• چهارشنبه / ۲۰ دی ۱۴۰۲ / ۱۰:۱۷
  • دسته‌بندی: اصفهان
  • کد خبر: 1402102014312
  • خبرنگار : 50620

شاید آخرین اجرای من باشد!

شاید آخرین اجرای من باشد!

ایسنا/اصفهان کارگردان نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» گفت: امیدوارم حداقل جامعۀ جوان و دانشگاهی به تماشای این اثر بنشینند که به نوعی دفتر خاطرات نمایشی من است، زیرا واقعاً نمی‌دانم با این قصه، کار دیگری برای اجرا به روی صحنه ببرم یا خیر.

سعید محسنی با اشاره به شکل‌گیری ایدۀ اولیه نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» گفت: این ایده از سال‌های خیلی دور می‌آید؛ شاید دهه ۷۰ و دوران دانشجوییِ من که به شکل‌های مختلفی این نمایشنامه و ایده بازنویسی شد اما هیچ‌وقت رضایت کافی و وافی برای به صحنه بردن آن را نداشتم. ایام قرنطینه‌ای که به‌واسطۀ کرونا رخ داد فرصتی را در اختیار من قرار داد تا بتوانم روی متن کار کنم و آن را به پایان برسانم و پس از آن، درگیر کارهای اجرایی شدیم.

او درباره هدف خود از اجرای این نمایش نیز توضیح داد: قصد آموزش نداشتم و بیشتر یک دل‌مشغولی بود تا اینکه هدف خاصی را دنبال کرده باشم. یک برگردان شخصی از من با واژۀ تئاتر بود.

کارگردان نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» افزود: مخاطب این نمایش بزرگسالانی هستند که ترجیحاً به حوزه تئاتر علاقه‌ دارند، چراکه راحت‌تر با این نمایش ارتباط خواهد گرفت.

شاید آخرین اجرای من باشد!

محسنی درباره داستان نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» گفت: «نیلو»، بازیگر اسبق تئاتر، در شرایطی که تئاتر و ایمان خود نسبت به صحنه را از دست داده، تصمیم به فروش خانه پدری خود می‌گیرد، اما با یک‌سری شماره تلفن بر دیوارهای خانه مواجه می‌شود. او با شماره‌ها تماس می‌گیرد. یکی از شماره‌ها، متعلق به فردی به نام «صابر» است که ادعا می‌کند بنگاه تئاتر تلفنی دارد و حاضر است برای «نیلو» اجرا کند؛ و در واقع سرآغاز سلسله اتفاقاتی است که «نیلو» را به مرور خاطرات گذشته وا می‌دارد.

او با اشاره به طرح پوستر این نمایش، اضافه کرد: این پوستر از آن دسته پوسترهایی است که مخاطب پس از تماشای اثر، راحت‌تر می‌تواند آن را متوجه شود، اما فرو ریختنِ لایه لایۀ باورهای «نیلو» و چشم‌اندازی است که ما به‌عنوان مخاطب نسبت به صحنه داریم.

این دانش‌آموخته کارگردانی تئاتر با بیان اینکه شماره تلفن‌ها به دستمال تشبیه نشده است، گفت: اساساً ماجرای این نمایش، گم شدن دستمال و این است که زیر کدام درخت آلبالو گم شده است؟ و درواقع سوال این است که دستمال زیر کدام‌یک از درخت‌های آلبالوی زندگیِ نیلو گم شده است؟

شاید آخرین اجرای من باشد!

محسنی درباره چالش‌ها و محدودیت‌های حوزه تئاتر گفت: عملاً هیچ چالش و محدودیتی نداریم و قصه نمایش ما پاسخ به همین «هیچی» است. او در پاسخ به پرسش اینکه آیا پیشنهادی برای ارتقای سطح کیفی تئاتر و هنرهای نمایشی دارید، پس از سکوتی طولانی در یک کلمه گفت: «خیر»

کارگردان نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» در پایان ضمن تشکر از خبرگزاری ایسنا، خاطرنشان کرد: امیدوارم حداقل جامعه جوان و دانشگاهی این لطف را در حق من بکنند و به تماشای این اثر بنشینند که به نوعی دفتر خاطرات نمایشی من است، زیرا واقعا نمی‌دانم با این قصه، کار دیگری برای اجرا به روی صحنه ببرم یا خیر.

به گزارش ایسنا، تالار هنر تا ۲۹ دی‌ماه میزبان نمایش «دستمال من زیر کدوم درخت آلبالو گم شده؟» است. این نمایش که به نویسندگی و کارگردانی سعید محسنی و بازیگری مژگان نوایی و مهرزاد مشکل‌گشا تهیه شده است، از ساعت ۱۹:۳۰ در سالن تماشای تالار هنر اصفهان روی صحنه می‌رود.

شاید آخرین اجرای من باشد!

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۴۰۲-۱۰-۲۲ ۰۲:۳۳

خیلی کار بجایی است ساخت نمایش و فیلم هایی که هر سن و سالی را به خود جذب کند که ایجاد حرکت کند و شور مثل ظهور موج نو مثل دیدار چارلی چاپلین شعر امروز کاوه محسنی بروجردی