این روزها تب فوتبال در قاره کهن به واسطه برگزاری جام‌ ملت‌های آسیا بالا رفته است، حتی شاید داغ‌تر از آنکه بخواهیم داغ از دست دادن یک فوتبالیست را در لابه‌لای اخبار ریز و درشت و حواشی این رویداد بزرگ جا دهیم اما کارنامه «محمد اسماعیل ثقفی زنجانی» به قدری قابل دفاع است که شاید بتوان در روزهایی که اخبار ورزشی معطوف قطر شده است، به نیکی از وی یاد کرد.

نسل امروز برای آشنایی با نسل گذشته دنیای فوتبال کار چندان سختی پیش رو نداشته و با وارد کردن یک کلیدواژه قادر خواهد بود سرگذشت فوتبالیست‌های نامی مستطیل سبز را از نظر بگذراند اما جست‌وجوگرهای اینترنتی برای معرفی برخی از ورزشکاران، اطلاعات کافی در اختیار نداشته و تنها اطلاعات باقی مانده از آن نسل، تاریخ شفاهی کسانی است که هنوز در قید حیات هستند.

وقتی نام «محمد اسماعیل ثقفی زنجانی» را در شبکه‌های مجازی جست‌وجو می‌کنیم، چیز زیادی در حافظه تاریخی این فناوری‌های به‌روز ذخیره نشده است و این سختی کار را برای به تحریر درآوردن سختی‌هایی که نسل گذشته فوتبال زنجان متحمل شده‌اند، دو چندان می‌کند، گویی تا زمانی که نسل گذشته در قید حیات بوده، رسانه تمایلی به مکتوب کردن کارنامه ورزشی آن‌ها نداشته است.

اگر اوایل دهه ۳۰ را سرآغازی بر فوتبال زنجان بدانیم، بدون شک از آن دوران تا به امروز که بیش از ۷۰ سال سپری شده است، زنجانی‌ها هم شاهد اوج فوتبال استان و هم نظاره‌گر اُفت آن بوده‌اند اما بزرگان فوتبال استان معتقدند که نسل گذشته فوتبال زنجان از جمله «ثقفی زنجانی» فراتر از آنچه که یک ورزشکار می‌توانست از خود بروز دهد، در مستطیل سبز به نمایش گذاشته و در کل باعث طراوت فوتبال زنجان بودند.

رئیس هیئت فوتبال استان زنجان که این روزها سخت به دنبال تحقق خروجی دور دوم سفر دولت سیزدهم به استان در حوزه فوتبال است، «محمد اسماعیل ثقفی زنجانی» را یک پیشکسوت ارزنده و قابل در این رشته دانسته و معتقد است این فوتبالیست هم در کسوت بازیکن، هم مربی و هم دبیر ورزش توانست هر آنچه را که در توانش بود، برای فوتبال زنجان در طبق اخلاص بگذارد.

بازی‌خوانی قوی این پیشکسوت فوتبال در کسوت مربی جزو ویژگی‌های بارز مرحوم ثقفی زنجانی بود، به طوری که نادر بلباسی در بازگویی یکی از خاطرات خود با این پیشکسوت، اظهار می‌کند: در یکی از بازی‌ها همراه تیمی بودم که هدایت آن را مرحوم ثقفی زنجانی بر عهده داشت و علی‌رغم اینکه تیم به خاطر کمبود بازیکن نسبت به حریف ضعیف‌تر بود اما با بازی‌خوانی قوی توانست بر تیم حریف غلبه کند.

«خلیل انگورانی»؛ نامی آشنا برای جامعه فوتبال زنجان است که بی‌شک اطلاق عنوان «پدر فوتبال زنجان» به این پیشکسوت، عنوانی درخور بوده و مرحوم ثقفی زنجانی یکی از شاگردان پدر و فوتبال زنجان است. شاگردی که به گفته استادش یک فوتبالیست جسور بود و علی‌رغم قد و قامت متوسطی که داشت، روی سر بازیکنان حریف بلند می‌شد و اجازه نمی‌داد مسوولیت‌اش در پست دفاع خدشه‌دار شود.

آخرین بار که مرحوم محمد اسماعیل ثقفی زنجانی را به عنوان خبرنگار ورزشی دیدم، اوایل آذرماه ۱۳۸۸ در ورزشگاه کارگران زنجان و در دیدار دو تیم پیشکسوتان پرسپولیس زنجان و پیشکسوتان هیدج بود که نگاه هر فوتبال‌دوست زنجانی را به سال‌های نه چندان دور این ورزش معطوف می‌کرد و آنجا بود که دریافتم پیشکسوتان، تنها عامل زنده ماندن فوتبال زنجان هستند.

نمی‌دانم بعد از گذشته ۱۴ سال، کدام یک از هم‌بازیان آن روز مرحوم ثقفی زنجانی از جمله رحیم زعفری، فرهاد مکملی، اسداله آشوری، حسین فرامرزی، حسین توحیدلو، پرویز صولتیان، حمید فرخی، محمود گرمرودی، رضا سخایی، غلامرضا خوش‌آیین و ... در قید حیات هستند اما واقفم که تلألو نسل درخشان فوتبال زنجان در روزگاری که حال این ورزش خوب نیست، هر روز کم‌سوتر می‌شود.

مرحوم ثقفی زنجانی یکی از سرمایه‌های فوتبال زنجان در دهه‌هایی بود که اکنون به دست فراموشی سپرده شده است. در هر تیمی که بازی می‌کرد، بازوبند کاپیتانی را بر بازو داشت و مربیان در پست خط دفاع با وجود این بازیکن که همیشه فراتر از حد انتظار ظاهر می‌شد، امنیت روانی داشتند؛ حال امروز این سرمایه فوتبال زنجان در یکی از آن پرش‌های معروف‌اش توانست از دیوار بلند زندگی عبور کند.

به گزارش ایسنا، مجلس خاکسپاری مرحوم محمد اسماعیل ثقفی زنجانی، ساعت ۱۱ صبح امروز (چهارشنبه ۲۶ دی‌ ماه) در بهشت زهرا (س) زنجان برگزار شد.

انتهای پیام