غلامرضا خارکوهی عصر امروز ۱۴ بهمن ماه ۱۴۰۲ در گفت‌وگو با ایسنا ضمن اشاره به وجود هزاران سند اراضی به نام خاندان پهلوی در آرشیوهای تاریخی کشور که گواهی روشن بر زمین خواری خاندان پهلوی است، گفت: رضاخان و پسرش فقط از نظر سیاسی و نظامی دیکتاتور نبودند، آن‌ها در زمین خواری هم دیکتاتوران بی‌رحمی بودند؛  فرمانداران و فرماندهان نظامی و سران دستگاه قضایی نیز به تبعیت از شاه به جای خدمت به مردم مایه عذاب ملت شده بودند زیرا این مقامات با فرمان شاه مهمترین نقش را در تصاحب اراضی منطقه و انتقال آن به املاک اختصاصی خاندان پهلوی داشتند.  

وی، کشاورزی را در آن سال‌ها شغل اصلی و مهم ساکنان گرگان و دشت عنوان کرد و گفت: نه تنها روستائیان بلکه حتی مردم شهرها هم غالبا به امور زراعی مشغول و وابسته بودند و شاه و مقاماتش بجای آنکه به فکر پیشرفت و توسعه و رفاه کشور بوده و از درد و رنج مردم را بکاهند، نمک به زخم‌های آن‌ها می‌پاشیدند و اندک اراضی آن‌ها را به زور و تهدید می‌گرفته و به نام شاهنشاه آریامهر سند زده و مخالفان را بازداشت و شکنجه می‌کردند. 

این تاریخ‌نگار که خود در روزگار سیاه پهلوی شاهد برخی از اینگونه اجحاف‌ها نسبت به کشاورزان بوده، گفت: در آن زمان مقامات اروپایی دنبال آسایش، رفاه مردم و افزایش درآمد ملتشان بودند، اما سران حکومت ایران به جای رفاه مردم به فکر خالی کردن جیب ملت و پرکردن جیب خود و وابستگانشان بودند.   

خارکوهی همچنین درآمدهای رضاخان و محمدرضا پهلوی از زمین‌های غصبی گرگان و دشت را بسیار زیاد برشمرد و خاطرنشان کرد: از این راه میلیاردها تومان سرمایه نامشروع اندوختند و با این سرمایه در بهترین نقاط خوش آب و هوای ایران و جهان برای خود ویلا، کاخ و مراکز تفریحی ساخته و دسترنج مردم ایران را به کام خود، بیگانگان و بانک‌های اروپایی ریختند. 

وی با اشاره به اینکه خاندان پهلوی ذاتاً افرادی حریصی نسبت به مال دنیا بودند، عنوان کرد: با اینکه آن‌ها صدها کاخ مجلل و بهترین اراضی و ماشین آلات مدرن و کارخانجات متعدد و درآمد بیکران نفت را در اختیار داشتند، اما مانند افراد گدا صفت حاضر نبودند کمترین پولی از این همه ثروت بادآورده را در امور خیریه هزینه کنند و آنچه در آن زمان به عنوان بنیادها یا سازمان‌های خیریه خاندان پهلوی معرفی شده  است همگی از محل اعتبارات دولتی، خزانه شهرداری‌ها و هدایای مردم تامین شده است. 

این تاریخ‌نگار با بیان اینکه املاک و اراضی حاصلخیز استان گلستان تنها به کام شاه نرفت، توضیح داد: هر یک از اعضای خانواده، مقامات و خدم و هشم‌ها نیز حریصانه به جان زمین‌های مرغوب مردم این منطقه افتاده و با قدرت و خشونت بهترین اراضی منطقه را تصاحب کردند؛ به عنوان نمونه اراضی گل چشمه آزاشهر را شمس پهلوی (خواهر بزرگ شاه)، زمین‌های کلاله را علی پهلوی (برادر زاده شاه)، اراضی قلعه محمود را اشرف پهلوی (خواهر همزاد شاه) و املاک شمال آق قلا را گارد سلطنتی شاه غصب کردند. 

وی در پایان با تاکید بر اینکه رضاخان و محمدرضاشاه و سایر اعضای خاندان پهلوی از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۵۷ که ساقط شدند هیچگاه دست از سر اراضی مرغوب گرگان و دشت برنداشتند، گفت: کشاورزان گرگان، گنبد و ترکمن‌صحرا هر روز با درباریان نزاع داشته به همین جهت می‌توان یکی از عوامل مهم شرکت مردم در مبارزات انقلاب اسلامی را نارضایتی آنان از زمین خواری‌های بی‌حد و حصر خاندان پهلوی دانست. 

انتهای پیام