مصنوعی جمع‌آوری کنند. آنها این داده‌ها را از سوابق حرکات قطارها، ارتعاشات ریل، مقادیر شکل موج و سوابق هواشناسی به دست آوردند.

ستاد مدیریت نگهداری قبلی می‌توانست هفته‌ای یک بار اخطار بدهد. با این حال، تیم تحقیقاتی خاطرنشان کرد که این فناوری کارایی تجزیه و تحلیل داده‌های جدید را تا ۸۵ درصد بهبود بخشیده است.

این در حالی است که اکنون با هوش ماشینی، گزارش‌های منظم به صورت روزانه صادر می‌شود.

در مقاله‌ای که توسط مجله دانشگاهی راه‌آهن چین منتشر شده است، چالشی که تیم تحقیقاتی پیش‌بینی کرده بود، در قدرت نیروی انسانی بود. درآمدها در حال افزایش است، نرخ زاد و ولد در حال کاهش است و جمعیت چین در حال پیر شدن است. از این رو، پژوهشگران کاهش تدریجی تعداد کارگران در بخش تعمیر و نگهداری را پیش‌بینی کرده‌اند.

انتهای پیام