به گزارش ایسنا، به نقل از جهان نیوز: مدت زمان زیادی از برگزاری نشست پاریس با حضور نمایندگان دولت های مصر، قطر، آمریکا و فرانسه نمی گذرد. نشستی که دستورکار اصلی آن دستیابی به یک چهارچوب جهت برقراری آتش بس در جنگ غزه بوده است. برونداد نهایی این نشست طرحی بوده که به جنبش حماس ارائه شده است. این جنبش نیز پس از دریافت پیشنهاد مذکور اعلام کرد که پس از انجام مشورت و رایزنی های لازم در رابطه با آن، پاسخ نهایی خود را به میانجی‌گران بین المللی خواهد داد.
در این راستا، اخیرا جنبش حماس پاسخ خود را تسلیم طرف های مذکور کرده و البته که بخش هایی از این پاسخ نیز در رسانه ها انعکاس یافته است. به عنوان مثال، حماس بر ایجاد آتش بس دائم و نَه موقت(آنگونه که مطلوب اسرائیل است) تاکید کرده است. در عین حال، حماس یک طرح جامعِ سه مرحله ای را برای برقراری آتش‌بس در جنگ غزه پیشنهاد داده که هر مرحله آن ۴۵ روز به طول می انجامد.
در قالب هرکدام از این مراحل نیز: شماری از اسرای فلسطینی و صهیونیست مبادله می شوند و در عین حال، زمینه برای خروج کامل نظامیان اشغالگر صهیونیست از نوار غزه و ورود کمک های بشرودوستانه به این منطقه و خاتمه دادن به محاصره ۱۸ ساله نوار غزه فراهم می شود. حماس همچنین در مراحل مذکور بر ضرورت انجام تمامی مساعدت های لازم برای بازسازی نوار غزه نیز تاکید کرده است.
در این راستا، بسیاری از ناظران و تحیلگران مسائل راهبردی معتقدند که پاسخ حماس به ابتکار صلح پاریس، حداقل از چهار منظر، شخصِ نتانیاهو و رژیم اشغالگر قدس را آچمز کرده است:
یک: حماس و ارسال پیام قدرت
پاسخ اخیر حماس به ابتکار صلح پاریس، پالس های معناداری را در مورد موقعیت کنونی حماس در بحبوحه جنگ غزه مخابره کرده است. در این راستا، حماس از موضع قدرت، اصول مطلوب خود را به طرفِ صهیونیست، عرضه و تحمیل کرده و تاکید نموده که زیر بار مسائل مد نظر آن نظیر موقت بودنِ آتش بس نخواهد رفت و اساسا در این معادله، هیچ تبادل اسرایی نیز صورت نخواهد گرفت.
این جنس موضع گیریهای حماس و مقام های ارشد آن تا حد زیادی سرخوردگی تحلیلگران صهیونیست و افکارعمومی ساکن در اراضی اشغالی را به همراه داشته و ان ها از خود می پرسند که چگونه دولت نتانیاهو ادعای پیروزی در جنگ غزه را دارد وقتی این حماس است که شرایط آتش‌بس را به طرفِ اسرائیلی دیکته می کند؟
دو: آچمز شدن نتانیاهو
تنها اندکی پس از ارائه ابتکار صلح پاریس به حماس، نتانیاهو و جریان های متحد وی جوسازی های گسترده ای را به راه انداختند و تاکید کردند که این حماس است که معادله آتش بس و پایان دادن به خونریزی ها در نوار غزه را نمی پذیرد. این در حالی است که پاسخ حماس به ابتکار صلح و اتش بسِ پاریس، عملا توپی که نتانیاهو سعی داشت به زمین حماس بیندازد را به زمین خودِ صهیونیست ها و شخصِ نتانیاهو بازگرداند.
حماس با پاسخ خود نه ابتکار صلح را رد کرد و نه پذیرفت. با این حال، نتانیاهو اگر توافق مذکور را بپذیرد این یعنی شکست تمام عیار از حماس را پذیرفته و اگر رد کند، با فشارهای گسترده ای از سوی جریان های سیاسی و اجتماعی مختلفِ داخلی رو به رو خواهد شد. در حقیقت، هر اقدام وی با هزینه های راهبردی برای صهیونیست‌ها و البته شخصِ خودش همراه خواهد بود.
سه: تضعیف موقعیت متوهمانه «آقای امنیت»
بنیامین نتانیاهو سال هاست که با دادنِ لقب متوهمانه «آقای امنیت» به خود سعی داشته اینطور وانمود کند که وی عامل اصلی حراست از امنیتِ شهروندان صهیونیست است. این در حالی است که وی در پاسخ اخیر حماس به ابتکار صلح پاریس، به معنا واقعی کلمه تحقیر شد.
موضوعی که سبب شد تا بسیاری از نشریات اسرائیلی به صراحت به این مساله اشاره کنند که این یحیی سنوار و محمد ضیف، رهبران سیاسی و نظامی حماس در نوار غزه هستند که معادلات مرتبط با جنگ غزه را تعیین می‌کنند و در این زمینه مقام های ارشد صهیونیست صرفا بلوف می زنند و هیچ چیزی در دست ندارند. به بیان ساده تر، پاسخ قدرتمندانه حماس بار دیگر نشان داد که چرا باید ضعف شدید موضع و موقعیت صهیونیست ها را به معنای واقعی کلمه باور کرد و فریبِ لفاظی های کلامی آن ها را نخورد.
چهار: اوج گیری شکاف ها میان واشنگتن و تل آویو
یکی از نکات قابل تامل پس از پاسخ اخیر حماس به ابتکار صلح پاریس این بود که مقام های ارشد دولت بایدن اعلام کردند که سیگنال های مثبتی را از واکنش حماس دریافت کرده اند. این در حالی است که نتانیاهو و دولتش موضع گیری تقابلی شدیدی را در این رابطه انجام دادند و سعی کردند از تحقیر شدنِ بیشتر خود فرار کنند.
در این چهارچوب، برخی تحلیلگران به طور خاص به این مساله اشاره داشته اند که واکنش دولت بایدن نمودی عینی از اوج گیری شکاف ها میان آمریکا و رژیم اشغالگر قدس را تداعی می کند. شکاف‌هایی که البته تاکنون تحلیل و تفسیرهای مختلفی در مورد آن ها ارائه شده است. دولت بایدن به خوبی متوجه شده که دادنِ چک سفید امضا به اشغالگران صهیونیست در جریان جنگ غزه، اشتباهی راهبردی بوده که تا حد زیادی آبروی بین المللی آمریکا را به باد داده است.
از این رو، واشنگتن سعی دارد تا حدی، وجهه مخدوش خود را نزد افکار عمومی بین المللی ترمیم کند و درست به همین دلیل است که شاهد بوده ایم به تازگی بسته کمک های مالی جدید آمریکا به اسرائیل، در کنگره معلق مانده است. موضوعی که خود پیام های معناداری را برای صهیونیست ها دارد و البته که نشان می دهد که سناریوهای چندان مطلوبی انتظار آن ها را در قالب جنگ غزه نمی کشد.
انتهای پیام
نظرات