ارسلان کاظمی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره سفر نه چندان خوب تیم شهرداری گرگان به سوریه جهت بازی با تیم الاتحاد اهلی حلب، توضیح داد: شاید این دیدار برای بسیاری ساده به نظر رسیده باشد، اما به عنوان بازیکن با شرایط خیلی سخت به سوریه رفتیم. موقع اعزام تیم، پرواز ما ۴ ساعت تاخیر داشت و وقتی به سوریه رسیدیم خیلی دیر شده بود و به ناچار در دمشق خوابیدیم چون شب بود و به ما گفتند به دلیل مسائل امنیتی باید صبح راهی حلب شویم. 

کاپیتان تیم بسکتبال شهرداری گرگان ادامه داد: از دمشق تا حلب را هم با اتوبوس رفتیم که چیزی حدود ۶ ساعت در راه بودیم تا به هتل محل اسکان خودمان برسیم. سالن بازی برق نداشت و دمای سالن ۴ درجه بود، بخاری هم نبود که دمای سالن مناسب باشد. هتل تیم هم اصلا تعریف نداشت. البته باید تاکید کنم که سوری‌ها همه تلاش خود را برای انجام یک میزبانی خوب به کار گرفتند اما داشته‌های آن‌ها در همان حد بود.

او ادامه داد: متاسفانه دو نفر از بازیکنان ما به دلیل غذای نه چندان خوبی که خوردند، دچار مسمومیت غذایی و حالت تهوع شدند. در روز بازی هم آن استیکر تبلیغاتی وسط سالن اصلا استاندارد نبود و پای من از روی آن استیکر لیز خورد و الان مصدوم هستم. در دیدار گذشته تیم خودمان در لیگ هم به همین دلیل بازی نکردم.

ملی پوش بسکتبال ایران با ابراز ناراحتی از عدم میزبانی شهرداری گرگان در مسابقات سوپر لیگ غرب آسیا، تصریح کرد: من نمیدانم چگونه است که این تیم‌ها با آن وضعیت سالن و امکانات، میزبانی مسابقات را می‌گیرند اما ما در گرگان نمی‌توانیم میزبانی بگیریم. امیدوارم فدراسیون بسکتبال ایران خیلی جدی پیگیر این حق و حقوق تیم شهرداری گرگان باشد چون این تیم نماینده ایران در مسابقات WASL است. این شرایط اصلا حق هواداران شهرداری گرگان نیست.

او درباره حواشی هفته‌های اخیر لیگ برتر نیز گفت: اول از هر چیزی حضور تماشاچی باید کنترل شود و به نظر من فعلا فرهنگ تماشاگری بسکتبال هنوز خیلی خوب در ایران و خصوصا یکسری شهرها جا نیفتاده است. برخی تماشاگرها که فوتبالی هستند، برای تشویق تیم بسکتبال شهر یا استان خود وارد سالن‌ها می‌شوند که متاسفانه جو این دو رشته را با هم یکسان می‌بینند. متاسفانه حرف‌هایی زده می‌شود که اصلا در شان بسکتبال نیست چون در جهان بسکتبال یک رشته دانشگاهی است. چنین مواردی در سایر نقاط جهان شاید تنها یک درصد اتفاق بیفتد.

کاظمی در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان این شرایط را کنترل کرد، توضیح داد: ابتدا باید قوانینی را وضع کنیم که هواداران تیم‌ها را موظف به رعایت اصول اخلاقی کند. به عنوان مثال در دیدار با نفت آبادان برخلاف خواسته قلبی ام که عاشق هواداران هستم، نباید دو ساعت مانده به بازی محرومیت هواداران آن تیم برداشته می‌شد که دوباره همان رفتارهای هفته‌های قبل را تکرار کنند. 

او تاکید کرد: باور کنید که من به عنوان یک بازیکن عاشق هواداران بسکتبال هستم و تنها حرف من این است که باید با وضع قوانین و رعایت کردن آن‌ها، شرایط را کنترل کنیم. باز هم تاکید می‌کنم که من به عنوان یک بازیکن بسکتبال، همیشه دوست دارم در سالنی پر از تماشاگر بازی کنم چون بازی بدون آن‌ها جذابیتی ندارد، اما باید قوانین بازدارنده اتخاذ و اجرا شوند.

ملی‌پوش کهنه‌کار بسکتبال ایران در پایان صحبت‌های خود گفت: مورد آخر هم اینکه می‌توان از نیروهای انتظامی بیشتری در سالن‌ها استفاده کنیم که افراد خاطی را شناساسی و از سالن خارج کنند. در سالن گرگان وقتی یک تماشاگر  کار خطرناکی می‌کند، خود هواداران آن فرد را به نیروی انتظامی معرفی می‌کنند تا از سالن اخراج شود. اگر نیروی انتظامی بیشتری به کار گیریم، دیگر به دلیل هجوم هواداران داخل زمین، امنیت بازیکنان هم به خطر نمی‌افتد.

انتهای پیام