«عبدالحمید یعقوبیان» با حضور در ایسنا، اظهار کرد: در سال ۱۳۴۵ در شهر ایلام و محله قدیمی «سراب» متولد شدم، تمام خاطرات من در همین محله قدیمی گذشته است. «قایم باشک» و «دار پلان» و «اکه اوتن» بازی‌های دوران بچگی من است.

این شاعر و نویسنده ایلامی گفت: دوره ابتدایی را در دبستان «مهرگان» و راهنمایی را در ابن‌سینا گذراندم، دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های «مطهری» و «شریعتی» بودم، در رشته ریاضی فیزیک یک دیپلم گرفتم و بعد از آن به دلیل نوع کاری که داشتم مجبور به اخذ دیپلم کار و دانش نیز شدم.

مجری برنامه‌های رادیویی ایلام ادامه داد: فعالیت فرهنگی را در دوره دبیرستان شروع کردم و از همان ابتدا با دوستانی چون آقایان سارایی، بخشوده، سپیدنامه، یاسمی آشنایی نیز داشتم، چون علاقه خاصی نیز به ورزش فوتبال داشتم به ورزشگاه تختی می‌رفتم. یک روز به طور اتفاقی هنگام تماشای فوتبال بر روی سکوهای ورزشگاه تختی با آقای ظاهر سارایی هم صحبت بودم. سه چهار بیت بداهه گفتم، ایشان پرسید این اشعار خودته؟ و سپس مرا به انجمن شعر دعوت کرد.

وی گفت: با رفتن به انجمن کم کم با محفل شاعران نیز آشنا شدم، هم شعرهای کردی و هم شعرهای فارسی در همه قالب‌ها شعر می‌سرودیم. محفل شاعران در پارک کودک یا پارک سراب (ملت) شهر ایلام تشکیل می‌شد و با نقد سروده‌ها گاها بهتر و پخته تر می‌ گردید.

یعقوبیان افزود: حوالی بهمن ۱۳۶۵ بود که خبرنگاری از صدا و سیما در خیابان فردوسی ایلام با من مصاحبه‌ای کرد و از قدرت بیان من تعجب کرد، پس از چند روز، از صدا و سیما آمدند و از من درخواست گویندگی داشتند از این موضوع نیز مدتی گذشت تا اینکه دوباره از من درخواست همکاری و گویندگی کردند.

این مجری صدا و سیما عنوان کرد: پس از مدتی به استودیو رادیو رفتم و برای نخستین بار برنامه اجرا کردم پس از اجرا، متوجه شدم همه از اجرای من راضی هستند، آن برنامه زنده، شروع کار من در صدا و سیما بود.

یعقوبیان گفت: در اکثر برنامه‌های رادیویی مانند «سلام هام ولاتی» ، »شوکیانه»، «ایواره‌ و خیر»، چه به عنوان گوینده و چه به عنوان نویسنده حضور داشتم، نزدیک به ۳۶ سال است که در بخش صدای ایلام فعالیت می‌کنم و در بخش سیما نیز فعالیت‌های فراوانی داشتم.

این گوینده رادیو در پاسخ به این سوال که هم اکنون چه برنامه‌هایی را در صدای ایلام اجرا می‌کنید، خاطرنشان کرد: هم اکنون برنامه رادیو و تلویزیونی «شوکیانه» که یک هفته در میان است را اجرا می‌کنم و در طول ماه نیز یک هفته در برنامه "ایواره و خیر" در خدمت مردم هستم.

وی گفت: علاوه بر این‌ها ممکن است در بعضی بخش‌های دیگر مانند ارزیابی برنامه‌ها، کمک به افراد تازه ورود و آموزش... حضور داشته باشم.

وی به برنامه شوکیانه اشاره کرد و گفت: در این برنامه ما واسطه بین مردم و مسئولان هستیم. مردم نیز دغدغه‌های خود را به ما از طریق تماس یا پیامک اطلاع می‌دهند. در بخش «پی جور» ما به دنبال پیگیری مشکلات مردم هستیم که خوشبختانه این پیگیری‌ها باعث شده بسیاری از پروژه‌های نیمه تمام استان به نتیجه برسند.

یعقوبیان در خصوص اینکه شبکه استانی چگونه باید کار کند؟ عنوان کرد: شبکه‌های استانی باید خاستگاه بومی و محلی داشته باشند و در آن به داشته‌های فرهنگی مانند زبان توجه شود، باید شعاع حرکتی یک رسانه محلی، در واقعیت نیز محلی باشد، استان ایلام پیشینه فرهنگی نفیس و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. ایلام مجموعه‌ای از زبان و گویش‌ها را در خود جای داده است  وهر ایلی گویش خود را دارد، از جنوب تا شمال استان گویش مردمان اختصاصی خود آن‌هاست، امروز همه کسانی که ریشه فرهنگی در این آب و خاک دارند و استاد دانشگاه و خلبان و پژوهشگر شده‌اند می‌توانند در رسانه حضور یابند و برجسته شوند.

این شاعر و نویسنده ایلامی با بیان اینکه رسانه‌های نوشتاری ما هم هنوز نتوانسته‌اند کارکرد واقعی خود را پیدا کنند، گفت: رسانه‌های ما چقدر به دنبال داشته‌های ریشه‌دارمان رفته‌اند؟ رسانه‌های خبری ما خبر را فقط در «وی گفت» و «وی افزود» می دانند باید اخبار زیست محیطی، اخبار فرهنگی، سیاسی و اجتماعی داشته باشیم.

وی افزود: چقدر از رسانه‌های ما اخبار اقتصادی را که از معضلات امروز ماست را پی می‌گیرند؟ چرا پیگیری نمی‌کنیم؟ ریشه مشکلات اقتصادی در استان را و اینکه استان در عرصه‌های مختلف تولیدی زمینه‌های زیادی دارد، چقدر در بحث جنگل و محیط زیست ورود کرده‌ایم؟ چقدر به حیات وحش ورود نمی‌کنیم؟ ما کم نداریم افرادی که با اسلحه شکاری حیات وحش را در مخاطره می‌اندازند.

یعقوبیان اضافه کرد: آیا ارزش اقتصادی صنعتی مثل پتروشیمی و پالایشگاه و کارخانه سیمان به اندازه هزینه‌های ثانویه‌ای که برای علاج درد و مداوای افراد در جریان آلودگی قرار گرفته، هست؟ این موضوعات باید از سوی رسانه‌ها پیگیری شود.

انتهای پیام