به گزارش ایسنا، نشست خبری علیرضا سهرابیان رییس فدراسیون قایقرانی در محل این فدراسیون برگزار شد. سهرابیان در ابتدای نشست در مورد کسب سهمیه المپیک بیان کرد: ما می توانیم و باید سهمیه المپیک داشته باشیم. امیدوارم حداقل سه نفر سهمیه بگیرند. البته کشورهای دیگر در پیست استاندارد تمرین می‌کنند و باید بچه‌ها تلاش بسیار زیادی داشته باشند.

عجله‌ای برای انتخاب مربی خارجی نداریم

او در مورد نامشخص بودن سرمربی تیم ملی آبهای آرام گفت: در بخش آبهای آرام بچه‌ها در چند نقطه از ایران در حال تمرین هستند . با توجه به تجربه ای از گذشته داریم بچه ها بدون حاشیه و دور از هم با مربیان خود تمرین کنند. برای انتخاب مربی خارجی هم  مکاتبات ما دیروز هم به اتمام نرسید. با کشور روسیه در حال صحبت کردن هستیم. امیدوارم به نتیجه مناسب برسیم. عجله نداریم چون می خواهیم نتیجه خوبی بگیریم. روسیه حرف زیادی برای گفتن در قایقرانی دارد. با کشورهای دیگر به تفاهم نرسیدیم‌ چون مربیان خوب با کشورهای دیگر که امید به مدال دارند تمرین می کنند. در حال حاضر روسیه برای ما بهترین گزینه است.

خواستیم ملایی آزادانه اهدافش را پیش ببرد

سهرابیان در مورد اختلاف بین نازنین ملایی و افشین فرزام سرمربی رویینگ تاکید کرد: در یک خانه هم پدر و دختر هم ممکن است اختلافاتی داشته باشند. همانطور که اشک هست، لبخند هم هست. موفقیت های نازنین ملایی که در زمان افشین فرزام به دست آمد هنوز هست اما اختلاف نظر هم وجود دارد. نازنین ملایی نتایج ارزنده‌ای برای ایران به دست آورده و در کنارش افشین فرزام هم بود. اینکه فکر می‌کند برای پیشبرد اهدافش باید از مربیان دیگری استفاده کند، خوب است و آزادانه این مسئله را مطرح کرد. ملایی طرز تفکر خودش را مطرح کرد و بدون حواشی کار جلو رفت. او با مربی به نام که فدراسیون جهانی معرفی کرد در کمپ یونان تمرین کرد و خواستیم آزادانه اهدافش را پیش ببرد.

آخرین شانس ملایی برای رفتن به المپیک 

او در پاسخ به این پرسش که ملایی چگونه می‌تواند به المپیک برسد؟ تصریح کرد: ۲۶ فروردین زمان جدیدی است که باید مسابقات انتخابی المپیک برگزار می‌شود و زمان بندی محدود این اجازه را نمی‌دهد کاری خارج از آیین نامه انجام دهیم. دو مرحله انتخابی گذاشتیم و خانم ملایی حاضر نشد و به مسابقات ژاپن اعزام نمی‌شود. در آیین نامه قید شده پس از بازگشت از کسب سهمیه المپیک، همه نفرات می‌توانند در انتخابی نهایی شرکت کنند تا بهترین فرد به المپیک برود. نازنین ملایی هم  می تواند پس از کسب سهمیه المپیک، در انتخابی نهایی برای رقابت بجنگند تا بتواند به المپیک برود. نظر ما این است که بهترین نفر به المپیک برود و این شانس را به همه می‌دهیم. این اتفاق در کایاک برای سپهر ساعتچی هم رخ می‌دهد و این شانس را هم به او می‌دهیم که اگر سهمیه المپیک کسب شد، در انتخابی نهایی تیم ملی شرکت کند.

ملایی از ایران نمی‌رود 

سهرابیان در پاسخ به این پرسش که قرار است ملایی از ایران برود؟ گفت: قرار نبود از ایران برود. او تمریناتش را در یونان ادامه می‌دهد. اگر فاطمه مجلل سهمیه بگیرد باید با او رقابت کند تا بین آنها بهترین نفر به المپیک پاریس برود.

نمی‌گذارم پاراکانو از فدراسیون  جدا شود

او در مورد درخواست جدایی پارا کانو از فدراسیون قایقرانی تصریح کرد: انتظار منابع  مالی از پارالمپیک ندارم. تا زمانی که هستم معلولان را از افراد دیگر تفکیک نمی‌کنم. من نقص عضو را در آنها نمی‌بینم. تا زمانی که من هستم این اجازه را نخواهم داد که از ما جدا شوند. هیچ کسی هم حق ندارد لفظ معلول را به این ورزشکاران بدهد. 

ابهام در تضییع حق ورزشکارانی که سهمیه می‌گیرند 

او در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند با گذاشتن قانون انتخابی نهایی، اجحاف در حق کسانی است که سهمیه گرفته‌اند و باید در داخل باز هم با کسانی که به مسابقات نرفته‌اند رقابت کنند تا بتوانند به المپیک بروند؟ تاکید کرد: وقتی قانون این است که سهمیه به قایق تعلق می گیرد نه فرد، ما باید شانس را به همه بدهیم. زمان بندی را با ورزشکار و مربی هماهنگ می‌کنیم تا بهترین زمان برای انتخابی تعیین کنیم. در المپیک توکیو هم علی آقامیرزایی  که سهمیه گرفت، سهمیه به قایق داده شد و انتخابی گذاشتیم و خودش انتخاب شد. ما دنبال این هستیم بهترین نفر به المپیک برود و اجحاف در حق هیچ‌کسی صورت نگرفته است و همه دنیا بهترین نفر خود را اعزام می کنند.

نحوه مسابقه انتخابی نهایی برای رفتن به المپیک پاریس

صابونچی دبیر فدراسیون در تکمیل صحبت های سهرابیان در مورد ابهام در اجحاف در حق ورزشکارانی که سهمیه المپیک می گیرند اما باز هم باید برای رفتن به المپیک تلاش کنند، گفت: طبیعتا با توجه به هزینه‌ای که مملکت انجام می‌دهد همه تلاش ما کسب بهترین نتیجه در المپیک است. ما همه تلاش خود را می‌کنیم کسی که زحمت کشیده و به مسابقات رفته و سهمیه گرفته هست هم در حقش اجحاف نشود. از این رو انتخابی ما به این شکل است که باید دو برد از مسابقه را به دست بیاورند. کسی که سهمیه را گرفته یک برد را دارد. فردی که می‌خواهد با او رقابت کند ابتدا باید قهرمان ایران شود سپس برایش رکورد ورودی تعیین می‌کنیم و باید این رکورد ورودی را بیاورد و در نهایت با ورزشکاری که سهمیه گرفته به رقابت بپردازد و بتواند دو بار او را شکست دهد.

واکنش به معضل مهاجرت قایقرانان 

سهرابیان در پاسخ به این پرسش که ورزشکاران قایقرانی تا به سطح خوبی می رسند یا از ایران می روند و یا از تیم ملی می‌روند، چه برنامه‌ای برای حل این معضل  دارد؟ تصریح کرد: خوشبختانه پناهنده نمی‌شوند. من ورزشکار بودم و می‌توانم آنها را راحت تر درک کنم. ورزشکار به حدی می‌رسد که برای برنامه‌ریزی زندگی خود یا می‌خواهد قایقرانی را رها کند یا به فکر منابع دیگر باشد. ما هم برنامه ریزی لیگ را داشتیم و باشگاه ها را دخیل کردیم تا کمکی شود. قراردادها هم متفاوت با پنج سال قبل است. می تواند کمک کننده باشد اما وقتی ورزشکار خودش را با رشته‌هایی که میلیاردی قرارداد می‌بندند مقایسه می‌کند برایش آزاردهنده است. این موضوع را نه تنها فدراسیون قایقرانی بلکه بقیه فدراسیون‌ها هم نتوانستند راه حلی برای آن پیدا کنند. خداحافظی کردن یا مهاجرت ورزشکار در ورزش وجود دارد. البته در قایقرانی به تعداد انگشت‌های دست رسیده است. خوشبختانه موضوع پناهندگی از سیستم قایقرانی خارج شده است. در مورد مهاجرت، ورزشکار مختار است برای زندگی خود به شکلی که دوست دارد برنامه ریزی کند و ما هم تا حدی می‌توانیم او را کمک کنیم. وقتی ورزشکار رویاهایی دارد که در داخل نمی‌توانم آن را برآورده کنم او به این فکر می‌افتد که خارج از ایران به دنبال رویاهایش باشد. وقتی خارج از ایران هم به رویایش نمی‌رسد به او می‌گویم در ایران همیشه درها به رویش باز است و می‌تواند برگردد. وزارت ورزش و دولتمردان باید برنامه‌ریزی کنند تا فردی که از بیت المال برایش هزینه می‌کنند را بتوانیم به نحوی حفظ کنیم. البته نه با آن شکل که معنی ورزشکارسالاری پیدا کند. حداقل هایی که یک ورزشکار باید داشته باشد را باید برایش فراهم کنیم.

فوتبالیست‌ها می بازند و جایزه می‌گیرند! 

رییس فدراسیون  قایقرانی در پاسخ به این پرسش که مانند علیرضا دبیر درخواست حواله خودرو برای ورزشکارانش می‌کند؟ تصریح کرد:  آقای دبیر و کشتی‌گیران حقشان این است که این کار را انجام دهند. آقای دبیر به واسطه بردهای پیاپی و مدال هایی که در بازی های آسیایی، المپیک و قهرمانی جهان به دست می آورد، این درخواست  را دارد. حالا کاری ندارم فوتبال به واسطه باخت این حواله ها را به دست آورد. نکته این است جامعه ما جامعه فوتبال پسند است. من از فوتبال متنفرم اما ملوان را دوست دارم چون خودم انزلی‌چی هستم. فوتبال تافته جدا بافته از ورزش ایران شده است. تکواندوکار ما دست و پایش می شکند، کاراته کار ما بیهوش می‌شود. کشتی‌گیر ما سرش می‌شکند و مدال می‌گیرد اما فوتبالیست ها می‌بازند و جایزه می‌گیرند.

او ادامه داد: چنین نامه‌ای را نمی‌نویسم اما هر ورزشکار قایقرانی که در در بازی های آسیایی و المپیک مدال طلا بگیرد، جلوتر از دبیر این کار را انجام می دهم. 

حق بدهید ورزشکاران از فوتبال متنفر باشند

رییس فدراسیون قایقرانی در مورد حواله خودروی فوتبالیست‌ها که باعث اعتراض ورزشکاران رشته‌های دیگر شده بود، تصریح کرد: کسی که کاری جز این ندارد که با برند ماشینش فخر فروشی کند و پز بدهد مطمئناً به بقیه ورزشکاران بر می‌خورد. ورزشکار من برای اینکه بتواند مدال بگیرد دستش پینه می‌بندد. بچه مهسا جاور روی اسکله منتظرش است تا تمرین مادرش تمام شود. یا عادل مجللی به دلیل مشکلات مالی هنوز نتوانسته مراسم عروسی‌اش را بگیرد. بوکسور ما در بازی‌های آسیایی پس از شکست گریه می‌کرد چون قرار بود با پاداش مدال بازی‌های آسیایی به همسرش کمک کند. در این شرایط وقتی یک فوتبالیست ماشین ۱۰۰ میلیاردی‌اش که از پول بیت‌المال است را به دیگران پز می‌دهد، حق بدهید که بقیه ورزشکاران دست به دست هم دهند تا از فوتبال متنفر باشند. این تنفر را خود فوتبالیست‌ها با فخر فروشی و مسئولان با ایجاد تبعیض بین ورزشکاران دارند به وجود می‌آورند. نباید به ورزشکاران رشته‌های دیگر خرده گرفت. این خرده را باید از کسی بگیرید که در عین بی‌نیازی، نیاز دیگران را به تمسخر می‌گیرد. 

انتهای پیام